تن آدمي شريفست به جان آدميت شاعر : سعدي نه همين لباس زيباست نشان آدميت تن آدمي شريفست به جان آدميت چه ميان نقش ديوار و ميان آدميت اگر آدمي به چشمست و دهان و گوش و بيني حيوان خبر ندارد ز جهان آدميت خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت که همين سخن بگويد به زبان آدميت به حقيقت آدمي باش وگرنه مرغ باشد که فرشته ره ندارد به مقام آدميت مگر آدمي نبودي که اسير ديو ماندي همه عمر زنده باشي به روان آدميت اگر اين درندهخويي ز طبيعتت بميرد ...