شنا در غار اسرار آميز

هيجان را در اعماق غار دانيال تجربه كنيد
 

اشكال عجيب و غريب چند ميليون ساله، آب يخ و دسته هاي خفاش اينها حداقل چيزهايي است كه مي شود درغار آبي دانيال تجربه شان كرد. شنا در گودال هاي آب سرد و صعود از آبشار و گذر از تپه پرفضله خفاش را هم كه اضافه كنيم، ديگر اينجا محشر مي شود. جان مي دهد براي يك سفر پرهيجان در گرماي تابستان. چند سال بيشتر نيست كه اين غار آبي عجيب و غريب اسم و رسمي به هم زده و در و ديوار چند ميليون ساله اش آمد و رفت غارنوردان را تماشا مي كنند. تابستان كه خيلي ها براي ساحل خزر برنامه مي ريزند، بايد غار دانيال را هم تجربه كرد؛ غاري كه برخلاف هواي شرجي آزاردهنده كنار دريا، اقليم متفاوتش دندان هايتان را از سرما به هم مي زند. فرمان را بچرخانيد به سمت سلمان شهر (متل قو) برويد. راهش همان است؛ اما مقصد نه دريا كه غار دانيال است؛ يك پياده روي پنج ساعته در آب و تاريكي.

نكته
 

آغاز دشوار
 

اصولا سختي غار نوردي در دانيال، از همان مرحله عبور از دهانه آغاز مي شود. بايد نيم خيز و بعد از پايين آمدن از فاصله يكي دو متري وارد كف رودخانه اي غار شد.

چطور برسيم؟
 

پيش به سوي صخره سفيد
 

اگر از تهران قصد رسيدن داشته باشيد تا غار تقريبا 300 كيلومتر راه داريد. براي رسيدن به غار، هم مي توانيد با خودروي شخصي برويد و هم اتوبوس
-خودرووي شخصي: اول از همه بايد به سمت كرج و جاده چالوس برويد و از چالوس به سمت رامسر و تنكابن (شهسوار) بپيچيد. بعد از گذشتن از شهر نمك آبرود به متل قو مي رسيد. در ميدان مركزي آنجا و از جاده آسفالته به سمت جنوب و روستاي دانيال برويد كه پنج كيلومتري با شهر فاصله دارد. بعد از روستا و گذشتن از روي پل رودخانه و حدود هزار متر جلوتر بايد خودرو را پارك كنيد و پياده عازم شويد.
-اتوبوس: اگر وسيله شخصي نداريد مي توانيد با پرداخت 8 هزار تومان با اتوبوس هاي تنكابن راهي شويد و در متل قو از اتوبوس پياده شويد. از اينجا به بعد بايد سوار تاكسي هاي عبوري شويد. مي توانيد يكي از تاكسي هاي شهر را در بست بگيريد تا شما را به انتهاي جاده روستا برساند. بسته به انصاف راننده تا 3 هزار تومان هم بايد پرداخت كنيد.
-پياده روي: در انتهاي روستا و بعد از پل به جنگل خواهيد رسيد؛ به همين دليل بايد پياده از جنگل عبور كنيد و از كنار روخانه اصلي راه را ادامه دهيد. از اينجا و از لابه لاي درختان يك نوار صخره اي بلند را مي بيندي كه دهانه غار زير آن قرار دارد؛ اما از اينجا ديده نمي شود . در قسمتي كه يك شعبه كوچك پر آب به رودخانه اصلي مي ريزد، بايد راهتان را جدا كنيد تا به سرچشمه آب(غار) برسيد. از اينجا تا دهانه غار بايد 150 متري مسير شيب دار را ادامه دهيد تا به زير همان نوار صخره اي بلند برسيد. اين قسمت صخره اي سفيد رنگ است و نشانه خوبي براي پيدا كردن ورودي غار است. از انتهاي جاده روستا تا دهانه غار حدود30 تا 45 دقيقه پياده روي داريد.

