اي بي نشان محض نشان از که جويمت

اي بي نشان محض نشان از که جويمت شاعر : عطار گم گشت در تو هر دو جهان از که جويمت اي بي نشان محض نشان از که جويمت تا يافت يافت مي‌نتوان از که جويمت تو گم نه‌اي و گمشده‌ي تو منم وليک من گمشده درين دو ميان از که جويمت دل در فناي وحدت و جان در بقاي صرف اکنون مرا بگو که نهان از که جويمت پيدا بسي بجستمت اما نيافتم اي برتر از يقين و گمان از که جويمت چون در رهت يقين و گماني همي رود گم شد نشان مه به نشان از که جويمت در بحر بي نهايت عشقت چو قطره‌اي...