نویسنده: علی اکبر رضوی
عکس: حمید گردان
عکس: حمید گردان
راهنمای سفر به آبشار شوی، یکی از زیباترین و بزرگ ترین آبشارهای ایران
بهار که از راه می رسد، رودها و آبشارها هم رخوت را می شکنند و عقده سکوت چند ماهه را به خروش اردیبهشت بدل می کنند. رودها، وقتی سقوط می کنند و می شوند آبشار، از بهترین مصداق های بهارند. آبشار «شوی» یا «تله زنگ» در خوزستان، یکی از زیباترین مصادیق بهاری است. آبشاری که رودخانه اش از زاگرس سرچشمه می گیرد، در بهار عرضش به ده ها متر رسیده و به یکی از بزرگ ترین آبشارهای داخل کشور تبدیل می شود این آبشار به خاطر مسیر صعب العبورش از دست نخورده ترین مناظر طبیعی ایران است. هر چند همین مسیر باعث زیبایی بیشترین شده و خیلی ها هم اصلا تفریح در طبیعت را با همین سختی هایش می پسندند. پس سختی 3، 2 ساعت پیاده روی و سنگ نوردی را به جان بخرید و از تماشای صحنه های رویایی سقوط آب از ده ها متر بالاتر و از میان سبزه ها و صخره ها و درخت ها، لذت ببرید؛ البته باید همراه گروه طوری سفر کنید که هم خطرات چنین سفری به حداقل برسد و هم این منطقه دست نخورده، کمترین آسیب را ببیند.
اگر اهل پیاده روی هستید و در کوهنوردی تجربه دارید. فرصت بالا رفتن ازصخره های کنار آبشار و رسیدن به شوی دوم را از دست ندهید البته برای بالا رفتن از این صخره ها باید هم تجهیزات همراه داشته باشید و هم مراقب رطوبت و لیزی صخره ها باشید.
چطور برسیم؟
- مسیر اول: راه اول این است که در ایستگاه قطار تله زنگ که در مسیر راه آهن سراسری تهران به خوزستان قرار دارد پیاده شوید حواستان باشد که فقط بعضی از قطارهای این خط در این ایستگاه نگه می دارند پس باید از قبل اطلاع پیدا کنید تا در صورت عدم توقف یک ایستگاه زودتر پیاده شوید و با قطار بعدی به ایستگاه تله زنگ بروید از این ایستگاه تا آبشار شوی، هیچ راه ماشین رویی وجود ندارد و باید پیاده حدود 2 تا 3 ساعت مسیر 15 کیلومتری را طی کنید در مسیر، از روستای زیبای «دادار» عبور خواهید کرد. سخت ترین قسمت رسیدن به آبشار، آن جایی است که باید از یک صخره با شیب تند و به وسیله سیم بکسلی که به همین منظور تعبیه شده عبور کنید.
- مسیر دوم: راه دوم از دزفول منطقه «سر تنگ» و « شیهون» می گذرد در این مسیر، قسمتی از راه را با خودرو می پیمایید و بعد باید یکی دو ساعت در یک مسیر خوش منظره و خوش آب و هوا و کمی گرم کوهپیمایی کنید، یکی از شگفتی های آبشار شوی این است که تا یک ساعت اول پیاده روی، اصلا خبری از آبشار نیست و ناگهان بعد از یک پیچ، هوای خنک و درختان سر سبز، نوید آبشار را می دهند بعد باید پیاده ادامه راه را بروید بعد از ورود به منطقه، 2 آبشار کوچک تر دیگر نیز سر راهتان قرار دارند.
چه می بینیم؟
- آبشار: پیش از رسیدن به پای آبشار، از صدای مهیب بر خورد آب، دلتان خواهد لزرید، آب از ده ها متر بالاتر، با تمام سرعت به زمین سقوط می کند. آبشار شوی از چشمه بزرگی در بالای آبشار به همین نام سر چشمه می گیرد و در بهار عرض آن به بیش از 50 متر می رسد هوا کمی از انتظار بهار گرم تر است. هر چه به آبشار نزدیک تر می شوید، دانه های معلق آب در هوا را بیشتر حس می کنید زیر آبشار و روی دیواره های اطراف هم از رطوبت زیاد سر سبز شده است.