بد نيست بدانيد
 

گنج دانيال
 

غار دانيال، سازه هاي آهكي چند ميليون ساله، اشكال عجيب و غريب، حوضچه هاي عميق آب و تالاري پراز خفاش دارد
-هر غاري يك گنج دارد، اصلا بي گنج كه غار، غار نمي شد. اما فقط طلا و نقاشي انسان هاي اوليه روي ديوارها و سفال هاي چند هزار ساله كه گنج غار نيست. غار دانيال هم گنج دارد؛ اما از نوع خودش. استلاگميت و استلاكتيت هاي چند ميليون ساله دارد كه ساخت هر سانتي متر از آنها حدود 100 سال طول مي كشد. راهرويي دو كيلومتري كه طي ميليون ها سال حركت آب هاي زيرزميني در سنگ هاي آهك انحلال پذير شكل گرفته. طي تمام هزاران هزار سالي كه از تشكيل اين غار مي گذرد، اين سنگ ها اشكال عجيب و غريبي پيدا كرده. اينجا راهروهاي پر پيچ و خمي دارد كه در جايي ارتفاع سقف آن 50 متر بيشتر و جايي ديگر نيم متر هم كمتر مي شود. گاهي آن قدر تنگ و كوتاه مي شود كه براي عبور از آنها بايد سينه خيز رفت. دو كيلومتر راهرو و دالان هاي پر پيچ غار دانيال غير از اين گنج ها داشته هاي ديگري هم دارد، خفاش هاي غار روزها در سقف غار سروته مي خوابند. هر چند از حدود 10 سالي كه پاي گردشگران به اين غار ناشناخته باز شده، تعدادشان كمتر شده، آب زلال اين چشمه هاي غار هم قابل خوردن است به شرط آنكه آلوده نشده باشند. دماي اين آب حدود 17 درجه بوده و دماي داخل غار هم در تمام فصل ها ثابت و بين 20 تا 25 درجه سانتي گراد است.

نكات طلايي
 

- به هيچ وجه تنها وارد اين غار نشويد.
- حتما از بلدهاي محلي كمك بگيريد.
- حتما چراغ قوه ضد آب و كلاه ايمني همراه داشته باشيد.
- به تزئينات آهكي چند ميليون ساله غار دست نزنيد.
- يكي دو دست لباس گرم اضافه ببريد؛ چون بيرون غار حتما به لباس خشك نياز خواهيد داشت.
- در روزهاي باراني آب داخل غار بالا مي آيد خطر سيل و آب گرفتگي معابر در غار وجود دارد.
- خوراكي با خود داخل غار نبريد، ريختن خوراكي داخل غار باعاث ايجاد كپك هاي مخصوصي مي شود.
- اگر نگران كفش ها هستيد، چكمه لاستيكي با خود ببريد.
- از بردن وسايلي مثل موبايل و دوربين عكاسي خودداري كنيد؛ چون احتمال خيس شدنشان وجود دارد.
- فقط در طول مسير اصلي غار حركت كنيد و وارد مسيرهاي فرعي در ميانه غار نشويد.

سفر به مركز زمين
 

شايد اگر اين لباس هاي قرمز و چراغ قوه هاي روي پيشاني اين ورزشكاران نبود،‌ به نظر مي رسيد كه اينها از آن انسان هاي افسانه اي هستند كه سال هاست در لايه هاي زمين گم شده اند. اينجا يكي از تالارهاي غار قبل از رسيدن به آبشار اول است و اين غارنوردان روي صخره هاي خشك اينجا مشغول استراحتند.

فقط چراغ قوه
 

يكي از خوبي هاي غار دانيال اين است كه مثل خيلي از غارهاي شناخته شده ايران، سازه هاي آهكي و دالان هايش با نورهاي بدرنگ مصنوعي تزئين نشده كه زيبايي اصلي اش را از دست بدهد.

سينه خيز در كف غار
 

اينجا مسير يك سوم انتهايي غار است؛ جايي سخت و نفس گير. بايد پامرغي و سينه خيز رد شويد. شايد جايي هم صخره هاي تيز كمرتان را خراش دهد.

درياي زير زميني
 

اينجا يكي از ده ها حوضچه اي است كه بايد موقع عبور از داخل شان رد شويد. بيشتر شبيه يك تالار كنده كاري شده مي ماند تا يك اثر طبيعي زير زميني. موقع عبور از زير اين طاق ديس ها بايد مراقب سرتان باشيد.

نكته
 

دوباره نگاه كن
 

اگر مي خواهيد بيشتر لذت ببريد، بايد بيشتر هم دقت كنيد مثل همين آقاي صخره نورد كه مشغول عكاسي از يك استلاكتيت است كه بر اثر ريزش آب از سقف و رسوب گذاري عنصر كلسيت به وجود آمده اند. اگر دقت كنيد هنوز هم قطرات آبي را مي بينيد كه از اين چكانده سنگي پايين مي ريزند.

