باد گلبوي سحر خوش مي‌وزد خيز اي نديم

باد گلبوي سحر خوش مي‌وزد خيز اي نديم شاعر : سعدي بس که خواهد رفت بر بالاي خاک ما نسيم باد گلبوي سحر خوش مي‌وزد خيز اي نديم در قيامت بر صراطت جاي تشويشست و بيم اي که در دنيا نرفتي بر صراط مستقيم خالصي بايد که بيرون آيد از آتش سليم قلب زر اندوده نستانند در بازار حشر فعلت از همسايه پنهانست و مي‌داند عليم عيبت از بيگانه پوشيدست و مي‌بيند بصير طفل خرما دوست دارد، صبر فرمايد حکيم نفس پروردن خلاف راي دانشمند بود کاي گنه‌کاران هنوز اميد عفوست از...