او نمرد از زهر و تو از قهر او

او نمرد از زهر و تو از قهر او شاعر : عطار چند ميري گر نخوردي زهر او او نمرد از زهر و تو از قهر او از خلافت خواجگي خود قياس مي‌نگر اي جاهل ناحق شناس زين غمت صد آتش افتد در جگر بر تو گر اين خواجگي آيد به سر عهده‌ي صد گونه آفت بستدي گر کسي ز ايشان خلافت بستدي عهده‌ي خلقي که در گردن بود نيست آسان تا که جان در تن بود دايما در بغض و در حب مانده اي گرفتار تعصب مانده پس چرا دم در تعصب مي‌زني گر تو لاف از عقل و از لب مي‌زني ميل کي آيد...