سالم بران، سالم بمان
نويسنده:سامان گلناري
10 توصيه به رانندگاني که بيش از 4 ساعت در روز رانندگي مي‌کنند
رانندگي از آن شغل‌هاي پراسترسي است که عوارض جسمي و رواني مختلفي در پي دارد اما با داشتن آگاهي‌هاي لازم مي‌توان امکان بروز اين عوارض را به حداقل رساند. از طرفي، فرد موقع رانندگي در وضعيتي قرار دارد كه نيروهايي به طور پياپي روي ستون‌فقرات، زانو، ران و مفصل مچ پاي او وارد مي‌شود و راننده به مدت طولاني، روي صندلي در وضعيت ثابتي قرار دارد؛ ضمن آنكه كاري پراسترس را انجام مي‌دهد و مجبور است وسيله نقليه را با سرعتي هدايت كند كه به خودش و ديگران آسيبي نرساند. اگر جزو افرادي هستيد که بيش از 4 ساعت در روز رانندگي مي‌کنيد و مي‌خواهيد آسيب‌هاي رانندگي را به حداقل برسانيد، اين 10 توصيه را جدي بگيريد.
1.صندلي وسيله‌اي است که راننده همواره با آن همراه است و حتما بايد قابليت تنظيم داشته باشد. قد، وزن، طول ران و طول ساق پاي همه راننده‌ها مثل هم نيست. پس راننده بايد بتواند شيب صندلي، نحوه نشستن، فاصله‌اش از کف اتومبيل و فرمان را تنظيم کند. بهتر است صندلي طوري تنظيم شود که فرورفتگي‌ها و بيرون‌آمدگي‌هاي پشت را بپوشاند. زاويه زانو هم بايد يک زاويه نسبتا باز باشد. پا بايد به راحتي به پدال‌ها برسد و به هيچ‌وجه کشيده نباشد. صندلي راننده بايد در وضعيتي باشد كه حالت قرار گرفتن كمر حفظ شود و از نيروهاي ممتدي كه در حين رانندگي بر كمر وارد مي‌شود جلوگيري كند. در واقع اين نيروها بايد پخش شوند تا آسيب جدي به كمر راننده وارد نشود. پشتي صندلي نيز در سلامت جسمي راننده نقش دارد زيرا بسياري از دردهاي کمر و ناحيه شانه و گردن ناشي از پشتي نامناسب و عدم تنظيم صحيح آن حين رانندگي است. پشتي صندلي بايد به شكلي باشد كه هنگام نشستن روي آن، زانوي راننده هم‌سطح ران وي قرار گيرد يعني مفصل ران بين زاويه‌هاي90 تا 100 درجه قرار داشته باشد. بنابراين ارتفاع محل نشستن بايد به گونه‌اي باشد كه هم فاصله و هم نوع قرار گرفتن مناسب كمر حفظ شود.
2.استاندارد بودن كلاچ، ترمز و گاز ماشين از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. بسياري از رانندگان به سفت بودن اين وسايل (به ويژه کلاچ و ترمز) اهميت نمي‌دهند و حتي به مرور زمان به آن عادت مي‌کنند اما به‌طور کلي اين وسايل بايد به گونه‌اي باشند كه نيرويي كه به مفصل پا وارد مي‌شود، مشكلي ايجاد نکند و موجب درد در ناحيه پنجه، پاشنه و زانو نشود.
3.هنگام رانندگي، گردن به مدت طولاني در حالت ثابت قرار مي‌گيرد و بهتر است با نرمش‌هاي عضلات گردن و سر از بروز گرفتگي‌هاي عضلاني و عوارض ستون فقرات جلوگيري كرد. البته استفاده از بالشتک‌هاي گردني استاندارد رانندگي نيز يکي از گزينه‌هاي پيشنهادي است.
4.پزشكان از اختلال در سيستم گردش خون به عنوان يكي ديگر از مشكلات براي رانندگان نام مي‌برند و معتقدند كه بايد با رعايت توصيه‌هاي پزشكي مشكلات جسمي ناشي از اين اختلال را به حداقل رساند. به عنوان مثال ثابت بودن راننده و آويزان ماندن ساق پا به مدت طولاني، موجب بيماري تورم رگ‌ها و حتي واريس مي‌شود. به همين دليل توصيه مي‌شود كه راننده به صورت ممتد و ارادي عضلات ساق پا را منبسط و منقبض كند تا گردش خون به اندازه مناسب در بدن جريان داشته باشد.
