عباس را عباس برد...!
درآمد
به ياد بهشتي افتادم. بهشتي مردي که مظلوم زيست، مظلوم مرد و خار چشم دشمنان اسلام بود. در آن روز باور نکردني آدم بود که مثل مور و ملخ از در و ديوار به سوي خيابان ها سرازير بود، تا پيکري را تشييع کنند که تا ديروز او را يا هيچ نمي شناختند و يا اندک.
باورش سخت بود که بابايي تا ديروز قهرمان آسمانها بود و با هر پروازش پشت دشمن تجاوزگر را مي لرزاند و امروز قهرمان محبوب مردم، مردمي که آمده بودند تا ناباورانه او را بر شانه هاي خود تا آرامگاه ابدي اش مشايعت نمايند وحالا همين مردم، امروز آگاهانه از او مي گويند. او که در يادها و خاطره ها ماندگار شد، تا الگويي براي همه نسل ها و همه قر نه اباشد. در حاشيه برگزاري نمايشگاه عکسي از شهيد بسيجي، عباس بابايي، بنياد شهيد انقلاب اسلامي قزوين، مسابقه اي را ترتيب داد مسابقه اي که شهروندان مي بايست هر يک جمله اي در خصوص اين شهيد بزرگوار مي نوشتند؛ جملاتي که گوياي عظمت و شخصيت بزرگ آن عزيز سفر کرده باشد.
هزاران نفر در اين مسابقه، هزاران جمله را به ثبت رساندند، که همگي خواندني و نشأت گرفته از اعتقادات قلبي آنان بود. اين مجموعه ارزشمند، گردآوري و ماندگار شد، اما بر آن شديم تا مشتي از خروار به عنوان نمونه ارائه دهيم که با هم مرور مي کنيم.
***
بابايي، حقيقتي انکار ناپذير و مانند عقاب، بلند پرواز و داراي سعه صدر اعلا و روحي ملکوتي بود.
شهيد عباس بابايي، يک بسيجي فداکار و شجاع، زرنگ، دلير و فدار کار بود.
شهيد بابايي، با شهادتش نشان داد که زنده تاريخ است.
امير سرلشکر خلبان بابايي، به مانند يک پرنده سفيد بود که براي دفاع از ناموس و وطن خود، قلب دشمن را دريد و به درجه رفيع شهادت رسيد، او يک شهيد به تمام معنا بود.
شهيد بابايي مخلص ترين و شجاع ترين شهيد راه حق و شهادت براي او مثل آب خوردن بود.
شهيد خلبان عباس بابايي، يک پرنده مهاجر و عاشق به تمام معنا بود.
از خود گذشتگي شهيد عباس بابايي بود که ما را از بند اسارت آزاد کرد و آزادگي آورد.
بابايي کسي بود که با رفتنش دل سياه شب را از هم شکافت.
شهيد بابايي، بزرگ مرد تاريخ و براي ما جوانان سرمشق خوبي بود که راه ايشان را ادامه بدهيم، مردي با خدا که براي حفظ مرز و بوم به شهادت رسيد، يادش گرامي باد.
شهيد بابايي چون کوهي استوار و چون پروانه اي به فلک پرواز مي کرد، او سنبل ايثار و آزادگي بود.
بابايي، بهشتي وسيع و بي کران از خوبيها.
امير، مرد اخلاص و عمل بود.
سرلشکر عباس بابايي، عاشق دين واسلام بود.
سرلشکر بابايي، شمع فروزاني که هرگز خاموش نمي شود.
سرلشکر بابايي قهرمان جاويد تاريخ.
شهيد بابايي، به حق بسيجي، مخلص، متدين و فدارکار در راه آرمانهاي انقلاب اسلامي است.
پرنده ي خوش بال، شقايق عاشق و عقاب دلها، بابايي.
سرلشکر بابايي، پسر نمونه اي بود که در دل تمام مادرها جا دارد.
عباس را، عباس برد!
سرلشکر بابايي، نه فقط مرد خدا، بلکه اسوه ي مقاومت و پايداري براي مردم مسلمان بود.
سرلشکر بابايي، همچون ستاره اي در آسمان عشق و مهر خداوندي مي درخشيد.
شهيد عباس بابايي، عرفان را به صورت عملي به نمايش گذاشت و او بزرگترين عارف است.
آسمان شهر مان قزوين، پر از ستاره هايي چون انسانهاي آزاده، عاشق و ساده است که شهيد بابايي يکي از اين ستاره ها مي باشد.
شهيد عباس بابايي در فرهنگ تعزيه، تداعي گر خلق و خوي اهل بيت(علیهم السلام) بود.
عباس، پرنده ي عاشقي بود که تا اوج ملکوت پرواز مي کرد.
مرواريد آسمانها، در گرانبها، و پرنده جاويد، بابايي.
يادگار انقلاب.
شهيد بابايي در يک کلمه، عشق و ايمان.
دومين گل بهشتي قزوين که آبروي تمام قزويني هاست.
شهيد بابايي، مردي آسماني در بين زمينيان بود.
هر دوران، عباسي دارد، عباس اين دوران، عباس بابايي است.
فرزند پاک امام و انقلاب بود.
شهيد بابايي، اسطوره شهداي ايران بوده و هست.
شهيد بابايي، پرنده ي عاشقي بودکه اصحاب کفر را درهم کوبيد.
رادمردي از تبار کوخ نشينان بود.
بابايي، پلکان عشق را در نهايت عاشقي پيمود تا به نقطه ثقل ابديت رسيد.
شهيد عباس بابايي، يک خلبان بسيجي و فداکار بود.
اين عباس، عاشورايي زيست و قرباني عاشورا شد.
پاکدل و بي ادعا. شهيد عباس بابايي.
شهيد سرلشکر عباس بابايي، بسيجي عاشقي بود که خستگي را خسته کرد.
سبکبال ترين مرغ عاشق، عباس باباييست.
شهيد بابايي، کسي که به نفس اماره اش، نه گفت.
بابايي، هرگز در جمله نمي گنجد.
شهيد بابايي، اسوه ي مقاومت و پاکي مردم قزوين.
شهيد بابايي، دو بال علم و ايمان بود وايکاش من پري از بالهايش بودم.
شهيد بابايي، قهرمان شرافت، آزادي، ايمان وعمل درعرصه جنگ، انقلاب و زندگي مردمي است.
شهيد بابايي، حقيقتي بر گونه ي اساطير.
شهيد بابايي، ابوالفضل العباس(ع) امام خميني(ره) بود.
شهيد بابايي، شهادت را لايق بود.
شهيد بابايي، عشق را باشهادت معني کرد.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 33
/ج
