نميدانم سر و سامان جانان | | ز دست مکر وز دستان جانان |
شدم سرگشته و حيران جانان | | ز بس کاخ شوخ داند پاي بازي |
دو بند زلف مشک افشان جانان | | گشاد از چشم من صد چشمهي خون |
هزاران جان فداي جان جانان | | اگر چه خود ندارد با رهي دل |
اگر من بشکنم پيمان جانان | | چو زلف او رخ من پر شکن باد |
اگر باشم شبي مهمان جانان | | نبيند روز عمر من دگر مرگ |
هميشه در خط فرمان جانان | | سنايي تا سما گردان بود هست |
غلام و چاکر و دربان جانان | | بود همواره از بهر تفاخر |