فرستادن انسان به فضا کاري پرهزينه است. بخشي از هزينه زياد اين کار مربوط به پرتاب موشک هايي بود که فقط يک بار استفاده شده و درجريان پرتاب سفينه، موشک مي سوخت و از بين مي رفت. از اين رو مهندسان فضايي سال ها کوشش کردند تا سفينه هاي فضايي به نام شاتل هاي فضايي بسازند که بتوان از آنها مجدداً استفاده کرد. نخستين شاتل در سال 1981به فضا پرتاب شد.
فرستادن انسان به فضا کاري پرهزينه است. بخشي از هزينه زياد اين کار مربوط به پرتاب موشک هايي بود که فقط يک بار استفاده شده و درجريان پرتاب سفينه، موشک مي سوخت و از بين مي رفت. از اين رو مهندسان فضايي سال ها کوشش کردند تا سفينه هاي فضايي به نام شاتل هاي فضايي بسازند که بتوان از آنها مجدداً استفاده کرد. نخستين شاتل در سال 1981به فضا پرتاب شد.
به رغم مشکلات، برنامه شاتل ها توفيق بزرگي محسوب مي شد. در ژانويه 1986 شاتل فضايي چلنجر در حين پرتاب منفجر شد و هر 7 سرنشين آن کشته شدند. سازمان ناسا 2 سال را صرف تکميل و امنيت شاتل کرد و در سال 1988پروازهاي شاتل دوباره آغاز شد.
ايستگاه هاي فضايي محل زندگي و کار در فضا
ايستگاه هاي فضايي، ماهواره اي دائمي در مدار زمين هستند که انسان ها مي توانند نه يک روز و دو روز بلکه ماه ها و حتي سال ها در آنها زندگي و کار کنند. ايستگاه هاي فضايي داراي نيروگاه هايي هستند که از انرژي خورشيدي استفاده مي کنند. همچنين داراي آزمايشگاه هايي براي انجام آزمايش ها و کارگاه هايي براي ساختن ابزارهاي دقيق و رصدخانه هايي براي مطالعه کيهان هستند. از جمله ايستگاه هاي فضايي که در مدار زمين قرار گرفته اند مي توان به ايستگاه فضايي «ساليوت» روسيه در 1971، ايستاه فضايي «مير» روسيه در 1986 و آزمايشگاه «اسکاي لَب» ايالات متحده در 1973، اشاره کرد. فضانوردان و کيهان نوردان پيش از مراجعت کيهان نورداني که طي اين سفر طولاني از نيروي جاذبه زمين دور بوده اند دوباره به جاذبه زمين عادت مي کنند.
ايستگاه هاي فضايي سکوهاي پرتاب و دنياهاي مصنوعي
ايستگاه هاي فضايي در صورت لزوم به صورت سکوهاي پرتاب براي سفينه هاي سرنشين دار که به سوي سيارات ديگر پرواز مي کنند درخواهند آمد. سفينه اي که در خارج از جو زمين ساخته شود و پرتاب گردد و ديگر تحت تأثير جو زمين قرار نمي گيرد. پرتاب چنين سفينه اي از ايستگاه فضايي راحت تر از پرتاب آن از سطح زمين است. زيرا ضرورتي ندارد مقاومت هوا را درهم شکند. بدين ترتيب موشکي که در فضا ساخته مي شود به سوخت کمتري نياز دارد و با سرعت بيشتري پرواز مي کند.
از ماه چه خبر؟
اکتشافات فضايي فقط پيش رفتن در فضا و نگريستن به دوردست ها نيست بلکه پيگيري کارهاي پيشين. البته با دقتي بيشتر و تشريک مساعي افزودن تر ملت هاست.
انسان روزي دوباره به ماه خواهد رفت و اين بار در آن اقامت خواهد کرد.
در ماه ايستگاه هاي استخراج معدن به وجود مي آورد و از اين معادن، مواد لازم را براي ساختن تأسيساتي در فضاي نزديک به دست خواهد آورد.
مي توان در آن سوي ماه رصدخانه بنا کرد و سرانجام شهرهاي ماه مي تواند ميليون ها انسان را در خود اسکان دهد.
سفربه ماه، سفرهاي خيالي گذشته
از زمان امپراطوري رم تاکنون نويسندگان به صورت خيالي به ماه سفر کرده اند. در تخيل ايشان، ماجراجويان به وسيله ارواح به ماه برده شده اند. يا به وسيله توفان چرخنده دريايي به سوي ماه پرتاب شده اند، يا بوسيله ارّابه هايي که مرغابي هاي غول پيکر آنها را مي کشيده اند به طرف ماه پرواز کرده اند، يا به وسيله ي شبنم به ماه سفر کرده اند. در همين اواخر «آلن پو» براي سفر به ماه از بالن استفاده کرد. «ژول ورن» نيز کاشفان خود را با شليک توپ به ماه پرتاب کرد. ولي به نظر مي رسد هيچ يک از آنها براي سفر به ماه از موشک استفاده نکرده اند. منبع: ماهنامه نوآور، شماره ي 92
/ج
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.