- رودخانه: پس از آبشار، رودخانه شوی بعد از عبور از کوه ها و دره ها، به سد دز می ریزد و در حاشیه آبشار و رودخانه، درختان سر سبز کوهستانی از جمله بید، انجیر، مو زبان گنجشک، افرا، کیکم و بلوط سبز شده اند، گیاه سیاه وشان هم که بختیاری ها و خوزستانی ها خواص دارویی زیادی برایش قائلند، مهم ترین رویشگاهش همین مسیر است.
- اگر بار اول است که به این منطقه سفر می کنید، حتما از یک راهنمای محلی کمک بگیرید.
- بهتر است برای این سفر 2 روز برنامه ریزی کنید؛ زیرا مسیر طولانی پیاده روی، مجبورتان می کند خیلی زود از آبشار دل بکنید و حتی در این صورت هم در برگشت به شب خواهید خورد و مسیر، بسیار خطرناک خواهد بود برای اقامت می توانید از چادر استفاده کنید یا شب را در روستاهای اطراف بمانید.
-اگر قصد بالا رفتن از صخره های اطراف آبشار را دارید مراقب سطح لیز آنها باشید.
- در بالای آبشار شوی در «سر تنگ» غار کوچکی وجود دارد، در صورت توانایی بالا رفتن به این غار زیبا هم سری بزنید.
- در منطقه آبشار شوی گونه ای از سمندر رنگی لرستانی وجود دارد که گونه در معرض انقراض است در صورت مشاهد از آسیب رساندن یا شکار آن بپر هیزید.
منبع: سرزمین من شماره 32
بهار که از راه می رسد، رودها و آبشارها هم رخوت را می شکنند و عقده سکوت چند ماهه را به خروش اردیبهشت بدل می کنند. رودها، وقتی سقوط می کنند و می شوند آبشار، از بهترین مصداق های بهارند. آبشار «شوی» یا «تله زنگ» در خوزستان، یکی از زیباترین مصادیق بهاری است. آبشاری که رودخانه اش از زاگرس سرچشمه می گیرد، در بهار عرضش به ده ها متر رسیده و به یکی از بزرگ ترین آبشارهای داخل کشور تبدیل می شود این آبشار به خاطر مسیر صعب العبورش از دست نخورده ترین مناظر طبیعی ایران است. هر چند همین مسیر باعث زیبایی بیشترین شده و خیلی ها هم اصلا تفریح در طبیعت را با همین سختی هایش می پسندند. پس سختی 3، 2 ساعت پیاده روی و سنگ نوردی را به جان بخرید و از تماشای صحنه های رویایی سقوط آب از ده ها متر بالاتر و از میان سبزه ها و صخره ها و درخت ها، لذت ببرید؛ البته باید همراه گروه طوری سفر کنید که هم خطرات چنین سفری به حداقل برسد و هم این منطقه دست نخورده، کمترین آسیب را ببیند.
نکته
شوی اول، شوی دوماگر اهل پیاده روی هستید و در کوهنوردی تجربه دارید. فرصت بالا رفتن ازصخره های کنار آبشار و رسیدن به شوی دوم را از دست ندهید البته برای بالا رفتن از این صخره ها باید هم تجهیزات همراه داشته باشید و هم مراقب رطوبت و لیزی صخره ها باشید.
