اصول و نکات پایه ای برای شروع جودو

(principle and basic of Judo)
احترامات
در این مقاله به اولین حرکاتی که یک نوآموز از ابتدای ورود به تاتامی یاد می گیرد می پردازیم. جودوکار قبل و بعد از تمرینات یا هنگام شرکت در مسابقه و یا احترام نهادن به صاحت مقدس دوجو باید تعظیم کرده که بیانگر احترام و سپاسگذاری است که به آن ری می گویند که به دو طریق انجام می شود:

۱ احترام ( ری ) در حالت نشسته :

فرد دراین حالت باید به فاصله ۵/۱ متر از حریف مقابل قرار گرفته در این حالت قسمتهای روی پا با تشک تماس می یابد ، زانو کمی باز می شود ، مفاصل رانی روی پاشنه های پا و دستها روی رانها قرار می گیرند سپس دستها در فاصله ۱۰الی ۱۲ سانتیمتری در جلو زانوها و روی تشک قرا ر می گیرد و نوک دستها نیز کمی به طرف داخل می چرخد در حالیکه سر وگردن و پشت در خط مستقیم قرار می گیرد سپس فرد از ناحیه کمر خم می شود.

۲ احترام ( ری ) در حالت سر پا :

دو حریف در فاصله دو متری از یکدیگر و در حالت خبر دار می ایستند سپس از ناحیه کمر به جلو خم شده بطوری دستهایشان از پهلو ها به جلو ی پاها یشان حرکت می کند تا اینکه بدنشان یک زاویه تقریبا ۳۰درجه ای را تشکیل می دهد .
بطور کلی تعظیم کردن از حالت نشسته رسمی تر از حالت تعظیم کردن از حالت ایستاده می باشد و جودوکار می تواند در حالت عادی از هر فاصله برای هر مورد خاص که لازم است احترام یا تعظیم کند اما تعظیم باید همیشه به صدق و صفا آ میخته باشد.

طریقه ایستادن ها:

لازم به ذکر است که موارد بسیاری از ابتدا برای توضیح و آموزش وجود دارد اما به دلیل اینکه صرفا می خواهیم اهم آن را تو ضیح دهیم از بیان جزئیات با نهایت عذر اجتناب می کنیم .
بعد از احترامات به حالتهای ایستادن بر روی تاتا می ویا حالات ایستادن در مسا بقه و غیره می پردازیم .
حالت ایستادن به دو صورت کلی می باشد :
۱ به حالت عادی در جودو ایستادن یا حالت اصلی طبیعی ش ذن هون تای می گویند .(۱ ۱)
الف ) . ایستادن در حالت طبیعی بر روی پای راست را میگی شی ذن هون تای می گویند .(۱ الف)
ب ) . ایستادن در حالت طبیعی بر روی پای چپ را هیداری شی ذن هون تای می گویند .(۱ ب )
۲ به حالت ایستادن تدافعی اصلی جی گون تای گویند .(۲ ۲)
الف ) . ایستادن در حالت تدافعی اصلی روی پای راست را میگی جی گو تای می گویند .(۲ الف )
ب ) . ایستادن در حالت تدافعی اصلی روی پای چپ را هیداری جی گوتای می گویند

شیوه حرکت یا راه رفتن بر روی تاتامی :

بعد از ایستادنها به حرکت پا بر روی تاتامی می پردازیم .کل حرکت به جلو یا پهلو را شین تای می نامند .
حرکت کردن روی تاتامی باید به گونه ای باشد که کف پا ها تاتامی را کا ملا لمس کرده و از پرید نهای اضافی و حرکت زیادی پا جلوکیری شود چون در جودو باید کف پا کاملا با تشک تماس پیدا کرده زیرا پریدن یا بلند کردن پا در هنگام تمرین روی تا تا می یا مسابقه باعث می شود که حریف از آن استفاده کرده وبه زمین زدن یا درو کردن پای ما از این طریق اقدام نماید .
به همین منظور ما ابتدا انواع طریقه را ه رفتن را در جودو به صورت کلی بیان می کنیم :
۱ روش طبیعی راه ر فتن به جو یا عقب را آیومی آشی می گویند .

