با کارنامه فرزندمان چگونه برخورد کنيم

با مهر مادري يا خشم اژدها ؟
 

شما با کارنامه فرزندتان چگونه برخورد مي‌کنيد؟ اگر او نمره‌هاي خوبي گرفته باشد او را تشويق و اگر نمره‌هاي خوبي نگرفته باشد او را سرزنش مي‌کنيد؟ اما بايد بدانيد که برخورد غلط شما مي‌تواند او را نااميد و يا از آن طرف، آن‌قدر مغرور کند که در هر دو صورت، شما را به دردسر بيندازد. پس چه بايد کرد؟
در مرحله اول دانش‌آموزان را به دو دسته تقسيم مي‌کنيم: گروه دانش‌آموزان موفق و گروهي که در امتحانات موفق نبوده‌اند. با شما رفتاري که بايد پيش بگيريم را دوره مي‌کنيم:

برخورد با دانش‌آموز موفق
 

در برخورد با دانش‌آموز موفق بايد اين نکته‌ها را حتما به خاطر بسپاريم:
• نتايج امتحانات را در درجه اول ناشي از تلاش و کوشش خودشان بدانيم و اگر در رسيدن به موفقيت با او همکاري و کمک کرده‌ايم به آ‌ن اعتنايي نکنيم و صراحتا گوشزد کنيم که فعاليت، توکل و تلاش او به نتيجه خوب امتحان منجر شده است.
• در پيروزي‌ها بايد سعي کنيم که علل موفقيت او را مشخص کنيم تا بداند اسباب‌ و علل پيروزي او چه چيزهايي بوده و سپس با تاکيد بر آنها زمينه رشد شخصيتي وي را در تمام ابعاد فراهم کنيم.
• والدين بايد طوري عمل کنند تا دانش‌آموزان بدانند که با گرفتن نمرات درخشان و کارنامه قبولي کار تمام نشده بلکه بايد خود را براي مراحل بعدي آماده کنند بنابراين بعد از دريافت کارنامه قبولي و استراحت و تفريح مختصر، بايد به آنان کمک کنيم تا برنامه‌اي براي خود تنظيم کنند و به فعاليت‌هاي خود در زمينه دانش‌افزايي ادامه دهند.
• اگر فرزندان متعددي داريد و يکي از آنان با نمرات بالايي درخشيده است نبايد آنان را با يکديگر مقايسه کنيم و از همه مهم‌تر نبايد طوري رفتار کنيم که فرزند موفق احساس خودبزرگ بيني و غرور کند و فرزندان ديگر احساس حقارت کنند بلکه رفتار ما بايد به نحوي باشد که ساير فرزندان تشويق شوند که در حد توان‌شان تلاش و کوشش کنند.

برخورد با دانش‌آموزان ناموفق
 

قبول داريم هنگامي‌که کودک با گلوي پر از بغض و چشمان پر از اشک و شايد هم بي‌قرار و عصبي پا به خانه مي‌گذارد مشکل‌ترين لحظه‌هاي پدر و مادر آغاز مي‌شود. والدين احساس مي‌کنند که کودکشان يک سال عمر خود را همراه با مخارج سنگيني که پدر و مادر براي او صرف کرده‌اند از دست داده اما بايد بپذيرند که اين لحظات از مهم‌ترين و حساس‌ترين زمان زندگي آنان است و رفتار و عکس‌العمل شما به عنوان پدر و مادر مي‌تواند مساله‌آفرين و سرنوشت‌ساز باشد.

بعضي از والدين ممکن است در اين موقعيت فرزندانشان را با نيشخند، تمسخر، خشونت، آبروريزي، سرکوفت زدن، قهر و طرد کردن و اعطاي القابي مثل بي‌عرضه، تنبل و ... تنبيه کنند اما اين تنبيه‌ها هر چند که موجب تخليه غيراصولي بعضي از والدين است ولي تجربه نشان داده که براي کودکان و نوجوانان خونسردي به جاي تلاش بيشتر، عقب‌افتادگي تحصيلي، فرار از مدرسه، ترک‌تحصيل، ايجاد يأس و نااميدي، عصيان و نافرماني را به بار مي‌آورد. پس قبل از هر چيز خود را از اين گونه رفتار پاک کنيد البته اگر به آينده فرزند خود واقعا اميدواريد.

رفتار درست چيست؟
 

دسته ديگري از والدين هنگام روبه‌رو شدن با نتايج بد امتحانات فرزندانشان با خويشتن‌داري و حوصله و متانت رفتار مي‌کنند. آنان به جاي پرخاشگري و تنبيه، با فرزندانشان به تجزيه و تحليل نتايج امتحانات مي‌پردازند و به عبارت ديگر به علل شکست فکر مي‌کنند و نسبت به رفع عوامل شکست اقدام مي‌کنند. اگر هم که شما همه راهاي درست را رفته‌ايد و به نتيجه نرسيده‌ايد بهتر است حتما با يک مشاور تحصيلي مشورت کنيد.اين راه هم از نگراني‌هاي شما کم مي‌کند و هم مي‌تواند عملکردي پيشگيرانه از رفتار نادرست شما و فرزندتان در آينده باشد.
گذشته از تمام مواردي که گفته شد زماني که کارنامه فرزندتان به دست شما مي‌رسد حتما اين موارد را مرور کنيد:
آيا فرزند شما در مقايسه با ديگران ضعيف است و يا اينكه در خواندن درس تنبلي مي‌کند؟
آيا او بيماري جسمي مثل ضعف بينايي و شنوايي‌ ندارد؟ علل روحي و رواني مانند اضطراب، افسردگي، ترس و نداشتن اعتماد به نفس در او وجود ندارد؟
محيط خانه براي درس خواندن ويژگي‌هاي لازم را دارد يا پر از آشوب، اختلاف خانوادگي و مسافرت‌ و مهماني است؟
آيا نظارت شما بر كار او در طول سال تحصيلي به علت پرمشغله بودن به فراموشي سپرده نشده است؟
درخصوص علت ضعيف بودن نتيجه امتحان حتما با خود دانش‌آموز صحبت كنيد و نظر او را بخواهيد و او را وادار به چاره‌انديشي و تصميم‌گيري كنيد تا حاضر شود فعالانه براي رفع نواقص خود بكوشد.
پس از مشخص شدن علت يا علل بايد براي جبران عقب‌افتادگي تحصيلي او برنامه‌ريزي کرده و سپس بر اجراي برنامه‌‌هاي تعيين شده دقيقا نظارت كنيد.
منبع:http://salamat.com