تاريخچه و فعاليت هاي جمعيت مامايي ايران

با نگاهي به پيشينه پاي گيري جمعيت مامايي ايران آشکار مي شود که اين جامعه همواره با مشکلات و نارسائي هايي روبرو بوده است که آثار ناگواري در چگونگي ارايه ي خدمات و ارتقاي ميزان آگاهي اين گروه فراهم مي آورده است. نگاهي به تاريخچه تأسيس جمعيت مامايي نشان مي دهد که عده اي از ماماهاي کشور در شهريور 1323 " کانون مامائي" را پايه گذاري نموده و شروع به فعاليت کردند. اين کانون پس از نام گذاري هاي مختلف مانند "سنديکاي مامائي" و "جمعيت ماماها"، در سال 1342 با "کانون همکاري ماماها" که اعضاي آن را پرستار ماماها تشکيل مي دادند ادغام شد و بدين ترتيب انجمن تازه اي به نام "انجمن ماماهاي ايران" تشکيل يافت. پس از آن به دليل عدم توانائي لازم در اين انجمن گروهي از ماماهاي جوان بار ديگر براي حل مشکلات خود، زمينه را براي تأسيس "جمعيت مامايي ايران" فراهم نمودند. قدمت رشته مامايي در ايران به شکل آموزش عالي پس از تحصيلات دبيرستاني، به 80 سال قبل بر مي گردد.

اهداف جمعيت مامايي ايران به طور خلاصه عبارتند از:
 

تلاش پيگير در جهت تأمين نيازهاي بهداشتي درماني و آموزشي جامعه، تلاش در راه ارتقا آموزشي و تخصصي و علمي مامائي، تلاش در جهت ارتباط و انسجام هر چه بيشتر ماماهاي کشور، شرکت در برنامه ريزي و تحقيق در امور مامائي در زمينه هاي آموزشي - درماني - بهداشتي - تنظيم خانواده - بهبود نسل و حفظ سلامتي مادر - جنين - نوزاد و کودک، ايجاد و حفظ نظام صحيح مامائي، تلاش در جهت برقراري ارتباط لازم و کافي با ماماها و متخصصين مامائي کشورهاي ديگر جهان به ويژه کشورهاي اسلامي به منظور دستيابي به علوم و فنون جديد در مامائي و شناساندن مامائي ايران به آنها و فراهم آوردن زمينه همکاري هاي متقابل تحت ضوابط دولت جمهوري اسلامي ايران.
جمعيت مامايي ايران در هشت شهر اصفهان، شيراز، تبريز، قزوين، زنجان، لاهيجان، رشت و ساري شعبه تأسيس نموده است که مهمترين فعاليت اين شعب در مورد آموزش و برگزاري سمينارها و پرداختن به مسائل رفاهي ماماها و انعکاس مشکلات مامايي هر حوزه به مرکز و برگزاري روز جهاني ماما مي باشد.

اهم فعاليت هاي جمعيت مامايي ايران در راه دستيابي به اهداف مورد نظر شامل 34 مورد مي باشد که به چند نمونه ي آن مي پردازيم:
 

1- همکاري و مشارکت در تدوين شرح وظايف ماماها در ابعاد مختلف خدمتي.
2- بررسي مشکلات و مسائل موجود مامايي کشور و تلاش در جهت اصلاح آن.
3- همکاري و مشارکت در تدوين تعرفه هاي خدمات مامايي در کشور.
4- معرفي ماماهاي نمونه کشور به شکل سالانه و منطبق با اصول شخصي از طريق سازمان نظام پزشکي کشور.
5- برگزاري کارگاه ها و سمينارهاي آموزشي براي ماماها از جمله: سمينار ايدز، سکسولوژي، پاپ اسمير، تازه هاي زنان و مامايي، بيماريهاي پستان، ورزش هاي دوران بارداري، تکنيک لاماز، سونوگرافي در مامايي، تنظيم خانواده و "کاربرد هيبنوتيزم در مامايي" و ...
6- ايجاد پايگاه اطلاع رساني جمعيت در اينترنت و ارايه گزارشات و اهداف و فعاليت هاي جمعيت در اين سايت ماماها در خط اول جبهه ي مبارزه با مرگ و مير مادران قرار دارند.
ماماها در تمامي کشورهاي دنيا در امر مبارزه با مرگ و مير مادران، در خط اول جبهه قرار دارند و بايد با برنامه ريزي بهتر و مطلوب تر بتوان از وجود اين قشر در اين امر خطير ياري جست. چون بر اساس آمارهاي موجود از هر يک هزار تولد زنده، 18 نوزاد جان خود را از دست مي دهند و در اين ميان، نوزادان مادراني که از سواد و آگاهي کمتري برخوردار هستند، بيشتر در معرض آسيب قرار مي گيرند.
مهمترين و در واقع بي نظيرترين کمک و حسن تأثير مديريت در قرن کنوني در حوزه مامايي، افزايش بهره وري ماماها و ارتقاء سطح علمي آنان است. آموزش را معمولاً بايد توجيه کرد، زيرا فوايد حاصله از آموزش معمولاً قابل ديد نيستند. آموزش در حيطه ي مديريت مي باشد. هدف آموزش، بهبود است و هميشه سودمند بوده، گرچه فايده ي آن هميشه واضح نيست. آموزش، سيستم را بهبود مي بخشد، هزينه ها را کاهش و درآمدها را افزايش مي دهد. از آنجائي که دامنه ي يادگيري بسيار گسترده شده است، جامعه از اعضايش مي خواهد که بدانند که چگونه بايد به يادگيري بپردازند.
امروزه وظيفه ي مديران ارتقاي سطح علمي کارکنان براي نوآوري است. اگر کيفيت يکي از راه هاي اصلي سازمان براي برقراري کردن مزيت رقابتي باشد، در اين صورت آموزش پايه اي است که اين مزيت رقابتي را مي توان بر آن بنا کرد، به شرطي که آموزش در مورد با برنامه ي اقتصادي، اهداف کلي و اهداف جزئي سازمان باشد.
منبع: نشريه پيام پزشک، شماره 58.