وصيت نامه شهيده مريم فرهانيان

وصيتم را با نام خدا، اين بزرگ ترين بزرگ ترها، اين يگانه مطلق، اين فريادرس مستضعفان، اين درهم کوبنده کاخ ستمگران و يزيديان، اين منجي حق و عدالت. اين فرستاده قرآن، اين شنونده غم ها، اين مشکل گشاي دردها و... شروع مي کنم.
اول از هر چيز از انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني، به اندازه فهم خودم و وظايفي که بر دوش داريم بگويم، انقلابي که با دادن خون هزاران شهيد و هزاران معلول به اولين مرحله پيروزي خود رسيد. انقلابي که مردم در آن، اسلام را، اين کامل ترين دين را مبناي کار خود قرار دادند و از آن الهام گرفتند و وحدتي را که به دست آورده بودند، با توجه به دين اسلام و رهبري قاطع امام آن را حفظ کردند.
قدر اين رهبر را بدانيد و همواره پشت سر او باشيد. از امام پيروي کنيد. به پيام ها و فرمان ها و دستورات اسلامي امام توجه کنيد و سعي کنيد که از هر کلمه امام درس بگيريد.
امام را تنها نگذاريد. اين هواي نفسي را که امام از آن صحبت و سعي مي کند که آن را از وجود ما بزدايد، شما هم سعي کنيد که در اين راه موفق شويد، سعي کنيد خود را بشناسيد که اگر خود را بشناسيد خدا را شناخته ايد. در هيچ کاري خدا را از ياد نبريد. همواره به ياد خدا باشيد و با هم به مهرباني رفتار کنيد.

امام زمان را از ياد نبريد. همواره در فکر امام زمان باشيد. همواره در راه اسلام باشيد و براي تحقق بخشيدن به آرمان اسلام بکوشيد و به قدرت الهي توجه داشته باشيد که بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست. هيچ وقت قدرت خدا را از ياد نبريد و سعي کنيد که هر چه بهتر تزکيه نفس کنيد. چيزي را که امام اين قدر درباره اش تکيه مي کنند که تزکيه نفس کنيد و در بين خطراتي که ما را تهديد مي کنند، هيچ خطري بالاتر از اين نفس نيست که گاه انسان را به انحراف مي کشاند و خود انسان متوجه نمي شود. قرآن بخوانيد، زيرا قرآن تمام دستورات زندگي را به شما مي گويد. نهج البلاغه و صحيفه سجاديه هم همين طور.
مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهيد شدم، اصلاً ناراحت نباش. ما همه امانت هستيم و همه ما از دنيا مي رويم، زيرا اين دنيا آزمايشگاهي است که خداوند بندگان خود را در آن، مورد آزمايش قرار مي دهد. اين ما هستيم که بايد سعي کنيم و از اين امتحان که بالاترين امتحان هاست سربلند بيرون بياييم و در قيامت پيش خدا سرافکنده نباشيم.
يادم هست که در آخرين جلسه گفتگويي که با برادر شهيدم داشتم، درباره معاد برايم صحبت مي کرد و مي گفت، «در فکر آخرت باشيد.» و بعد از اين جلسه بود که مقام شهادت را به دست آورد. از صميم قلب به او تبريک مي گويم و از خدا مي خواهم صداقتي همانند شهيدان به من عطا کند و سعادت اين را بدهد که تنها و تنها در راه او قدم برداريم و براي رضاي او کار کنيم. شهيد کسي است که به آخرين مرحله کمال خود رسيده است و راهش را با آگاهي، ايمان و خلوص مي پيمايد و هميشه پيروز و جاويد است.
به ولايت فقيه ارج بنهيم و بدانيم که الان امام خميني بر ما ولايت دارد و بدانيم تنها در اين صورت، در دنيا و آخرت موفق مي شويم که با همديگر صميمي باشيم، يار و رفيق همديگر باشيم و با دشمن مقابله کنيم. چه دشمناني که در درون ما هستند، چه دشمنان بيروني.
من هم مانند برادر شهيدم (مهدي) هر چه يادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهي هست، به بزرگي خودتان ببخشيد.
والسلام عليکم و رحمت الله و برکاته
مريم فرهانيان
منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 27