چو قفل لعل بر درج گهر زد

چو قفل لعل بر درج گهر زد شاعر : عطار جهاني خلق را بر يکدگر زد چو قفل لعل بر درج گهر زد خط سبزش قضا را بر قدر زد لب لعلش جهان را برهم انداخت ز خجلت چون عسل حل شد طبر زد نبات خط او چون از شکر رست نينديشيد و لاف لاتذر زد به رخش حسن چون بر عاشقان تاخت لب او بانگ بر تنگ شکر زد رخ او تاب در خورشيد و مه داد به سيمين لوح او بيرنگ برزد چو نقاش ازل از بهر خطش درونش سي ستاره بر قمر زد چو خط بنوشت گويي نقطه‌ي لعل بدو گفتم که کم زن بيشتر...