گريز دايمي مردان از مطب پزشکان

چرا مردان کمتر از زنان به خود اهميت مي دهند؟
 

پزشکان معتقدند هرچقدر زنان به سلامت خود اهميت مي دهند، مردان نسبت به سلامت خودشان سهل انگار و بي توجه اند. حتماً شما هم در اطرافيان تان مرداني را ديده ايد که وقتي بيمار مي شوند، به دکتر مراجعه نمي کنند و اگر هم بروند زماني مي روند که بيماري آنها خيلي طول کشيده يا شديد شده است. اما اين طرز تفکر را چه کسي به مردان ياد داده يا چرا مردان فکر مي کنند که نبايد موقع بيماري ناراحتي هاي خود را بيان کنند و به صرف اين که خودش خوب مي شود، آن را از ديگران مخفي نگه مي دارند؟
زماني که پسربچه اي در يک خانواده وجود دارد و به سن نوجواني مي رسد، اطرافيان مدام به او مي گويند تو ديگر بزرگ شدي، مرد شدي، قوي شدي و نبايد از فلان چيز بترسي، نبايد از چيزي شکايت کني و نبايد ناله کني و...
بنابراين اين آويزه گوشش مي شود که چون يک مرد است و قوي شده و اندامش عضلاني و ورزيده است، نبايد از درد شکايت کند. کم کم ياد مي گيرد که اگر بيمار شد، سعي کند بيماري اش را بروز ندهد و اگر تب داشت آن را انکار کند و اگر هم دچار سرماخوردگي شد، بگويد نه چيزي نيست. در حالي که ممکن است همين مرد قوي و قدرتمند را عوامل بيماري که بسيار ريز هم هستند، از پا دربياورد. با وارد کردن اين افکار در ذهن پسربچه ها يا برخي خرافات و داشتن روحيات مردانه، آنها کمتر براي درمان بيماري هاي شان به پزشک مراجعه مي کنند.

نگاهي به آمار
 

طي يک مطالعه که در آن 400 مرد جوان شرکت داشتند، مشخص شد مردان کمتر عادت دارند تا براي ارزيابي ساليانه، مشاوره رواني و کنترل وضعيت جسمي به پزشک مراجعه کنند و نسبت به زنان کمتر از خدمات پزشکي استفاده مي کنند.
يک مطالعه ديگر روي هزار و 600 مرد 15 تا 19 ساله هم نشان مي دهد آنهايي که ديدگاه سنتي نسبت به جنس خود دارند، تصور مي کنند مردها بايد آدم هاي قوي باشند و نقش حامي داشته و نبايد بيماري يا مشکلات خود را بيان کنند.
عده اي ديگر از مردان هم به دليل بي حوصلگي و مشغله کاري به پزشک مراجعه نمي کنند. بسياري از آنها معتقدند تحمل انتظار کشيدن در مطب را ندارند.
اين طرز تفکر حتي روحيه انتقادپذيري را در پسران نوجوان و جوان کاهش داده و بيشتر آنها را افرادي خودخواه و خودراي بار مي آورد. براين اساس پسران فکر مي کنند مراجعه به پزشک علامت ضعف آنها است. پسران بايد از نظر ايمني عليه بيماري هايي مانند کزاز، هپاتيت B و تست هاي غربالگري از نظر بيماري هاي قابل انتقال جنسي بررسي شوند. بيشتر مردان زماني به پزشک مراجعه مي کنند که پا به سن گذاشته و به اصطلاح دچار گرفتاري هاي دوره سالمندي شده باشند.
شايد اين نوع نگرش به دليل عضلاني و قوي تر شدن بدن شان باشد. به گفته پژوهشگران دانشگاه جان هاپکينز، مردان کمتر از زنان به مراکز بهداشتي مراجعه مي کنند و کمتر از خدمات بهداشتي استفاده مي کنند، در صورتي که زنان بيشتر براي ارزيابي هاي ساليانه تنظيم خانواده و ويزيت فرزندان شان نزد پزشک مي روند.
در تحقيقات مشخص شده است مردان بيشتر زماني که با همسرشان در روابط جنسي مشکل پيدا کنند به پزشک مراجعه کنند. حتي احتمال اين که مردان طي درمان و در دوران استراحت به سر کار خويش بروند بيشتر است. آنها از مشورت درباره بيماري نسبت به زنان هراس بيشتري دارند. در صورتي که نياز دارند درباره مشکلات و بيماري شان با پزشک مشورت کنند . بنابراين لازم است طرز تفکر و نوع نگرش مردان به خود و بيماري شان عوض شود. زنان و مردان هر دو نگرش هاي متفاوتي به بيماري دارند. در سال هاي اخير تلاش فراواني براي بهبود وضعيت بهداشتي مردان و سلامت آنها صورت گرفته است. مردان بايد بدانند که پيشگيري و درمان، بهترين راه مبارزه با بيماري ها است.

