بدين دلسوخته آتش چه ريزي

بدين دلسوخته آتش چه ريزي شاعر : عبيد زاکاني رها کن بعد از اين تندي و تيزي بدين دلسوخته آتش چه ريزي پشيمان گردي و سردي نبيني کز اين آتش بجز دودي نبيني همه دنيا به آزاري نيرزد بهاري زحمت خاري نيرزد خصومت کس بدين آئين نورزد کسي با مهربانان کين نورزد غريبي دردمندي ناتواني بدين سرگشتگي مسکين جواني شده از مهر و سوداي تو خسته دل اندر مهر و سوداي تو بسته بخواري زاستانش دور کردن روا چون داريش مهجور کردن چرا بايد که در هجرت بميرد گرفتم...