بيا که قبله‌ي ما گوشه‌ي خرابات است

بيا که قبله‌ي ما گوشه‌ي خرابات است شاعر : عطار بيار باده که عاشق نه مرد طامات است بيا که قبله‌ي ما گوشه‌ي خرابات است پياده‌اي‌دو فرو کن که وقت شهمات است پياله‌اي‌دو به من ده که صبح پرده دريد چه جاي دردفروشان دير آفات است در آن مقام که دلهاي عاشقان خون شد چه مرد دين و چه شايسته‌ي عبادات است کسي که ديرنشين مغانست پيوسته ميان ببسته به زنار در مناجات است مگو ز خرقه و تسبيح ازانکه اين دل مست برون گذر که برون زين بسي مقامات است ز کفر و دين...