ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست

ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست شاعر : صائب تبريزي درياي آرميده به ساحل برابرست ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست از بهر شمع، خلوت و محفل برابرست در وصل و هجر، سوختگان گريه مي‌کنند از پافتادني که به منزل برابرست دست از طلب مدار که دارد طريق عشق با سرمه‌ي سياهي منزل برابرست گردي که خيزد از قدم رهروان عشق دلجويي حبيب به صد دل برابرست دلگير نيستم که دل از دست داده‌ام يک قطره اشک گرم به صد دل برابرست صائب ز دل به ديده‌ي خونبار صلح کن ...