نویسنده:علیرضا نادری فارسانی
وجود احزاب از ابزار توسعه و ثبات سیاسی و تقویت امنیت واقعی است و مشاركت مدنی، نهادمند، نظم‌طلبانه و تشكیلاتی را در فضای رقابتی سالم، همراه با قبول قواعد بازی درپی خواهد داشت.
امروزه بسیاری براین باورند كه طریق درست در تبدیل یك مشاركت توده‌ای به مشاركت سیاسی كه در حقیقت هدایت مجموعه فاقد انضباط از مسیر تخریبی كه حتی به خود افراد عضو مجموعه هم آسیب وارد می‌كند به مسیر اصلاح و تقویت اموری كه منفعت عمومی در آن نهفته است، مستلزم تاسیس احزاب می‌باشد و آن را مرحله‌ای از مراحل تكمیل انقلاب به شمار می‌آورند و خواه ناخواه توصیه چنین راهكاری در جهت تضمین تعادل نظام سیاسی در ذهن خطور می‌كند.
احزاب و سایر تشكلهای سیاسی، زمینه رقابت مسالمت‌آمیز را فراهم می‌كند تا بدین طریق تقاضاهای مشاركت سیاسی سطوح مختلف جامعه در چارچوبی قانونی تجمیع و احصا شود تا از حالت التهابی و انفجاری، به پتانسیل موثر در مسیر تحقق منافع عموم مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر، می‌توان تهدید را به فرصت مبدل كرد.
احزاب به مثابه روزنه و دریچه اطمینان، مجاری خشونت را به عامل سازندگی تبدیل كرده و هیجانات فردی از طریق روندهای اطمینان بخش احزاب جذب می‌شوند. مسلما با این روش، نظام سیاسی دیگر شاهد خشونتهای مخرب و ویرانگر نخواهد بود و ثبات سیاسی و امنیتی را استمرار خواهد بخشید.
امروزه مسئولان بلندپایه نظام مقدس جمهوری اسلامی از جمله رهبر فرزانه انقلاب، همواره وجود فعالیت آزاد و قانونمند احزاب و جریانهای مختلف سیاسی را مورد تائید قرار داده و حیات و تعامل آنها را موجب بقای بانشاط نظام و پویندگی سیاسی جامعه دانسته‌اند.
براین اساس بدون تردید تاسیس احزاب عاملی تقویت‌كننده برای ثبات سیاسی و امنیت كشور است، به شرطی كه موانع تحزب برطرف شده و با آفات و آسیبهای محتمل با هوشیاری تمام برخورد شود؛ زیرا تجربه تاریخی جوامع گوناگون به ویژه در عصر حاضر آشكار می‌كند كه صرف وجود احزاب، جریانها و گروههای متعدد سیاسی در یك جامعه، نشانه پویایی، بالندگی و نشاط سیاسی نیست. آنچه باعث می‌شود كه حضور و عمل این گروهها و جریانها در عرصه میدان سیاست و در بطن جامعه مقبول و پذیرفتنی شود، نحوه عمل و شكل و شیوه فعالیت آنان است. از این رو تحزب و تكثر سیاسی را زمانی می‌توان یك ارزش و عامل ثبات و توسعه به شمار آورد كه به تشتت سیاسی نینجامد و باید دانست كه صرف حضور احزاب، باعث توسعه و ثبات همه جانبه و پایدار نیست.
در نتیجه می‌توان اذعان كرد كه حزب راه‌حل نیست، بلكه خود نیازمند زمینه‌هایی است كه حصول آن نیازمند برنامه‌ریزی است. پس می‌طلبد با ایجاد تعامل در همه سطوح جامعه و اعتلای فرهنگ عمومی این موضوع به عنوان ضرورت مورد توجه قرار گیرد. زیرا در واقع بین تحزب و امنیت و ثبات، رابطه دوسویه‌ای برقرار است و هر دو لازم و ملزوم و مكمل یكدیگرند و از سوی دیگر، رقابت مسالمت‌آمیز شرط بقا و عملكرد صحیح احزاب در تامین توسعه است.
در این راستا رهبر معظم انقلاب در تاكیدات صریحی فرمودند: «دشمن روی جنگ جناحها با یكدیگر محاسبه می‌كند. بنابراین جناحهای سیاسی نباید رقابت درچارچوب اختلاف سیاسی و اقتصادی را به خصومت و دشمنی و كینه‌ورزی در مقابل هم تبدیل كنند». این رهنمود به مثابه منشوری برای تعیین رفتار و چگونگی رقابت سالم جناحها و احزاب سیاسی خواهد بود تا كشور را به سمت توسعه و ثبات رهنمون سازد.
