ناگفته هايي درباره اينترنت http://www.

در خلال يک دهه اخير، شبکه جهاني اينترنت به اندازه اي با زندگي انسان عجين شده که مانند بسياري از رفتارهاي ناخودآگاه انساني، تقريباً براي هيچ فردي جلب توجه نکرده و بايد گفت خيلي از حقايق جالب آن به نوعي مسکوت، مبهم و ناشناس باقي مانده است.اگرچه اينترنت (که تولدش به حدود 40 سال پيش و در يکي از آزمايشگاه هاي دانشگاه کاليفرنيا باز مي گردد)امروزه تقريبا تمام جهان را زير پوشش خود برده و به قسمتي از زندگي روزمره بالغ بر 1/5 ميليارد انسان بدل شده است،با اين حال کمتر کسي به جزئيات اين پديده همه گير دقت مي کند و بيشتر افراد آن را تنها به عنوان ابزاري براي رفع نيازهاي خود مي بينند.نيروهاي تشکيل دهنده اينترنت،وسعت و ابعاد آن،احتمال تکامل اينترنت به شکل ذهني مستقل وبا طرح پرسش هايي ساده در رابطه با اين پديده جهاني،درجهت يافتن پاسخ هايي مناسب براي عموم کاربران، تلاش کرده است.بي گمان، مطالعه اين مقاله براي همه کاربران تارنماي جهاني جالب خواهد بود.

اينترنت را چه کسي کنترل مي کند؟
 

پاسخ رسمي به چنين سؤالي «هيچ کس»است اما اين جواب، فقط نيمي ازحقيقت پشت پرده و مخفي موجود است.به طور کلي اينترنت گروهي از موافقت نامه ها ميان جوامع کامپيوتري، سرورهاي بي شمار و کابل هاست که بيشتر آنها در خفا و در پس معرکه قرار دارند و اصلي ترين آنها با عنوان Names and Numbers Internet corporation for Assigned در منطقه اي از ايالت کاليفرنيا با نام Marina Del Ray واقع است.
از نظر برتري توانايي در کنترل شبکه جهاني، مي توان به شرکت اينترنتي ICANN در کاليفرنيا اشاره کرد، سازماني که تعداد آدرس هاي آنلاين يا نام دامنه ها را به همراه پسوندهاي آنان از قبيل org,com,net تنظيم مي نمايد.به همين دليل، کشورهاي روسيه، چين و اتحاديه اروپا دائماً به خاطر نفوذ بيش از حد ايالات متحده در هماهنگي جهاني اينترنت، ابراز نگراني مي کنند.زيرا بنابر گفته يکي از مديران منطقه اي اين شرکت، نقش ايالات متحده در زمينه اينترنت، نقشي متفاوت از ديگر کشورهاست.
به بياني ديگر هر کشوري که قصد تغيير جنبه هاي مختلف دامنه خود را داشته باشد، بايد توسط وزارت بازرگاني ايالات متحده مورد کنترل و تأييد قرار گيرد.ضمن اينکه عمليات اجرايي چنين تغييراتي نيز توسط شرکت خصوصي آمريکايي Verisign که نام اصلي پايگاه داده را در اختيار دارد، صورت خواهد گرفت.به همين علت، کشورهاي بزرگ جهان به موضوع نقش تعيين کننده ايالات متحده براي حضور کشورهاي مختلف در شبکه اينترنت، اعتراض دارند.