5.بهتر است افراد پس از خوردن غذاي چرب و ديرهضم از شنيدن موزيك آرام و نشستن در دماي گرم ماشين بپرهيزند. به همين دليل توصيه مي‌شود که رانندگان پس از صرف ناهار يك فنجان چاي بنوشند و 20 تا 30 دقيقه استراحت كنند.
6.افرادي که بيش از 4 ساعت در روز رانندگي مي‌کنند بايد هر 2 ساعت يكبار توقف کنند و از اتومبيل خود بيرون بيايند و چند دقيقه قدم بزنند زيرا در اين حالت جريان گردش خون در بدن آسان‌تر شده و از بروز دردهاي رانندگي کاسته مي‌شود.
7.متخصصان پوست خطرناك‌ترين زمان رانندگي در روز را بين ساعت 12 تا 16 عنوان مي‌کنند؛ زيرا در اين زمان نور خورشيد به حداکثر ميزان خود مي‌رسد. به همين دليل به رانندگان توصيه مي‌شود روزي 3 تا 4 بار از ضدآفتاب‌هاي استاندارد استفاده کنند و همه قسمت‌هاي پوست دست و صورت خود را که در معرض نور خورشيد قرار دارد با لايه‌اي از اين کِرِم‌ها بپوشانند.
8.روان‌شناسان، رانندگي را از مشاغل پراسترس ذكر مي‌كنند و بر اين باورند كه مشكلات رواني هم يكي از مشكلات رانندگي است. تصادفات وحشتناك يا آسيب زدن به ديگران يا استرس‌هاي درازمدت مانند بوق‌هاي ممتد و ترافيک‌هاي طولاني، موجب مي‌شود فرد نسبت به گذشته آسيب‌پذيرتر شود. اگر محرك‌ها همچنان ادامه داشته باشند، سرانجام مرحله فرسودگي فرا مي‌رسد كه در اين مرحله بيماري‌هاي جسماني شدت پيدا مي‌كند. از طرفي اين فشارهاي رواني، كارايي دستگاه ايمني بدن را كه از انسان در برابر بيماري محافظت مي‌كند، كاهش مي‌دهد. توصيه مي‌شود رانندگان براي اينکه در مقابل فشارهاي رواني ناشي از رانندگي تحمل بيشتري داشته باشند فعاليت‌هاي ورزشي، تغذيه مناسب و استراحت کافي را فراموش نکنند.
9.چشم از ديگر اندام‌هايي است كه به‌طور مستقيم با رانندگي ارتباط دارد. به گفته چشم‌پزشكان، رانندگي به خودي خود ضرري براي چشم ندارد اما رانندگي به مدت طولاني قدرت تشخيص چشم را كم مي‌كند. از آنجا كه رانندگان از نظر بينايي نياز به ديد دقيق دارند هرچند وقت يكبار بايد بينايي خود را آزمايش كنند. نبايد فراموش کرد که رانندگي در نور آفتاب بدون استفاده از عينك‌هاي محافظ استاندارد مي‌تواند موجب آسيب به چشم شود. به همين دليل به افرادي كه مدت طولاني در آفتاب رانندگي مي‌كنند توصيه مي‌شود كه از عينك‌هاي آفتاب‌گير محافظ استفاده کرده و سعي كنند مدت طولاني رانندگي نكنند يا به يك نقطه خيره نشوند زيرا اين کار موجب خستگي چشم مي‌شود. همچنين رانندگان به محض اينكه احساس كردند موقع رانندگي ديدشان كم شده است بايد به چشم پزشك مراجعه كنند.
10. شايد باور نکنيد اما رانندگي در روزهاي گرم تابستاني هم مي‌تواند به اندازه رانندگي در هواي زمستاني خطرناک باشد. رانندگان در اين روزهاي گرم بايد روزانه دست کم 3 ليتر آب، آبميوه کم‌شيرين و طبيعي يا نوشيدني خنک بنوشند تا از ابتلا به مشکلات قلبي و گردش خون پيشگيري کنند. البته اختلاف دماي هواي داخلي و خارجي خودرو نيز نبايد بيش از 6 درجه سانتي‌گراد باشد. بنابراين سيستم تهويه مطبوع خودرو نبايد روي درجه خيلي سرد باشد زيرا مي‌تواند به بدن سرنشينان اتومبيل فشار وارد کند.