منبع:http://www.ettelaat.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
امروزه بسیاری براین باورند كه طریق درست در تبدیل یك مشاركت توده‌ای به مشاركت سیاسی كه در حقیقت هدایت مجموعه فاقد انضباط از مسیر تخریبی كه حتی به خود افراد عضو مجموعه هم آسیب وارد می‌كند به مسیر اصلاح و تقویت اموری كه منفعت عمومی در آن نهفته است، مستلزم تاسیس احزاب می‌باشد و آن را مرحله‌ای از مراحل تكمیل انقلاب به شمار می‌آورند و خواه ناخواه توصیه چنین راهكاری در جهت تضمین تعادل نظام سیاسی در ذهن خطور می‌كند.
احزاب و سایر تشكلهای سیاسی، زمینه رقابت مسالمت‌آمیز را فراهم می‌كند تا بدین طریق تقاضاهای مشاركت سیاسی سطوح مختلف جامعه در چارچوبی قانونی تجمیع و احصا شود تا از حالت التهابی و انفجاری، به پتانسیل موثر در مسیر تحقق منافع عموم مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر، می‌توان تهدید را به فرصت مبدل كرد.
احزاب به مثابه روزنه و دریچه اطمینان، مجاری خشونت را به عامل سازندگی تبدیل كرده و هیجانات فردی از طریق روندهای اطمینان بخش احزاب جذب می‌شوند. مسلما با این روش، نظام سیاسی دیگر شاهد خشونتهای مخرب و ویرانگر نخواهد بود و ثبات سیاسی و امنیتی را استمرار خواهد بخشید.
امروزه مسئولان بلندپایه نظام مقدس جمهوری اسلامی از جمله رهبر فرزانه انقلاب، همواره وجود فعالیت آزاد و قانونمند احزاب و جریانهای مختلف سیاسی را مورد تائید قرار داده و حیات و تعامل آنها را موجب بقای بانشاط نظام و پویندگی سیاسی جامعه دانسته‌اند.
براین اساس بدون تردید تاسیس احزاب عاملی تقویت‌كننده برای ثبات سیاسی و امنیت كشور است، به شرطی كه موانع تحزب برطرف شده و با آفات و آسیبهای محتمل با هوشیاری تمام برخورد شود؛ زیرا تجربه تاریخی جوامع گوناگون به ویژه در عصر حاضر آشكار می‌كند كه صرف وجود احزاب، جریانها و گروههای متعدد سیاسی در یك جامعه، نشانه پویایی، بالندگی و نشاط سیاسی نیست. آنچه باعث می‌شود كه حضور و عمل این گروهها و جریانها در عرصه میدان سیاست و در بطن جامعه مقبول و پذیرفتنی شود، نحوه عمل و شكل و شیوه فعالیت آنان است. از این رو تحزب و تكثر سیاسی را زمانی می‌توان یك ارزش و عامل ثبات و توسعه به شمار آورد كه به تشتت سیاسی نینجامد و باید دانست كه صرف حضور احزاب، باعث توسعه و ثبات همه جانبه و پایدار نیست.
در نتیجه می‌توان اذعان كرد كه حزب راه‌حل نیست، بلكه خود نیازمند زمینه‌هایی است كه حصول آن نیازمند برنامه‌ریزی است. پس می‌طلبد با ایجاد تعامل در همه سطوح جامعه و اعتلای فرهنگ عمومی این موضوع به عنوان ضرورت مورد توجه قرار گیرد. زیرا در واقع بین تحزب و امنیت و ثبات، رابطه دوسویه‌ای برقرار است و هر دو لازم و ملزوم و مكمل یكدیگرند و از سوی دیگر، رقابت مسالمت‌آمیز شرط بقا و عملكرد صحیح احزاب در تامین توسعه است.
در این راستا رهبر معظم انقلاب در تاكیدات صریحی فرمودند: «دشمن روی جنگ جناحها با یكدیگر محاسبه می‌كند. بنابراین جناحهای سیاسی نباید رقابت درچارچوب اختلاف سیاسی و اقتصادی را به خصومت و دشمنی و كینه‌ورزی در مقابل هم تبدیل كنند». این رهنمود به مثابه منشوری برای تعیین رفتار و چگونگی رقابت سالم جناحها و احزاب سیاسی خواهد بود تا كشور را به سمت توسعه و ثبات رهنمون سازد.
منبع:http://www.ettelaat.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج
