فصلی برای پوست اندازی

کرم های لایه بردار مانند کرم ترتینوئین باید شب هنگام و در زمان خوابیدن مصرف شده و دور چشم و دور دهان استفاده نشود (به دلیل ایجاد تحریک احتمالی در پوست حساس این نواحی) و صبح شسته شده و ضدآفتاب هم مصرف شود.

پیلینگ به هزارو یک روش
 

سال هاست که متخصصان پوست و مو، از لایه برداری شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست از قبیل تغییررنگ، چین و چروک و خشونت پوست استفاده می کنند. این مواد لایه بردار عبارتند از: اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسید یا AHA)، تری کلرواستیک اسید (TCA)، فنول، زرورسینول و سالسیلیک اسید. این مواد موجب از بین رفتن لایه رویی پوست شده و به دنبال آن پوستی با ظاهر تازه و جوان تر جایگزین پوست قبلی می شود. این فرآیند که به عنوان لایه برداری یا پیلینگ شیمیایی نامیده می شود، باید حتماً به وسیله متخصص پوست، انجام شود.

لایه برداری برای چه کسانی؟
 

کرم های لایه بردار را می توان به بیماران مختلفی تجویز کرد، مثلاً خانم 35 ساله ای که نگران پیرشدن پوست و رخداد چین وچروک های ظریف پوستی است می تواند از مصرف این کرم ها سود ببرد. بیماران مبتلا به آکنه یا جوش صورت یا مبتلایان به لک های پوستی نیز می توانند از فواید این کرم ها زیر نظر متخصص پوست بهره مند شوند. کرم های لایه بردار برای بهبود جوش های صورت مفیدند اما اغلب اوقات کافی نیستند. اگر منظور شما از مصرف این کرم ها تنها رفع جوش هاست بهتر است دست نگه داشته و با یک متخصص پوست مشورت کنید. شاید داروهای موضعی دیگر یا حتی داروی خوراکی برای شما لازم باشد. این کرم ها قادر به رفع جوشگاه های عمیق نیستند. حتی با بهترین دستگاه های لیزر و با بهره گیری از مجرب ترین متخصصان گاه تنها تا 30 - 40 درصد می توان این جوشگاه ها را بهبود داد. البته بیماران خوش شانسی هم پیدا می شوند که گاه تا 70-80 درصد می توان جوشگاه های صورت شان را از بین برد. به هر حال هم بیمار و هم پزشک باید صبر و حوصله داشته باشند، زیرا گاهی روش های مختلفی در درمان به کار می روند؛ روش های جراحی مثل بالا آوردن فرورفتگی پانچ یا روش هایی مثل پیلینگ شیمیایی و بالاخره لیزر درمانی یا درم ابریژن (تراشیدن پوست با دستگاه یا سمباده). هر روش که کمی هم مفید واقع شود، خود غنیمت است!

خانواده لایه بردار
 

کرم های لایه بردار را می توان به 2 دسته تقسیم کرد. یکی تریتینوئین که از مشتقات ویتامین A است و در درمان برخی بیماری های پوستی مثل آکنه یا در درمان لک های پوستی به کار می روند و دیگری اسیدهای میوه یا آلفاهیدروکسی اسیدها که اسیدهای ارگانیک طبیعی بوده و در سیب سبز (اسید مالیک)، آناناس و مرکبات (اسیدسیتریک)، نیشکر(اسید گلیکولیک)، میوه های قرمز و شیر ترش وماست (اسید لاکتیک)، بادام تلخ (اسید ماندلیک) و انگور (اسیدتاتاریک) وجود دارند. بیماران دارای پوست بسیار حساس به آفتاب یا بیماران مبتلا به عفونت های فعال مثل زردزخم یا تب خال و نیز افرادی که بیماری های خاصی مثل لوپوس دارند نباید از این کرمها استفاده کنند. برای حصول نتایج قابل توجه مصرف طولانی مدت (حداقل چند ماه) لازم است؛ ولی از همان هفته های اول مصرف کرم های لایه بردار، خواص ظاهری پوست تغییر می کند، پوست روشن تر وصورتی تر شده و بیمار احساس شادابی در پوست خود می کند. اثر روی فیبروبلاست ها و ساخته شدن کلاژن جدید حدود 5 تا6 ماه زمان لازم دارد. مصرف اسیدهای میوه با غلظت های 5 درصد، 10 درصد و 15 درصد، قابل خرید بدون نسخه هستند، اما غلظت های بالاتر با تجویز پزشک بوده و در بسیاری از موارد باید لایه برداری درمطب انجام شود. (پیلینگ AHA هایی با غلظت 50 یا 70 درصد) مصرف ترتینوئین باید با تجویز پزشک باشد و در دوران بارداری نیز بهتر است مصرف نشود.

لایه برداری ومراقبت های ویژه
 

برخی کرم های لایه بردار مثل غلظت های پایین اسید میوه (AHA) را افراد می توانند در منزل استفاده کنند اما باید بدانند که مصرف این کرم ها موجب افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید شده و بنابراین باید مصرف ضد آفتاب را نیز در طول روز مدنظر قرار دهند. کرم های لایه بردار را در هر فصلی می توان استفاده کرد، به شرطی که مراقبت از نور خورشید به خوبی انجام شود. افرادی که قادر به این کار نیستند، بهتراست فقط در فصول پاییز وزمستان از کرم های لایه بردار استفاده کنند و در عین حال مصرف ضدآفتاب را در طول روز به خاطر داشته باشند چرا که در غیر این صورت دچارمشکلات عدیده ای مانند قرمزی و حساس شدن پوست، لک های پوستی و حتی احتمال رخداد سرطان های پوستی می شوند.

