وقت آنست که ضعف آيد و نيرو برود شاعر : سعدي قدرت از منطق شيرين سخنگو برود وقت آنست که ضعف آيد و نيرو برود که تو ميبيني ازين گلبن خوشبو برود ناگهي باد خزان آيد و اين رونق و آب خنک آن کس که حذر گيرد و نيکو برود پايم از قوت رفتار فرو خواهد ماند يعلمالله که اگر گريه گريه کنم جو برود تا به روزي که به جوي شده بازآيد آب اهرمن را که گذارد که به مينو برود؟ من و فردوس بدين نقد بضاعت که مراست؟ خويشتن سوختهام تا به جهان بو برود سعيم اينست که در...