چه چيز مانع است؟
 

وقتي بيماري به سراغ مردان مي آيد، آنها براي درمان دچار نوعي ترس و نگراني مي شوند و گاهي از مراجعه به پزشک خجالت مي کشند و احساس مي کنند کمتر به کمک ديگران نياز دارند. برخي از مردان معتقدند اگر بعضي بيماري ها را فراموش کرده و به اصطلاح به آن توجهي نکنند، خودشان دور مي شوند. بيشتر مشکلات بهداشتي مسايل ساده اي هستند و به راحتي درمان مي شوند. در غيراين صورت براي درمان آن مشکلات زيادي به وجود مي آيد. برخلاف زنان، مردان کمتر به توصيه هاي پزشکان درباره مشکلات بهداشتي توجه مي کنند. هيچ مي دانيد که يک تحقيق درباره عده اي از مردان مبتلا به علايم ادراري که دچار بزرگي پروستات بودند، نشان مي دهد از هر چهار مرد يکي از آنها، 6 ماه از مراجعه جهت درمان خودداري مي کند و تقريباً 50 درصد آنها بيش از يک سال به پزشک مراجعه نمي کنند. 9 نفر از هر 10 نفر با علايمي که با تغيير شيوه زندگي برطرف مي شود، از مسافرت هايي با مسافت طولاني اجتناب مي کنند، از رفتن به سينما پرهيز مي کنند و حتي از داشتن روابط خوب با اقوام و دوستان محروم مي مانند، چون از مشکلات ادراري خود خجالت مي کشند. در حالي که اين مشکل آنها خيلي سريع قابل درمان است. ترس از اين که مبادا علايم بيماري تهديد کننده حيات باشد، مانند سرطان مانع از مراجعه به پزشک مي شود. در صورتي که بسياري از بيماري ها جدي نيستند يا حداقل در صورت تشخيص زودرس جدي نمي شوند. مثلاً علايم ادراري که از هر مرد يکي را در سن 65 سالگي مبتلا مي کند، موجب بيدار شدن مکرر در شب شده و تکرر ادرار در روز و احساس دفع فوري ادرار در افراد ايجاد مي کند. اين حالت مربوط به بزرگي پروستات است و يک بيماري قابل درمان بوده و سرطاني نيست.
دليل ديگر مراجعه نکردن مردان به پزشک، خجالت کشيدن است. مردان از اين مي ترسند که همه درباره مشکلات آنها اطلاع پيدا کنند. آنها از پرسش از ديگر دوستان خود اجتناب مي کنند چون نمي خواهند ديگران بفهمند که چه مشکلي دارند. در حالي که زنان بعد از ايجاد مشکل، با ساير دوستان خود هم مشورت کرده و از راهنمايي ديگران براي مراجعه به پزشک استفاده مي کنند. انجام تست غربالگري سرطان گردن رحم،مراقبت هاي دوران بارداري و واکسيناسيون کودکان از بيشترين دلايل مراجعات زنان به پزشک است.

فقط مخصوص آقايان
 

يک نکته جالب اين است که مردان بيشتر هنگام عصر به پزشک مراجعه مي کنند و ترجيح مي دهند حتي عمل جراحي آنها در عصر يا آخر هفته باشد؛ زماني که از هر زمان ديگري خلوت تر است. براي اين که مردان را بيشتر به دکتر رفتن تشويق کنيم، بهتر است مجلاتي را که براي مردان تهيه شده در مطب ها يا اتاق انتظار بگذاريم و از پوسترها و جزوه هايي که کاملاً مردانه است و بيشتر در مورد مسايل مردان نوشته است، استفاده کنيم. بهتر است پرستارهايي که در مراکز خدمات بهداشتي هستند، مرد باشند تا آنها درباره پرسش پيرامون مشکل خود احساس خجالت نکنند. حتي استفاده از فيلم هاي جنگي و ورزشي در اتاق انتظار تأثير زيادي دارد. ايجاد محيطي دوستانه در مطب و درمانگاه هم در تشويق آنها براي پيگيري مراقبت هاي پيشگيرانه و درماني تأثير زيادي دارد.
منبع: کوچه ما، شماره 10.