منبع:www.salamat.com
/ج
رانندگي از آن شغل‌هاي پراسترسي است که عوارض جسمي و رواني مختلفي در پي دارد اما با داشتن آگاهي‌هاي لازم مي‌توان امکان بروز اين عوارض را به حداقل رساند. از طرفي، فرد موقع رانندگي در وضعيتي قرار دارد كه نيروهايي به طور پياپي روي ستون‌فقرات، زانو، ران و مفصل مچ پاي او وارد مي‌شود و راننده به مدت طولاني، روي صندلي در وضعيت ثابتي قرار دارد؛ ضمن آنكه كاري پراسترس را انجام مي‌دهد و مجبور است وسيله نقليه را با سرعتي هدايت كند كه به خودش و ديگران آسيبي نرساند. اگر جزو افرادي هستيد که بيش از 4 ساعت در روز رانندگي مي‌کنيد و مي‌خواهيد آسيب‌هاي رانندگي را به حداقل برسانيد، اين 10 توصيه را جدي بگيريد.
1.صندلي وسيله‌اي است که راننده همواره با آن همراه است و حتما بايد قابليت تنظيم داشته باشد. قد، وزن، طول ران و طول ساق پاي همه راننده‌ها مثل هم نيست. پس راننده بايد بتواند شيب صندلي، نحوه نشستن، فاصله‌اش از کف اتومبيل و فرمان را تنظيم کند. بهتر است صندلي طوري تنظيم شود که فرورفتگي‌ها و بيرون‌آمدگي‌هاي پشت را بپوشاند. زاويه زانو هم بايد يک زاويه نسبتا باز باشد. پا بايد به راحتي به پدال‌ها برسد و به هيچ‌وجه کشيده نباشد. صندلي راننده بايد در وضعيتي باشد كه حالت قرار گرفتن كمر حفظ شود و از نيروهاي ممتدي كه در حين رانندگي بر كمر وارد مي‌شود جلوگيري كند. در واقع اين نيروها بايد پخش شوند تا آسيب جدي به كمر راننده وارد نشود. پشتي صندلي نيز در سلامت جسمي راننده نقش دارد زيرا بسياري از دردهاي کمر و ناحيه شانه و گردن ناشي از پشتي نامناسب و عدم تنظيم صحيح آن حين رانندگي است. پشتي صندلي بايد به شكلي باشد كه هنگام نشستن روي آن، زانوي راننده هم‌سطح ران وي قرار گيرد يعني مفصل ران بين زاويه‌هاي90 تا 100 درجه قرار داشته باشد. بنابراين ارتفاع محل نشستن بايد به گونه‌اي باشد كه هم فاصله و هم نوع قرار گرفتن مناسب كمر حفظ شود.
2.استاندارد بودن كلاچ، ترمز و گاز ماشين از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. بسياري از رانندگان به سفت بودن اين وسايل (به ويژه کلاچ و ترمز) اهميت نمي‌دهند و حتي به مرور زمان به آن عادت مي‌کنند اما به‌طور کلي اين وسايل بايد به گونه‌اي باشند كه نيرويي كه به مفصل پا وارد مي‌شود، مشكلي ايجاد نکند و موجب درد در ناحيه پنجه، پاشنه و زانو نشود.
3.هنگام رانندگي، گردن به مدت طولاني در حالت ثابت قرار مي‌گيرد و بهتر است با نرمش‌هاي عضلات گردن و سر از بروز گرفتگي‌هاي عضلاني و عوارض ستون فقرات جلوگيري كرد. البته استفاده از بالشتک‌هاي گردني استاندارد رانندگي نيز يکي از گزينه‌هاي پيشنهادي است.
4.پزشكان از اختلال در سيستم گردش خون به عنوان يكي ديگر از مشكلات براي رانندگان نام مي‌برند و معتقدند كه بايد با رعايت توصيه‌هاي پزشكي مشكلات جسمي ناشي از اين اختلال را به حداقل رساند. به عنوان مثال ثابت بودن راننده و آويزان ماندن ساق پا به مدت طولاني، موجب بيماري تورم رگ‌ها و حتي واريس مي‌شود. به همين دليل توصيه مي‌شود كه راننده به صورت ممتد و ارادي عضلات ساق پا را منبسط و منقبض كند تا گردش خون به اندازه مناسب در بدن جريان داشته باشد.