۲ تسوگی آشی :

این نوع راه رفتن رسا ندن پای دوم به پشت پای اول قبل از برداشتن دومین قدم به طرف جلو است از این شیوه ر اه رفتن در حرکت به جلو ، عقب ، پهلو و به زاویه ها یا حرکت مورب استفاده می شود . در این شیوه فرد یکی از پاهایش همیشه به جلو می رود و پای دیگر به دنبال آن می آید گامها نباید زیاد بزرگ بوده و نباید کنار یکدیگر آورده شود .

۳ تای سابا کی :

اصطلاحی است که به کنترل و جابجا شدن شما نسبت به بدن حریف اطلاق می شود این حالت شامل حرکت چرخشی بوده که باید بسرعت وبسهولت اجرا شود و بدن را به راحتی دنبال بکشد و در هر مورد باید تعادل خود را حفظ کنید.
تبحر در تای ساباکی رمز اجرای موفقیت آمیز و موثر تکنیکهای پرتابی است .

کومی کاتا ( گارد گیری ):

در هر ورزش رزمی و یا سایر ورزشهای دو نفری که هدف مبار زه تن به تن می باشد برای خود نوعی گاردگیری واز شیوه تدافعی خاص خود برخوردار می باشد ، در جودو نیز طریقه گرفتن گارد حریف از نوعهای مختلفی بوده و هر کدام از آن برای نوعی شیوه حمله یا دفاع به کار می رود اما برای اینکه طریقه صحیح وکلی گارد گیری را به شما بیاموزیم به گارد اصلی که از چپ یا راست اجرا می شود می پردازیم .
به طور کلی به گرفتن گارد حریف در جودو کومی کاتا می گویند . برای گرفتن گارد حریف حالت شیزن تای ایستاده از ابتدای یقه سمت راست یا چپ یک پنجه باز پایین آمده و یقه حریف را با دست چنگ می زنیم سپس آستین دست راست یا چپ حریف را از قسمت آرنج حریف چنگ می زنیم .

هاپونو کوزوشی ( هشت جهت کشش ):

بهم زدن تعادل حریف را کوزوشی می نامند .

وکیمی وغلت :

بطور کلی اوکیمی ها نوعی دفاع از نقاط حساس بدن است که منحصرا در ورزش جودو وجود دارد .
برای شناخت بهتر اوکیمی به مثالی توجه فرمائید:
زمستان است و زمین یخ زده اگر شما جودوکار باشید هنگامی که به ز مین می خورید طور ی فرود می آیید که به مغز و نقاط حساس بدن آسیب نرسد. این تمرینات باید قبل از یادگیری تکنیکها آموزش داده شود . بطور کلی در افتهای جودو باید کف دست قبل از هر نقطه ایی به زمین زده شود تا ارتعاش آن باعث شود ناحیه کمر وپشت را برای ضربه آماده کرده تا بدن به زمین بخورد . اوکیمی جودوکار را از صدمات که ممکن است در اثر زمین خوردن یا پرتاب شدن بسر یا سایر اندامهای او وارد شود مصون نگه می دارد و تفاوت یک جودوکار با یک شخص عادی همین است که جودوکار اگر پرتاب شود ویا به زمین بخورد با اجرای اوکیمی صحیح از وارد شدن ضربه و شوک به مغز و سایر اندامهایش جلوگیری می کند در صورتی که شخص عادی قادر به جلوگیری از صدمات ناشی از پرتاب شدن و زمین خوردن نیست اوکیمی تنها یک عمل کمکی برای پرتاب شدن نیست بلکه یک تکنیک اصلی و مهم برای تمام تمرینات جودو می با شد .
اوکیمی ها دار ای ۴فر م می باشد که عبار تند از :
۱ اوشیرو اوکیمی افت از ناحیه پشت که در سه حالت می باشد :

نشسته ـ روی زانو ـ سرپا

یوکو اوکیمی یا افت از ناحیه کناری بدن که در دو حالت می با شد :

بروی زانو سرپا

۳ ما ی اوکیمی یا افت از جلو که بیشتر از سرپا اجرا می شود .
غلت به جلو یا کو هه اوکیمی یا( zenpo –kaiten –ukemi )
غلت از راست یا چپ .