آيا اينترنت مي تواند خودآگاه باشد؟
 

از نظر مهندسي مي توان شباهت هاي کيفي خاصي ميان مغز انسان و شبکه پيچيده اينترنت از قبيل حفظ، پردازش، فراخوان و انتقال داده ها تعريف کرد.اما اينترنت از هوشياري هاي انساني مثل توانايي خود شناسايي برخوردار نيست.با اين حال مي توان با افزودن منابع و مدارک اينترنت، قدرت پردازش آن را در راه بهبود توانايي هايش ارتقاء داد.
اگرچه تاکنون اين شبکه حتي حالت نيمه هوشيارنيز پيدا نکرده ولي فراهم کردن شرايطي براي کنترل کمبودهاي علمي و چاره انديشي درجهت رفع اين کمبودها توسط خود شبکه مي تواند راهکاري براي خروج اينترنت از موقعيت فعلي و نزديک کردن آن به سطح هوشياري باشد.
به اعتقاد دانشمندان با توسعه و گسترش سايت هاي گروهي، اينترنت رو به هوشياري گذاشته به طوري که مي توان اين احتمال را مطرح کرد که اين شبکه طي دهه آتي به سطح هوشياري کاملي خواهد رسيد و البته در صورت تحقق اين امر، با شکل کنوني، تفاوت زيادي خواهد داشت!

وسعت اينترنت چقدر است؟
 

عظمت شبکه جهاني اينترنت بر هيچ کس پوشيده نيست.کمپاني گوگل با انجام محاسباتي در سال 2005 اعلام کرد بيش از 5 ميليون ترابايت اطلاعات در اين شبکه ذخيره شده است (هر ترابايت معادل يک تريليون بايت يا 10 به توان 12 بايت اطلاعات است).بر مبناي جديدترين آمارها در حال حاضر بيش از يک ميليارد نفر به طور مستقيم از اينترنت استفاده مي کنند و بالغ بر يک ميليارد نفر ديگر به وسيله تلفن هاي همراه خود به اين شبکه عظيم متصل مي شوند.سال گذشته ميلادي(2008)موتور جستجويي به نام cuil.com با عنوان بزرگ ترين موتور جستجوي جهان با توان جستجو در بيش از 120 ميليارد صفحه به وب گردها معرفي شد اما بعد از مدت کوتاهي، گوگل از امکان دسترسي به بيش از يک تريليون صفحه اطلاعاتي خبر داد.اين در حالي است که برخي آمارها اطلاعات موجود در اين شبکه را نسبت به توان جستجوي گوگل يا کويل، بيش از صد برابر مي دانند.در هر صورت موضوع غيرقابل کتمان، سرعت بالاي رشد اينترنت و اطلاعات موجود در آن است به طوري که طبق اعلام گوگل، هر روز چند ميليارد صفحه به اينترنت افزوده مي شود.

آيا تنها يک اينترنت وجود دارد؟
 

اينترنت را بايد ترکيبي غير متجانس از رايانه ها دانست که توسط واحدهاي مجزايي مانند شرکت هاي گوناگون، دانشگاه هاي مختلف و ديگر مراکز تشکيل شده است.موردي که اين شبکه هاي نامتجانس را به هماهنگي و يکپارچگي
مي رساند، زبان هاي بين المللي خاصي با عنوان Transmission controprotocol به معناي «معاهده کنترل ارسال»و هم چنين Internet protocol يا «معاهده اينترنت»است که به طور خلاصه با عبارت TCP/IP شناخته مي شود.البته تعدادي شبکه گسترده ديگر نيز وجود دارند که کاملاً از اينترنت مجزا هستند و براي تبادل اطلاعات خود از شبکه هاي جهاني تلفن بهره مي برند که از جمله آنها مي توان به FidoNet و برخي شبکه هاي نظامي اشاره کرد.
در حالي که زبان کامپيوتري Tcp/Ip عامل موفقيت اين شبکه عظيم به شمار مي رود.زبان انساني به مرور موجب تفکيک آن شده و آن را به چند شبکه جداگانه منطقه اي بدل خواهد کرد.در سال 2007 سازمان ICANN زير فشار روسيه و چين، اجازه استفاده از حروف غيرلاتين براي آدرس هاي آنلاين صادر کرد که اين حرکت علاوه بر ايجاد امکان دسترسي ميليون ها نفر از اهالي چين و روسيه به اينترنت و بهبود در ارتباطات و تجارت انلاين ميان کشورها، باعث ايجاد تغيير درچهره پيشين اينترنت شد.يکي از اين تغييرات از بين رفتن امکان دسترسي به تمامي دامنه هاي جهان به دليل تفاوت نام هاي دامنه هاست.به گفته محققي از دانشگاه کلمبيا در صورتي که چين، هدايت نام هاي دامنه هاي کشور خود را به عهده بگيرد مي تواند ضمن استقلال از سيستم هاي آمريکايي، شهروندان خود را از قسمت بزرگ اينترنت جدا سازد.درچنين حالتي اين تغيير زبان مي تواند جداسازي ملي اينرتنت را سرعت بخشد تا در نهايت کنترل قسمتي از اين شبکه به دست ايالات متحده، بخشي به دست چين و حوزه ديگري به دست روسيه بيفتد.

