اشک ريز آمدم چو ابر بهار

اشک ريز آمدم چو ابر بهار شاعر : عطار ساقيا هين بيا و باده بيار اشک ريز آمدم چو ابر بهار وز من دلشکسته دست بدار توبه‌ي من درست نيست خموش تا کنم جان خويش بر تو نثار جام درده پياپي اي ساقي پر برآرم ز خون ديده کنار تا که جامي تهي کنم در عشق کار گيرم ز سر زهي سر و کار در ره عشق چون فلک هر روز دردي و درد هر دو با هم يار منم و درديي و درد دلي فارغ از توبه و ز استغفار سر فرو برده‌اي درين گلخن پاي منبر نهاده بر سر دار درس عشاق گفته...