نویسنده: احسان رنجبران
راهنمای سفر به ماسوله، تفرج گاه پلکانی خوش منظره و شناخته شده ایران
از کوچه هایش که بالا بروی، سقف خانه های قبلی می شود پیاده رو تا خودت را در میان خانه هایی ببینی که شانه روی شانه هم بالا رفته اند. انگار وقتی وارد «ماسوله» می شوی، نباید تعریف های معمول از کوچه؛ سقف و حیاط را از آن انتظار داشته باشی. در ایران روستا و شهر به سبک معماری ماسوله کم نیست. اما ماسوله و معماری اش برای ایرانیان چیز دیگری است. سرسبزی و اقلیم خوش و خرم باعث شده اینجا بیشتر از دیگر اقامتگاه های پلکانی در ایران شناخته شود. جالب آن است که ماسوله از سال 1341 صاحب شهرداری شد اما هنوز هم به خاطر عواملی مثل معماری، جمعیت و وسعت، آن را روستا می دانند؛ سکونتگاهی کوچک در 50 کیلومتری شهر رشت که در فهرست آثار ملی هم به ثبت رسیده. فرقی ندارد که اینجا روستا باشد یا شهر، ماسوله زمستان و تابستان پر از مسافر است اما اگر از ما می شنوید، اواخر بهارش چیز دیگری است.یک پلکان محبوب
ماسوله را خیلی از مردم هنوز روستا می دانند اما سال هاست که تبدیل به شهر شده است، خود اهالی هم به نام شهرک می شناسندش، اگر به دنبال مکانی برای تفریح و طبیعت گردی هستید، ماسوله نقطه ای ایده ال است؛ حالا می خواهد شهر باشد یا روستا.
ماسوله خانه شماست
طبیعت زیبای ماسوله و اطراف آن بیش از اندازه صدمه دیده و زخم خورده است و هرسال بعد از روزهای پرمسافر، چندین کامیون زباله از اطراف آن جمع آوری می شود. پس لطفاً نه زباله ای بریزید و نه آتشی را خاموش نکرده رها کنید.
عبور از جاده های مه آلود
خودروی شخصی: از رشت به سمت فومن حرکت کنید و پس از رسیدن به فومن، با کمک علایم راهنمایی، وارد جاده ماسوله شوید. جاده ماسوله درست تا ورودی روستا آسفالت است. اگرچه با هر وسیله ای می توانید وارد این جاده شوید. اما در اینجا باید مراقب مه شدید، عبور تریلی و احشام و همین طور ریزش کوه باشید. یادتان باشد که در این جاده به تابلوهای هشداردهنده توجه کنید. لطفاً در این جاده بوق نزنید؛ چرا که گفته می شود به خاطر شکل خاص معماری روستا، آلودگی صوتی در آنجا تشدید می شود.اتوبوس: اگر مبدأ حرکت تان تهران است، می توانید فاصله 370کیلومتری تهران - فومن را با اتوبوس در حدود 6 ساعت طی کنید. از فومن به ماسوله با تاکسی یا مینی بوس هم حدود نیم ساعت وقت لازم دارید. در فومن سراغ ایستگاه ماسوله را بگیرید.
هرقدم یک تماشا
وقتی به ماسوله رسیدید، باید وسیله تان را در ورودی در روستا پارک کنیدکوچه گردی: پیاده روی و گردش میان کوچه ها، تفریح اصلی در ماسوله است. در اینجا محوطه جلوی خانه ها و پشت بام ها هر دو به عنوان پیاده رو استفاده می شود. خیابان های کوچک و پله های فراوان اجازه ورود وسیله نقلیه موتوری را به کسی نمی دهد. مهم ترین نکته برای گردش در کوچه های ماسوله آن است که به هیچ وجه نزدیک خانه ها نشوید و تا جایی که می توانید از معابر عمومی استفاده کنید.
بازار: در بازار ماسوله بیشتر، کسب و کارهایی زنده مانده اند که در ارتباط با گردشگران هستند و چندین رستوران، نانوایی، بقالی، میوه فروشی، دکان صنایع دستی، کلوچه پزی و آهنگری را در بازار ماسوله خواهید دید. از مهره مار و چاروق گرفته تا عروسک های دستباف، جاجیم و حتی ابزارآلات کشاورزی در این بازار می توانید به عنوان سوغاتی بخرید. ماسوله سوغاتی خوردنی هم دارد؛ معروف ترین اش «حلوای کنجدی» است، «اگُردک» یا شیرینی محلی ماسوله ای و انواع کلوچه های محلی شمال را هم فراموش نکنید. یادتان باشد سری هم به کتابفروشی قدیمی ماسوله بزنید.
موزه های ماسوله: اگر می خواهید از زندگی گذشته ماسوله ای ها سردربیاورید موزه مردم شناسی ماسوله را از دست ندهید. موزه، اشیایی از هزار سال قبل تا وسایلی مثل ابزار طب سنتی همچون وسایل حجامت و کشیدن دندان و حتی غل و زنجیرهای زندانیان قدیمی را در خود دارد. این موزه در ورودی قرار دارد و برای گرفتن اطلاعات بیشتر می توانید با شماره تلفن: 7572155(0132) تماس بگیرید. ماسوله به تازگی صاحب موزه حیات وحش و حیوانات «تاکسیدرمی» هم شده که در محله خانه بر است.
* کجا بمانیم؟
یک خواب پرپله
در ماسوله، هم می توانید در هتل اقامت کنید و هم در خانه محلی، البته اگر وضیعت آب و هوا مناسب بود می توانید در طبیعت اطراف چادر هم بزنید.هتل ها: «مهران» و «منفرد» 2 هتل آپارتمان ماسوله هستند. می توانید با این هتل ها به ترتیب با شماره های 7572096 و 7572050(0132) تماس بگیرید، اقامت در هتل از اقامت در خانه های محلی کمی با صرفه تر است.
خانه های محلی: بیشتر مردم محلی ماسوله خانه های خود را اجاره می دهند و امکاناتشان هم متغیراست.
منبع: نشریه سرزمین من شماره 33