چطور بگرديم؟
 

گردش در خانه خفاش ها
 

بايد خودتان را براي سفري چند ساعته داخل غار و شنا در حوضچه هاي آبي سر و كله زدن با جانوران آن آماده كنيد.
1- بعد از ورود به دهانه غار بايد قيد خشك ماندن را بزنيد؛ چون از همان اول و در فاصله 100 متري دهانه غار وارد حوضچه اي مي شويد كه براي ادامه مسير بايد تا شكم در آن فرو برويد. همين طور كه جلو مي رويد تزئينات آهكي چند ميليون ساله به استقبال تان مي آيند.
2- حدود 300 متر بعد از حوضچه اول به فضاي باز بزرگي مي رسيد كه به تالار خفاش مشهور شده. تقريبا وسط اين تالار تپه هاي بلندي قرار دارد كه با فضله هاي خفاش ها و گلي پوشيده شده كه خيلي هم ليز است. بايد از آن بالا برويد تا به قله برسيد كه اتفاقا كار آساني هم نيست. روي تپه اگر سرتان را بالا بگيريد روي سقف تالار، خفاش ها را مي بينيد كه در خوابند. اين كلوني هاي خفاش چند متر بيشتر با شما فاصله ندارند. به هيچ وجه آنها را با پرتاب چيزي بيدار نكنيد، به دليل آزارهاي بازديدكنندگان از چند سال قبل تعداد خفاش هاي غار خيلي كم شده.
3- بعد از ديدن خفاش ها بايد از طرف ديگر تپه سرازير شويد،‌ در ادامه راه به اولين آبشار مي رسيد و بايد از آن صعود كندي و با گرفتن گيره هاي سنگي اي كه روي صخره ها كار گذاشته شده از آبشار بالا برويد. مسير آب را دنبال كنيد. بعد از حدود 800 متر از دهانه به تنگه اي عميق و پر آب مي رسيد كه در وسط آن سقف غار تا نزديكي سطح آب پايين آمده و شكلي شبيه يك سيفون پيدا كرده؛ يعني يك فضاي بسته با يك ورودي و يك خروجي. در نگاه اول عبور از اينجا به نظرمان غير ممكن مي آيد؛ اما شدني است. بايد تا گردن داخل آب فرو برويد و با فشار دستتان به ديوارهاي اطراف روي آب رد شويد. عمق اينجا حدود دو متر است و عرض سه متري تنگه را بايد به همين ترتيب تا انتها برويد.
4- در ادامه چند سينه خيز و پا مرغي طولاني منتظر شماست، آن هم در جايي كه تا مچ در آب سرد هستيد. بعد از حدود 200 متر از سيفون اول به يك سيفون ديگر با دو اتاق بزرگ در دو طرفش مي رسيد. براي عبور از اين نقطه بايد يك صعود دو متري انجام دهيد و از بالاي صخره برويد. اگر به هيجان بيشتري نياز داريد، مي توانيد مسافت چند متري سيفون را از زير آب عبور كنيد؛ يعني غواصي كنيد و در آن طرف از اتاق بيرون بياييد. بعد از كمي پياده روي به محوطه بازي مي رسيد كه به تالار ريزان معروف شده. اينجا شايد زيباترين بخش غار باشد. چون سقف آن از استلاكتيت هاي جوان، نازك و بلند و تزئينات آهكي شيري رنگ پوشيده شده. هر قدر پيش برويد دماي غار پايين تر مي آيد و آب كف غار هم سردتر مي شود.
5- خوبي غار دانيال اين است كه هر كجا كه خسته شديد مي توانيد از همان جا برگرديد، بيشتر زيبايي اين غار درنيمه اول است و انتهاي غار تنگ تر و سقف آن كوتاه تر است. در انتها سنگ ها هم تيزترند؛ طوري كه در انتهاي غار بايد 200 متري سينه خيز مشكل را رد كنيد و به مكاني برسيد كه ديوارهاي غار ديگر آهكي و سنگي نيستند و آب از لاي خاك بيرون مي زند؛ يعني اولين سرچشمه هاي آب غار. توصيه ما اين است كه از همين جا برگرديد؛ چون يك رفت و برگشت به انتهاي غار تقريبا پنج ساعت طول مي كشد و سرما و خيسي،‌ حتما اذيتتان خواهد كرد. موقع برگشت نبايد نگران گم شدن باشيد؛ چون اگر راه را گم كرديد،‌ مي توانيد مسير اصلي خروج آب را دنبال كنيد تا به بيرون برسيد.

كجا بمانيم؟
 

در همسايگي غارنشين ها
 

در منطقه متل قو بقيه شهر هاي شمال نبايد نگران پيدا كردن جايي براي اقامت شبانه باشيد
- اگر اهل اقامت در طبيعت هستنيد،‌ مي توانيد چادرتان را در همان ابتداي مسير جنگلي كه مسير هنوز شيب دار نشده بر پا كنيد؛ التبه به دليل فاصله نسبتا زياد غار از مناطق مسكوني اگر گروه كوچكي هستيد بهتر است اينجا نمانيد. اما اگر تصميم گرفتيد شب را همين جا بمانيد،‌ چادرتان را در فاصله دور از رودخانه برپا كنيد. اگر چادر نداريد مي توانيد به متل قو برگرديد، اتاق اجاره كنيد يا به هتل و مهمانخانه برويد.
منبع: سرزمين من ش 4