مزار حضرت کالِب (علیه السلام)

حضرت کالِب بن یوفَنّای قِنِزّی (علیه السلام) از پیامبران مبعوث بر بنی اسرائیل است. نام آن حضرت در قرآن کریم نیامده، اما در برخی روایت های اسلامی و همچنین در «اعمال ام داوود» با عبارت «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی... کالِبٍ» (1) آمده است و در تورات و کتاب یوشع نبی (علیه السلام) با تلفظ «کالیبِ بنِ یَفُنَّه قِنِزّی» به دفعات ذکر گردیده است.(2) آن حضرت تا سنّ 40 سالگی در کنار حضرت موسی و هارون (علیهما السلام) بود (3) و پس از درگذشت ایشان با حضرت یوشع بن نون (علیه السلام) همراهی کرد و آن هنگام که حضرت یوشع (علیه السلام) از دنیا رفت، هدایت قوم بنی اسرائیل را عهده دار شد.(4) تورات می گوید: «اما بنده ی من کالیب چون که با او روح دیگر بود و اطاعت مرا به تمامی به جا آورد، او را به زمینی که در آن رفته بود (فلسطین) خواهم رسانید و ذرّیه ی او، آن را وارث خواهند شد».(5)
حضرت یوشع نبی (علیه السلام) پس از ورود به فلسطین و تقسیم اراضی مقدس، کشتزارهای اطراف الخلیل را به عنوان حصّه و محل سکونت به حضرت کالب (علیه السلام) و پسرانش داد.(6) مزاری منسوب به حضرت کالب نبی (علیه السلام) در شمال فلسطین واقع در روستای کفر حانون ــ که یهودیان آن را «تِمْنَثِ سِرَحْ» می نامند ــ وجود دارد. بر فراز تربت او، بقعه ای ساخته شده که مورد احترام مسلمانان، یهودیان و مسیحیان است و بر روی آن شمع روشن می کنند. و فاصله ی کمی تا مزار حضرت یوشع نبی (علیه السلام) دارد.

پی نوشت ها :

1ــ عباس قمی، مفاتیح الجنان.
2ــ تورات، سفر اعداد، 12/32؛ 61/13؛ 38/30؛ 65/26 و...؛ کتاب یوشع، 8/14.
3ــ کتاب یوشع، 8/14.
4ــ مجلسی، بحارالانوار، 376/13.
5 ــ سفر اعداد، 24/14.
6ــ کتاب یوشع، 12/21؛ 13/14ــ 14.

منبع: رامین نژاد؛ رامین، (1387)، مزار پیامبران، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی، چاپ اول.