چطور برسیم؟
راه سخت آبشار
برای سفر به آبشار رویابی شوی، استان خوزستان مقصد سفر است؛ آبشار شوی یا «تله زنگ» در«سردشت» از توابع شهرستان دزفول است و برای رسیدن به آن 2 راه دارید.- مسیر اول: راه اول این است که در ایستگاه قطار تله زنگ که در مسیر راه آهن سراسری تهران به خوزستان قرار دارد پیاده شوید حواستان باشد که فقط بعضی از قطارهای این خط در این ایستگاه نگه می دارند پس باید از قبل اطلاع پیدا کنید تا در صورت عدم توقف یک ایستگاه زودتر پیاده شوید و با قطار بعدی به ایستگاه تله زنگ بروید از این ایستگاه تا آبشار شوی، هیچ راه ماشین رویی وجود ندارد و باید پیاده حدود 2 تا 3 ساعت مسیر 15 کیلومتری را طی کنید در مسیر، از روستای زیبای «دادار» عبور خواهید کرد. سخت ترین قسمت رسیدن به آبشار، آن جایی است که باید از یک صخره با شیب تند و به وسیله سیم بکسلی که به همین منظور تعبیه شده عبور کنید.
- مسیر دوم: راه دوم از دزفول منطقه «سر تنگ» و « شیهون» می گذرد در این مسیر، قسمتی از راه را با خودرو می پیمایید و بعد باید یکی دو ساعت در یک مسیر خوش منظره و خوش آب و هوا و کمی گرم کوهپیمایی کنید، یکی از شگفتی های آبشار شوی این است که تا یک ساعت اول پیاده روی، اصلا خبری از آبشار نیست و ناگهان بعد از یک پیچ، هوای خنک و درختان سر سبز، نوید آبشار را می دهند بعد باید پیاده ادامه راه را بروید بعد از ورود به منطقه، 2 آبشار کوچک تر دیگر نیز سر راهتان قرار دارند.
چه می بینیم؟
پای این آبشار بلند
آبشار، رودخانه و شاخه های کوچک آن یک اقلیم زیبا و معتدل را در منطقه شکل داده اند.- آبشار: پیش از رسیدن به پای آبشار، از صدای مهیب بر خورد آب، دلتان خواهد لزرید، آب از ده ها متر بالاتر، با تمام سرعت به زمین سقوط می کند. آبشار شوی از چشمه بزرگی در بالای آبشار به همین نام سر چشمه می گیرد و در بهار عرض آن به بیش از 50 متر می رسد هوا کمی از انتظار بهار گرم تر است. هر چه به آبشار نزدیک تر می شوید، دانه های معلق آب در هوا را بیشتر حس می کنید زیر آبشار و روی دیواره های اطراف هم از رطوبت زیاد سر سبز شده است.
- رودخانه: پس از آبشار، رودخانه شوی بعد از عبور از کوه ها و دره ها، به سد دز می ریزد و در حاشیه آبشار و رودخانه، درختان سر سبز کوهستانی از جمله بید، انجیر، مو زبان گنجشک، افرا، کیکم و بلوط سبز شده اند، گیاه سیاه وشان هم که بختیاری ها و خوزستانی ها خواص دارویی زیادی برایش قائلند، مهم ترین رویشگاهش همین مسیر است.
نکات طلایی
خطر در کمین- اگر بار اول است که به این منطقه سفر می کنید، حتما از یک راهنمای محلی کمک بگیرید.
- بهتر است برای این سفر 2 روز برنامه ریزی کنید؛ زیرا مسیر طولانی پیاده روی، مجبورتان می کند خیلی زود از آبشار دل بکنید و حتی در این صورت هم در برگشت به شب خواهید خورد و مسیر، بسیار خطرناک خواهد بود برای اقامت می توانید از چادر استفاده کنید یا شب را در روستاهای اطراف بمانید.
-اگر قصد بالا رفتن از صخره های اطراف آبشار را دارید مراقب سطح لیز آنها باشید.
- در بالای آبشار شوی در «سر تنگ» غار کوچکی وجود دارد، در صورت توانایی بالا رفتن به این غار زیبا هم سری بزنید.
- در منطقه آبشار شوی گونه ای از سمندر رنگی لرستانی وجود دارد که گونه در معرض انقراض است در صورت مشاهد از آسیب رساندن یا شکار آن بپر هیزید.
منبع: سرزمین من شماره 32