ازدواج هاي آخر الزماني

اشاره:
 

هنوز سال هاي زيادي از آن زمان هايي نگذشته که خانواده داماد براي پيدا کردن همسر ايده آل پسرشان، کمرهمت مي بستند و بين قوم و خويش و در و همسايه به سرچ حرفه اي براي يافتن يک عروس کدبانو مي پرداختند.
حتي در ميان خاطرات پدر بزرگ ها، پر است از ثبت خاطرات که پدر بزرگ هايي، همسر خود را تا بعد از مراسم عروسي رؤيت نمي کردند!
اما اگر حالت کمي تا حدودي افراطي اخير را ناديده بگيريم، انتخاب همسر از طريق مشاوره هاي والدين به زمان زياد دور برنمي گردد. هنوز هم افراد زيادي دست به دامن همين روش براي انتخاب همسر آينده شان مي شوند.
اما در سال هاي اخير روش هايي براي انتخاب همسر به کار گرفته شده که واقعاً آدميزاد را انگشت به دهان مي گذارد!
گذشته از دوستي هاي خياباني و آشنايي در محيط چت روم، بنگاه هاي همسريابي به يکي از دغدغه هاي روان شناسان و جامعه شناسان تبديل شده اند.
اما اين بنگاه هاي همسريابي ديگر چه صيغه اي هستند؟!

1 سروکله اين ها از کجا پيدا شد؟!
 

بد نيست بدانيد ازدواج اينترنتي و همسريابي در محيط مجازي، براي اولين بار در فرانسه و در يکي از شهرهاي حومه پاريس شکل گرفت.
درآن زمان، بيست سال از فعاليت مؤسسات همسريابي حضوري مي گذشت و پس از اين مدت طولاني، مؤسسات همسريابي به فکر افتادند که فعاليت شان را گسترش داده و از اين طريق سود آوري بيش تري را براي مؤسسات و سهام داران شان فراهم کنند.
کم کم اين سايت ها در محيط اينترنت با سرعت قارچ گونه خود رشد کرده و تکثير يافتند تا اينکه به جايگاه فعلي شان در دنيا دست پيدا کردند.

2 کپي برداري در ايران
 

واقعيت تلخ اين است که ما ايراني ها اخيراً در صنعت کپي برداري و مونتاژ به پيشرفت هاي بسيار قابل قبولي دست پيدا کرد ه ايم! شايد به همين دليل باشد که در کشور ما هم خيلي زود نمونه هاي کپي شده اين سايت ها ايجاد شد!
عمر فعاليت مؤسسات و سايت هاي همسر يابي در ايران به سختي از پنج شش سال تجاوز مي کند و اين در حالي ست که اين روش حتي در جوامع غربي ، مثل فرانسه که مبدع اين روش بود، نتايج اميدوار کننده اي به جا نگذاشت، چه برسد به ايران که تفکرات و انديشه هاي اسلامي و سنت هاي اصيل ايراني چندان مزاج شان با اين روش ها سازگار نيست!

3 آن چه شماخواسته ايد!
 

اکثراً افرادي که به سايت هاي همسريابي مراجعه مي کنند، دنبال چه چيزي هستند؟!
دسته اول از مراجعين اين سايت ها فقط به دنبال ماجراجويي اند و شايد اصلاً قصد ازدواج نداشته باشند.
دسته دوم افرادي هستند که به دنبال سوء استفاده از آب گل آلوده بوده و با ترفند هايي، شماره تماس يا ايميل جنس مخالف را به دست آورده و به وظيفه تاريخي شان، که همان ايجاد مزاحمت براي ديگران است، مي پردازند!
دسته بعدي افرادي هستند که شايد واقعاً به دنبال فردي براي ازدواج باشند. اما آيا راه را درست آمده اند؟!
از اين جا به بعد، ماجرا کمي فکاهه مي شود. مراجعين مشخصاتي را در پروفايل شخصي يا همان بيوگرافي خود مي نويسند که دقيقاً همه آن ها را کم دارند!
و يا بر عکس؛ شرايطي را براي انتخاب همسرشان ذکر مي کنند که شايد تا قيامت چنين موردي گيرشان نيايد!

4 ملاک شما براي انتخاب همسر ؟!
 

