شما هم در مقابل غم غربت مصون نيستيد
دو برابر شدن مهاجرت کشوري در 30 سال گذشته
کار، تحصيل، تغيير شرايط زندگي همگي مي تواند بهانه اي براي تغيير محل سکونتتان باشد. مي توانيد از يک روستا به شهر برويد، از شهري به شهر ديگر و يا از کشوري به کشور ديگر، چند ماه اول همه چيز برايتان جالب است. چيزهاي زيادي براي کشف کردن وجود دارد اما ممکن است تمام اين جذابيت ها، بعد از مدتي جايشان را به غمي کوچک بدهند، چيزي که روانشناسان به آن غم غربت مي گويند. اگر شما هم در موقعيت مشابهي قرار داريد و مي خواهيد غم غربت را به همان شادي اوليه بدل کنيد اين چند خط را بخوانيد:
دانشگاه ويسکانسن آمريکا براي دانشجوياني که مي خواهند در شهر يا کشوري ديگر به تحصيل بپردازند اين راهکارها را پيشنهاد مي کند:
*بهتر است بپذيريد که به آن دچاريد. (بخش اعظم خاطرات شما و آنچه مي توانيد بدان تکيه کنيد، در خانه قبلي تان است). غم غربت پاسخي طبيعي به اين احساس فقدان است.
*با خواهر و برادر بزرگتان يا دوستي که او هم از خانه دور است، در اين باره صحبت کنيد قدرت زيادي لازم است تا اين واقعيت را بپذيريد که چيزي شما را رنج مي دهد و بايد با آن رو در رو شويد.
* چند وسيله آشنا و مانوس را از خانه تان به محل جديد بياوريد. چيزهايي مانند عکس، گياهان و حتي حيوانات خشک شده حس تداوم به فرد مي دهند و شوک حاصل از محيط جديد را نزد وي تسهيل مي کند.
* با محيط جديد خود آشنا شويد. در اطراف قدم بزنيد. اگر بدانيد ساختمان ها، کلاس ها و خدمات در کجا مستقرند، بهتر مي توانيد بر خود مسلط شويد.
* از ديگران بخواهيد شما را در کشف محيط تازه همراهي کنند. دوستيابي قدمي بزرگ در تخفيف غم غربت است.
*با اعضاي خانواده تان در تماس باشيد، اما تلفن هاي خود را محدود کنيد. برايشان درباره فعاليت ها و تجربه هاي جديدتان بنويسيد. آنها را متوجه سازيد که شما هم مايليد از حال و روزگار آنها مطلع باشيد.
*قراري را براي رفتن به خانه تنظيم و مقدمات آن را فراهم کنيد. اين روش از احتمال بازگشت ناگهاني شما به خانه مي کاهد و شما را روي هدف هاي محل اقامت جديدتان متمرکز مي کند.
*آرزوها و انتظارات (توقعات) خود را بررسي کنيد. همه ما دوست داريم مشهور، خوش لباس، سامان يافته و سازگار باشيم. خوب، ولي نيستيم. شما با تنظيم يک هدف کمال گرايانه خود را به دردسر مي اندازيد به اشتباهاتتان بخنديد. چرا که مي خواهيد بياموزيد.
در پي فرصت هاي جديد برآييد. همان اندازه که ديدن مردم، کلاس ها، ساختمان ها و ديگر موارد محيط جديد وحشت انگيز به نظر مي رسند، در عين حال فرصت آشنايي با مردمي را پيش مي آورند که بين شما و آنها زمينه علائق مشترکي وجود دارد. در کلاس هايي که براي شما جالبند ثبت نام کنيد و به فعاليت هاي مورد علاقه تان سرگرم شويد، يا فعاليت تازه اي را امتحان کنيد.
*کاري کنيد، منتظر نشويد تا غم غربت خود برطرف شود. مشکلات مدفون شده اغلب بعدها در چهره مشکلاتي مانند: سردرد، خستگي، بيماري، يا کمبود انگيزه رخ مي نمايانند.
کودکان را فراموش نکنيد
*اگر ممکن است، کودک را به جلوتر به محل بعدي زندگيتان ببريد تا هنگام ورود برنامه ريزي شده به آنجا به احساس آشنايي بيشتري کند.
*ببينيد آيا دوست يا فاميل خوبي در آن محل حضور دارد يا نه.
*با کودک درباره وقايعي که مي تواند در طول سفر انتظار داشته باشد و جنبه هاي سرگرم کننده اي که بايد به دنبالش باشد صحبت کنيد.
*آمار وجود نگراني هايي را هم که ممکن است احساس کند تصديق کنيد. او را مطمئن سازيد، احساس دلتنگي براي خانه و نگران تجربيات جديد بودن، کاملا طبيعي است.
* يک شيء آرامش بخش مانند اسباب بازي، عروسک يا عکس مورد علاقه اش را با خود به همراه بياوريد.
* قبل از حرکت نامه اي را براي کودکتان پست کنيد تا هنگامي که به خانه جديد وارد مي شود، به دستش برسد.
منبع مجله همشهری 161