شاهکار کرم لایه بردار
 

کرم های لایه بردار با برداشت های لایه های سلولی از روی پوست و نرم کردن کراتین سبب نرم تر و شفاف تر شدن پوست شده و با بالا بردن قدرت جذب رطوبت هوا، خشکی را ترمیم کرده و خواص ظاهری و قابل رویت پوست را بهبود می بخشند. با افزایش سرعت بازسازی سلول های پوست، لک های پوستی نیز کمرنگ تر شده و میزان اثربخشی و نفوذ برخی داروهای ضد لک نیز که متنوع است همراه کرم های لایه بردار مصرف شوند، افزایش می یابد. اسیدهای میوه با رسوخ در لایه های پوست هم براسیدیته تمام لایه، هم بر سرعت بازسازی سلول ها و هم برخواص دفاعی و ممانعتی پوست اثر می کنند. کرم های لایه بردار باید شب هنگام و در زمان خوابیدن مصرف شده و دور چشم و دور دهان مصرف نشود (به دلیل ایجاد تحریک احتمالی در پوست حساس این نواحی) و صبح شسته شده و ضد آفتاب هم مصرف شود.

چند درصد موفقیت؟
 

اگر از لایه برداری به جا استفاده شود نتایج خوبی به همراه دارد. مثلاً در تحقیقی که اخیراً در مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده، پیلینگ عمیق یا TCA با غلظت بالا که توسط متخصص پوست انجام می شود، می تواند در بهبود جوشگاه های آبله مرغان بسیار مفید باشد. مهم ترین مسئله در مورد مصرف خودسرانه کرم های لایه بردار، مسئله افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و لزوم محافظت از نور آفتاب و مصرف مرتب و مناسب کرم های ضد آفتاب است.

لایه برداری به چند روش؟
 

یکی از روش های معمول که متخصصان پوست و مو از آن برای درمان مشکلات زیبایی پوست بیماران شامل جای جوش ها، لک ها و بهبود جوشگاه های قدیمی پوست وهمچنین جوان سازی و بهبود چین و چروک ظریف استفاده می کنند، لایه برداری یا پیلینگ پوست است. به طور خلاصه لایه برداری پوست را به 3 گروه تقسیم می کنیم:
الف) لایه برداری شیمیایی، ب) لایه برداری مکانیکی، ج)لایه برداری با لیزر.
لایه برداری شیمیایی: در لایه برداری شیمیایی یا پیلینگ شیمیایی پزشک متخصص پوست و مو بسته به تشخیص خود و براساس مشکل پوستی بیمار از اسیدهای خاصی شامل اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسیدها) یا تری کلرواستیک اسید برای لایه برداری پوست استفاده می کند. این لایه برداری براساس نوع ماده به کار گرفته شده، غلظت آن و مدت زمانی که مواد فوق روی پوست مورد درمان باقی می مانند، می توانند عمق سطحی، متوسط و عمیق داشته باشد که هر کدام ویژگی ها و مراقبت های خاص خود را دارد. مثلاً در پیلینگ پوست با گلیکولیک اسید 5 درصد، فرد می تواند از فردای انجام درمان با مراقبت از نور آفتاب به سرکار برگشته و به فعالیت روزمره خود ادامه دهد؛ اما در پیلینگ پوست باتری کلرواستیک اسید 33 تا 50 درصد، بیمار باید تا زمان افتادن پوسته ها، در منزل و دور از نور خورشید بماند و مراقبت کامل از پوست خود به عمل آورد.
لایه برداری مکانیکی: شایع ترین مثال این روش میکرودرم ابریژن است. در این روش توسط دستگاهی، پودرهای اکسیدآلومینیوم که از سخت ترین کریستال ها هستند با فشار روی پوست پاشیده شده و سپس دوباره تحت یک فشار منفی به داخل مخزن دیگری در دستگاه باز می گردند. این خراشیدن توسط کریستال های فوق الذکر و ایجاد فشار منفی روی پوست اثرات بسیار خوبی روی بهبود کیفیت پوست داشته و بیمار احساس رضایت کاملی به دنبال اتمام درمان خواهد داشت. تأثیر و نفوذ داروهای پوست به دنبال این عمل، چند برابر شده و بنابراین کمک درمانی مهمی برای درمان دارویی مثلاً بهبود لک های صورت است. با اعمال فشار منفی روی پوست ثابت شده که موادی در پوست آزاد می شوند که ساخت کلاژن را تحریک کرده و در طولانی مدت موجب افزایش کلاژن سازی پوست و کاهش چین و چروک پوست می شوند.
لایه برداری با لیزر: امروزه لیزر درمانی یکی از درمان های ضروری برای یک متخصص پوست و مو است و کاربردهای وسیعی در درمان برخی بیماری های پوستی مثل ضایعات عروقی (همانژیوم، ماه گرفتگی ها) بهبود زخم های برجسته و کلوئید، بهبود اسکارهای مختلف مثل جوشگاه های ناشی از آکنه های نئوکولتیک، بهبود برخی لک ها مثل کک و مک و لنتیگو و بالاخره جوان سازی پوست دارد.
کرم های لایه بردار برای بهبود جوش های صورت مفیدند اما افلب اوقات کافی نیستند. اگر منظور شما از مصرف این کرم ها تنها رفع جوش هاست بهتر است دست نگه داشته و با یک متخصص پوست مشورت کنید.
منبع:زندگی ایده آل ش 53