من ز عشق تو رستم از غم خويش
من ز عشق تو رستم از غم خويش
شاعر : سيف فرغاني
ور بميرم گرفتهام کم خويش من ز عشق تو رستم از غم خويش لمن الملک بشنو از غم خويش در درون خراب من بنگر بدر دارد هلال در خم خويش زير ابروت ماه رخسارت نيک بنگر به کار درهم خويش کاي تو در کار ديگران همه چشم تا نميري بدار ماتم خويش بيمن ار زنده اي به جان و به طبع اي تو سلطان ملک عالم خويش، ور سليمان ديو خود باشي يابي اندر ميان خاتم خويش همچو انگشت خود يدالله را زنده ميکن چو آتش از دم خويش شمع ارواح مرده را چو مسيح ميرو اندر پي مقدم خويش همت اندر طلب مقدم دار عالمي را به فر مقدم خويش هر دم اندر سفر همي کن شاد رو از آن خسته جوي مرهم خويش گر دلي خسته يابي از غم عشق سر عشقش مگو به محرم خويش دوست را گرنهاي تو نامحرم هيچ ازين تيزتر مکن بم خويش سيف فرغاني اندرين پرده