نبردهای ایران و رم (قسمت دوم)

نبردهای ایران و رم 2 (آنتوانت و ایران)
 

مرگ سزار و جنگهای داخلی رم در نهایت سبب به قدرت رسیدن (مارک آنتوانت) و (اکتاویوس) شد.اکتاویوس در اروپا قدرت را در دست گرفت و آنتوانت پس از ازدواج با کلوپاترای معروف،مصر،آفریقا و آسیای نزدیک را در اختیار گرفت.رم در آن سالها در اوج قدرت خود بود و لیژیونرهای این کشور،دنیای متمدن آن روزگار را کاملا تحت سیطره خود داشتند اما در شرق،آنها موفق به ورود در خاک ایران و بعد از آن دسترسی به ثروت هندوستان و چین نشده بودند.

انتقام کراسوس
 

مارک آنتوانت و بسیاری از سرداران رمی نمی توانستند سرنوشت غم انگیز کراسوس را از یاد ببرند و فکر می کردند باید به هر قیمت شده انتقام خون او و 20 هزار لیژیونر او را از ایرانیان بگیرند.
علاوه بر آن که دولت پارت پس از به قدرت رسیدن،چند بار سعی در تصرف متصرفات رم در سوریه و آسیای صغیر کرده بوده و بین النهرین نیز اکنون به طور نسبی در تصرف ایران بود.بهانه جنگ در ابتدا بسیار جزئی و غیر قابل استناد بود اما بعدا آنتوانت (آنتونی) بی پرده ابراز تمایل به جنگ علیه ایران کرد و فرهاد چهارم،پادشاه ایران،نیز سعی کرد خود را بی علاقه به جنگ نشان دهد اما در خفا به تجهیز نیروهای خود در سمت راست ساحل فرات پرداخت.برداشت آنتوانت این بود که باید با سپاهی بزرگتر از کراسوس به جنگ با ایران برود.به همین دلیل 16 لیژیون بزرگ رمی (60 تا 70 هزار نفر) را با همراه 10 هزار سوار و 30 هزار نیروی ذخیره را به فرات برد.پادشاه ارمنستان نیز در این برنامه ریزی مرگبار،سردار رمی را همراهی می کرد و 13 هزار سوار و پیاده را برای او آماده ساخت.سپاه عظیم رمی در تابستان 36 قبل از میلاد به فرات رسید اما دفاع محکم ایرانی ها او را وادار کرد تا قوای خود را تا ارمنستان عقب بکشد و در آنجا در کنار شاه ارامنه،(ارتاوسدس)،نقشه ورود به ایران را طراحی کند.غافل از آنکه ایرانیان نیز قوای خود را در شمال ایران منتقل کرده بودند.(سرپرسی سایکس) در کتاب خود در باره لشکرکشی آنتوانت می گوید)): ارتاوسدس (شاه ارامنه) به آنتوانت پیشنهاد کرد چون لشکر ایران در فرات جمع هستند،بهتر است تا نقشه جنگ را تغییر داده،از ارمنستان به آذربایجان حمله برده و پایتخت آنجا را به تصرف در آورد،چراکه حکمران آن از هم پیمانان پارتها است.)) راهنمایی ارتاوسدس سبب شد تا آنتوانت نیروهی خود را به دو قسمت کرده و ماشین آلات جنگی و قلعه کوب خود را با بخشی از نیروها برجای گذارده و به سرعت خود را به پراسپا،پایتخت ماد کوچک (آذربایجان)،برساند.اما وقتی که به آنجارسید،مشاهده کرد ایرانیان آماده مقاومت هستند،پس در انتظار رسیدن برجهای متحرک،منجنیق و سایر ادوات قلعه گیری ماند.

اولین ضربه مرگبار
 

اشتباه بزرگ آنتوانت در جای گذاشتن ماشین آلات جنگی با چند هزار سرباز برای او بسیار گران تمام شد چراکه ایرانیها صاعقه وار به سربازان رمی و استاتیانوس،سردار آنها حمله برده و رمی ها را که شمار آنها به چند هزار نفر می رسید،قتل عام و ادوات آنها را تصاحب کردند.پادشاه ارامنه در این زمان اوضاع را نا مناسب دید و حدث زد که آینده بدی در انتظار لشکر رمی ها است،بنا براین بی صدا با سپاه خود از رمی ها جدا شد و ناگهان آنتوانت متوجه شد که قرار است بلای کراسوس بر سر او و سربازانش نازل شود.