5.بهتر است افراد پس از خوردن غذاي چرب و ديرهضم از شنيدن موزيك آرام و نشستن در دماي گرم ماشين بپرهيزند. به همين دليل توصيه مي‌شود که رانندگان پس از صرف ناهار يك فنجان چاي بنوشند و 20 تا 30 دقيقه استراحت كنند.
6.افرادي که بيش از 4 ساعت در روز رانندگي مي‌کنند بايد هر 2 ساعت يكبار توقف کنند و از اتومبيل خود بيرون بيايند و چند دقيقه قدم بزنند زيرا در اين حالت جريان گردش خون در بدن آسان‌تر شده و از بروز دردهاي رانندگي کاسته مي‌شود.
7.متخصصان پوست خطرناك‌ترين زمان رانندگي در روز را بين ساعت 12 تا 16 عنوان مي‌کنند؛ زيرا در اين زمان نور خورشيد به حداکثر ميزان خود مي‌رسد. به همين دليل به رانندگان توصيه مي‌شود روزي 3 تا 4 بار از ضدآفتاب‌هاي استاندارد استفاده کنند و همه قسمت‌هاي پوست دست و صورت خود را که در معرض نور خورشيد قرار دارد با لايه‌اي از اين کِرِم‌ها بپوشانند.
8.روان‌شناسان، رانندگي را از مشاغل پراسترس ذكر مي‌كنند و بر اين باورند كه مشكلات رواني هم يكي از مشكلات رانندگي است. تصادفات وحشتناك يا آسيب زدن به ديگران يا استرس‌هاي درازمدت مانند بوق‌هاي ممتد و ترافيک‌هاي طولاني، موجب مي‌شود فرد نسبت به گذشته آسيب‌پذيرتر شود. اگر محرك‌ها همچنان ادامه داشته باشند، سرانجام مرحله فرسودگي فرا مي‌رسد كه در اين مرحله بيماري‌هاي جسماني شدت پيدا مي‌كند. از طرفي اين فشارهاي رواني، كارايي دستگاه ايمني بدن را كه از انسان در برابر بيماري محافظت مي‌كند، كاهش مي‌دهد. توصيه مي‌شود رانندگان براي اينکه در مقابل فشارهاي رواني ناشي از رانندگي تحمل بيشتري داشته باشند فعاليت‌هاي ورزشي، تغذيه مناسب و استراحت کافي را فراموش نکنند.
9.چشم از ديگر اندام‌هايي است كه به‌طور مستقيم با رانندگي ارتباط دارد. به گفته چشم‌پزشكان، رانندگي به خودي خود ضرري براي چشم ندارد اما رانندگي به مدت طولاني قدرت تشخيص چشم را كم مي‌كند. از آنجا كه رانندگان از نظر بينايي نياز به ديد دقيق دارند هرچند وقت يكبار بايد بينايي خود را آزمايش كنند. نبايد فراموش کرد که رانندگي در نور آفتاب بدون استفاده از عينك‌هاي محافظ استاندارد مي‌تواند موجب آسيب به چشم شود. به همين دليل به افرادي كه مدت طولاني در آفتاب رانندگي مي‌كنند توصيه مي‌شود كه از عينك‌هاي آفتاب‌گير محافظ استفاده کرده و سعي كنند مدت طولاني رانندگي نكنند يا به يك نقطه خيره نشوند زيرا اين کار موجب خستگي چشم مي‌شود. همچنين رانندگان به محض اينكه احساس كردند موقع رانندگي ديدشان كم شده است بايد به چشم پزشك مراجعه كنند.
10. شايد باور نکنيد اما رانندگي در روزهاي گرم تابستاني هم مي‌تواند به اندازه رانندگي در هواي زمستاني خطرناک باشد. رانندگان در اين روزهاي گرم بايد روزانه دست کم 3 ليتر آب، آبميوه کم‌شيرين و طبيعي يا نوشيدني خنک بنوشند تا از ابتلا به مشکلات قلبي و گردش خون پيشگيري کنند. البته اختلاف دماي هواي داخلي و خارجي خودرو نيز نبايد بيش از 6 درجه سانتي‌گراد باشد. بنابراين سيستم تهويه مطبوع خودرو نبايد روي درجه خيلي سرد باشد زيرا مي‌تواند به بدن سرنشينان اتومبيل فشار وارد کند.
منبع:www.salamat.com
/ج