آيا اينترنت هم زواياي تاريک دارد؟
 

اگرچه ممکن است شما تاکنون بارها از اينترنت استفاده کرده و بدون آسيب از آن خارج شده باشيد، اما لغزش محدود (خواسته يا ناخواسته) مي تواند تمام سيستم شما را آلوده به انواع کرم ها و ويروس هاي کامپيوتري نمايد.با ورود به چنين سايت هايي، کاربر به گوشه هاي تيره اينترنت قدم گذاشته که نشانه هاي کوچک اين امر را مي توان در ناپديد شدن مرموزنامه هاي الکترونيکي، عدم دسترسي به سايت هاي مورد علاقه و ...جستجو کرد.
چنين مکان هايي که مي توان از آنها به عنوان چاله هاي سياه اطلاعاتي ياد کرد، قادرند هرگونه مشکلي براي کامپيوترهاي مرتبط شده با آنها ايجاد کنند.نتايج يک تحقيق انجام شده در سال 2007 توسط تيمي متشکل از متحصصان دانشگاه سياتل نشان مي داد که در همان زمان بالغ بر 1/5 ميليون چاله سياه در اينترنت وجود داشته است.به گفته يکي از دست اندر کاران اين طرح، از آنجايي که عمر برخي از اين سايت ها تنها به دو ساعت محدود مي شود، به هيچ وجه نمي توان در مورد آنها اطلاع رساني کرده و يا نابودشان ساخت.
اتاق هاي گفتگو يا Internet Realy Chat موسوم به IRC ازآن دسته مواردي هستند که عليرغم حضور قانوني درشبکه، به شدت مورد علاقه بزهکاران اينترنتي بوده و دائماً اشکال غير قانوني و غيرمجاز آنها درحال شکل گيري ست.آمارهاي منتشره نشان مي دهند در سال 2007 سرمايه اي بيش از 37 ميليون دلار در قالب اطلاعات سرقتي بالغ بر 80 هزار کارت اعتباري و حساب بانکي در اين IRC ها جابجا شده است.بايد اضافه کنيم که اين موارد،سواي سايت هاي غيراخلاقي است که با سوء استفاده از زنان و کودکان به سودهاي سرشار و نامشروعي دست پيدا مي کنند که هنوز هم شمار دقيقي از آنها و تعداد کاربرانشان به دست نيامده و دولت هاي زيادي در دنيا، همواره سعي در نابودي يا حداقل فيلتر کردن چنين پايگاه هايي را دارند.

