از ماه رخي نوش لبي شوخ بلايي

از ماه رخي نوش لبي شوخ بلايي شاعر : سنايي غزنوي هر روز همي بينم رنجي و عنايي از ماه رخي نوش لبي شوخ بلايي با پاک‌بري عشوه‌دهي شوخ دغايي شکرست مر آنرا که نباشد سر و کارش جز آنکه کند با من بيچاره جفايي گويي که ندارد به جهان پيشه‌ي ديگر ناکرده به جاي من يکروز وفايي تا چند کند جور و جفا با من عاشق يعني که همي آيم من نيز ز جايي تا چند کشم جورش من بنده به دعوي گر عاشق او باشد بيچاره گدايي دانم که خلل نايد در حشمت او را گويد که مرا هست درين...