ضربه دوم
 

در حالی که مواد غذایی رومی ها روبه اتمام بود،ایرانیها جنگ و گریز را شروع کردند تا رمی ها را کم کم از پای درآورند.با فرا رسیدن پاییز آنتوانت ترجیح داد که محاصره پراسپا را ترک گوید،اما این بار این ایرانیها بودند که او را راحت نگذاشتند.سپاه رم از طریق ارومیه امروزی بنای عقب نشینی گذاشت و برای آنکه بلای کراسوس بر سر آنها نیاید،عقب نشینی از مناطق کوهستانی را ادامه داد اما در حوالی تبریز امروزی اولین برخورد سنگین با سپاهیان ایران به وقوع پیوست.
آنتوانت فلاخن اندازان را که از گلوله های سربی استفاده می کردند،به عنوان تیر آخر خود به میدان آورد و سواران گل از جانب دیگر به دفاع از لیژیونها پرداختند و ایرانیها را به عقب راندند.اما ایرانیها 19 روز مداوم با شیوه جنگ و گریز رمی ها را به سختی خسته کرده بودند و در نبردی بزرگ در حوالی رود ارس 8 هزار رمی دیگر کشته شدند.هزیمت رمی ها به سمت غرب،فرهاد را بر آن داشت که رمی ها را به حال خود رها کند اما ((سرما و گرسنگی)) اکنون به کمک ایرانیها آمده بود و باقی مانده سپاه آنتوانت را نیز از پای درآورد،هزاران رمی مردند.این نبردها در سال 35 قبل از میلاد خاتمه یافت.

نتیجه نبردهای دوم ایران و رم
 

1- آنتوانت چندی بعد از شکست از،اکتاویوس،سردار دیگر رمی،کشته می شود اما بی شک شکست های او در ایران و ارمنستان در این ((اوج قدرت)) بی تاثیر نبوده و ابهت این سردار رمی پس از شکستهای خرد کننده در ایران،از بین رفته بود.شکست او در 31 قبل از میلاد از اکتاویوس سبب خودکشی آنتوانت و همسرش کلوپاترا می شود.
2- رم درمیابد که در شرق قادر نیست از ((حدی)) جلوتر برود چراکه دولتی پر قدرت مانع دست اندازی امپراتوری به بین النهرین،پارس،پارت و ایلام است.شکست آنتوانت از ایران سبب شد اکتاویوس که اکنون با نام اگوستوس معروف شده و قدرتی در حد سزار و سوالا یافته بود مصالحه را با فرهاد به جنگ ترجیح دهد.
اکتاویوس در این زمان قدرت بسیار زیادی داشت و به گفته مورخان تنها ارتش ثابت او 25 لیژیون 5 هزار نفری (125 هزار نفر) بود.سپاهیان رم در این زمان کل اسپانیا،فرانسه،بخشی از آلمان،اتریش،سوئیس،کل ایتالیا،کل بالکان،یونان،غرب ترکیه،سوریه و شامات (اردن ، لبنان و فلسطین)،شمال آفریقا و مصر را در اختیار داشتند و بی شک اگر دولت ایران نبود آنها به فکر بلعیدن خاک ایران،بین النهرین،ارمنستان،آذربایجان،ایلام،آتروپاتن،هند،و حتی چین می افتادند.شکست پیاپی دو سردار رمی به فاصله 20 سال (کراسوس در 53 قبل از میلاد و آنتوانت در 34 قبل از میلاد) اشتهای رم را برای پیشروی به سوی شرق سرد کرد.
3- روش رزم ایرانیها (جنگ و گریز سواران)،رمی ها را به وحشت انداخت و آنها به این فکر افتادند که چگونه می توان برای این نوع مبارزه چاره اندیشی کرد؟
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت :meydanaki