معمول ترين ملاک هاي انتخاب همسر در اين سايت ها مواردي مثل اين هاست:«قد بلند، تحصيلات عالي و آکادميک، درآمد بالا، ماشين آخرين مدل، منزل شخصي، رنگ چشم، رنگ مو و...»
لازم به مقايسه نيست که در روش هاي سنتي ازدواج ايراني ها، معمولاً اين ملاک جزء آخرين دسته ملاک ها بودند و مهم ترين ملاک، ايمان و عقايد شخص و سطح فرهنگي و اجتماعي خانواده مقابل است.

5 مي شه باشما آشنا بشم ؟!
 

برخي از اين موسسات و سايت ها، امکاناتي را براي مراجعين شان در نظر گرفته اند که داد کارشناسان و مسؤلين اجتماعي را در آورده،مِن جمله:
«آلبوم تصاوير شخصي،تالار گفتگو(چت)،ارسال پيام، امکان هماهنگي براي ملاقات حضوري در دفتر مؤسسات همسريابي و...» هر چقدر هم که به اين قضيه خوش بين باشيم،باز هم نمي شود فضاي کاذبي را که براي گفتگوي دو جوان فراهم شده ناديده گرفت و اين جريان زنگ خطري را به صدا در مي آورد که حتي چندي پيش، داد نايب رئيس کميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي ايران را در مي آورد.

6 هيچ گربه اي براي رضاي خدا موش نمي گيره!
 

اين موسسات،صرفاً خيرخواه من و شما نيستند و براي هماهنگي ارتباط بين دو کاربرشان،هزينه هايي را مطالبه مي کنند.
اگر کاربر سايت خواستار ارسال پيام براي شخص مورد پسندش باشد، بايد حساب اعتباري ارسال پيام خود را از طريق حساب بانکي اش شارژکند!!
يا حتي اگر خواستار ملاقات حضوري باشد، ناگزير بايد رقم بيش تري را پرداخت کند.

7 با يک سرچ ساده در اينترنت، ليست بلند بالايي از سايت هاي همسريابي به چشم مي خورند، اما واقعاً چند درصدشان مجوز دارند؟!
 

طبق پژوهش هاي اخير،فقط دو در صد اين سايت ها داراي مجوز از مراجع ذي صلاح مثل قوه قضائيه و سازمان ملي جوانان هستند و تعداد بسياري از سايت هاي بدون مجوز، با اجاره يکي دو اتاق به فعاليت مي پردازند و گذشته از دسترسي ساده به اطلاعات شخصي کاربران، به کسب و کار پرداخته و به نان و نوايي مي رسند و تکليف عکس و اطلاعات شخصي کاربران هم مشخص نبوده و حتي هدف واقعي بنيان گذاران سايت هاي بدون مجوز، مشخص نيست. گذشته از بحث دوام يا بي ثباتي اين گونه آشنايي ها، عواقب ناخوشايند در پس اين گونه فعاليت ها در انتظار بنيان خانواده خواهد بود.

8 ضمانت يا همان خدمات پس از فروش!
 

از آن جا که طبق گفته آسيب شناسان خانواده، ازدواج هاي اينترنتي خيلي دوامي ندارند، مشخص است که اين نوع ازدواج ها از افرادي سر مي زند که در زندگي شتاب زده عمل مي کنند و از آداب و رسوم آشنايي و ازدواج به صورت سنتي فاصله گرفته اند. دکتر امان الله قرايي مقدم،آسيب شناس خانواده در اين باره معتقد است:
«بررسي ها نشان مي دهند چون دوستي ها و آشنايي هاي اينترنتي تعهدي ميان افراد به وجود نمي آورد، مي تواند خيلي زود به جدايي منجر شود. از سوي ديگر شناختي که از اين طريق شکل مي گيرد چندان کامل و حتي مناسب نيست.»
اين کارشناس اجتماعي ازدواج هايي را که به واسطه سايت هاي همسريابي اينترنتي صورت مي گيرد همچون تجربه بسياري ازدواج هاي دانشجويي ناموفق مي داند و مي افزايد:«ازدواج بايد با آگاهي و درک عميق صورت بگيرد. چون تحقيقات نشان مي دهد ازدواج هاي اينترنتي اگر هم اتفاق بيفتند از روي عقل و منطق نيستند.»
منبع : نشريه ديدار آشنا شماره 125