آيا اينترنت آلاينده محيط زيست است؟
 

اگر شما هم فکر مي کنيد که ارسال يک نامه الکترونيکي از اين سوي دنيا به طرف ديگر آن، هيچ ضرري به محيط زيست نمي رساند، سخت در اشتباهيد!زيرا در حقيقت اينترنت نيز اثر خود را بر اکوسيستم گذاشته و بر اساس ارزيابي هاي صورت گرفته، هر سال بيشتر از 152 ميليارد کيلووات ساعت برق مصرف مي شود تا نيروي لازم براي کارکرد مراکز اطلاعاتي اينترنت د رتمام دنيا تأمين شده و آنها روشن بمانند!بنابر آن چه گوگل منتشر کرده با هر جستجوي اينترنتي، معادل 100 ميلي گرم CO2 وارد اتمسفر مي شود.اگرچه اين عدد اصلاً به نظر نمي آيد اما با رسيدن به يک هزار جستجو، دي اکسيد کربني برابر با خروجي اگزوز يک خوردروي اروپايي براي پيمودن يک کيلومتر مسافت، راهي جو زمين مي گردد.وقتي افزايش ترافيک استفاده از اينترنت را نيز به محاسبات اضافه کرده و گسترش آن طي سال هاي آينده را نيزبه حساب آوريم،نتيجه اين خواهد شد که تا سال 2020 تنها به علت وجود تارنماي جهاني،1/4 گيگا تن گازدي اکسيد کربن به آلاينده هاي کره زمين اضافه خواهد شد.بروز چنين معضلاتي کارشناسان صنايعي مثل فن آوري اطلاعات (IT)، انرژي،کامپيوتر و ساير علوم مرتبط را ر آن داشته تا از هم اکنون دست بکار شده و از يک طرف، به فکر راه اندازي «مراکز اطلاعاتي سبز»باشند که در دماي پايين تر و با انرژي کمتري کار مي کنند و از سوي ديگر براي افزودن برکارآيي و سايل درگير با اين فن آوري تلاش نمايند.اين موضوع نيز حائز اهميت است که بکارگيري اينترنت در کاهش آلودگي هاي زيست محيطي نيز مؤثر بوده و مثلاً در مصرف حجم زيادي از انرژي صرفه جويي نمود.

آيا مي توان اينترنت را خاموش کرد؟
 

جواب اين سوال صراحتاً منفي است چرا که بخش اصلي شالوده اين شبکه مثل سرورها، کابل ها، ماهواره ها و ارائه دهندگان اين سرويس ISP ها در اختيار بخش خصوصي است و اگرچه دولت ها مي توانند ISP ها را مجبور به قطع سرويس دهي نمايند اما ماهوراه هاي مستقل، هم چنان به کار خود ادامه خواهند داد.يکي از دست اندرکاران «پروژه نظارت بر اينترنت»در اين باره مي گويد شايد يک دولت قدرتمند بتواند اينترنت را در مملکت خود کنترل نمايد اما انجام چنين کاري در سطح بين المللي، غيرممکن به نظر مي رسد.
در همين ارتباط، کارشناسان معتقدند شايد هيچ گاه نتوان دليلي منطقي براي از کار انداختن اين شبکه يافت و حتي وسيع ترين حملات سايبري نيز نخواهند توانست، تغيير محسوسي در عملکرد آن ايجاد کنند کما اينکه بزرگ ترين حمله تاريخ اينترنت در فوريه 2007 را حتي کاربران نيز متوجه نشدند.(در اين يورش که با هدف از کار انداختن 13 سرور اصلي موسوم به Root name servers صورت گرفت، تنها دو سرور در ايالات متحده آسيب ديدند و بقيه دور از دسترس باقي ماندند تا اين حمله، نافرجام بماند.اين 13 سرور، فهرست آدرس هاي عمليات اينترنتي تمام دنيا را در خود دارند.به نظر مي رسد اينترنت و حتي سرورهاي اصلي آن، از آسيب هاي تهاجمات فيزيکي هم در امان باشند زيرا قبل از هر حمله براي جلوگيري از انتشار اخبار در شبکه، لازم است تا نسبت به منهدم کردن کابل هاي ارتباطي آن اقدام نمود که اين عمل نيز مانند يک زنگ خطر صدا خواهد کرد، البته در اينجا صحبت از يک جنگ تمام عيار است.بنابر آن چه گفته شد با اين جملات، مطلب را به پايان مي بريم:اينترنت براي ماندن آمده است، بايد با آن خو گرفت.!؟
منبع:نوآور شماره61