گفت و گو با خانم دکتر ثریا نواب‌پور
با شروع فصل تابستان، بازار بستنی‌فروشی‌ها داغ می‌شود. در میان انواع بستنی‌ها آنهایی که در رنگ‌های بسیار جذابی عرضه شده و به صورت قیفی یا لیوانی به شکل گلوله‌ای سرو می‌شوند اما و اگرهای فراوانی دارند. به سراغ خانم دکتر ثریا نواب‌پور، دامپزشک و کارشناس ارشد صنایع لبنی رفتیم و نکات جالبی را در مورد بستنی‌ها از ایشان شنیدیم.
خانم دکتر! اگر کسی در این تابستان گرم بخواهد به بستنی‌فروشی برود و از ظاهر محل، کارکنان و بهداشت این مکان هم مطمئن شود، از کجا باید متوجه شود که بستنی‌ای که می‌خرد سالم و بهداشتی است؟
به‌طور کلی تمام محصولات لبنی باید شناسنامه داشته باشند یعنی علامت استاندارد، پروانه بهره‌برداری و پروانه بهداشت روی بسته‌بندی محصول به چشم بخورد. اگر بستنی‌فروشی، بستنی را بدون بسته عرضه می‌کند باید مطمئن شوید بستنی‌های یخچالش را از کجا تهیه کرده است و اگر آن منبع اصلی شناسنامه ندارد، بستنی بهداشتی نیست.
در گذشته بستنی‌هایی با طعم شاتوت، زعفران، کاکائو، نسکافه و نهایتا طالبی و وانیل را می‌دیدیم اما چند وقتی است که یخچال بستنی‌فروشی‌ها مثل یک جعبه مداد رنگی است، این بستنی‌های خوش‌رنگ را تایید می‌کنید؟
فروشندگان و تولید‌کنندگان چنین بستنی‌هایی ادعا می‌کنند بستنی میوه‌ای می‌فروشند. اگر بستنی با میوه تهیه شده باشد، باید قطعات میوه در آن دیده شود، این رنگ‌های غلیظ در بستنی‌هایی که شما به آنها اشاره کرده‌اید، مطمئنا از منابع گیاهی گرفته نشده‌اند چون اصلا رنگ‌های گیاهی چنین شدت و طیف‌هایی ندارند. استفاده از افزودنی در شیر و فرآورده‌های آن ممنوع است و رنگ و طعم‌دهنده شیمیایی هم افزودنی محسوب می‌شوند و اگر تولید‌کننده‌ای می‌خواهد این عوامل اشتهابرانگیز را به محصولاتش اضافه کند، باید رنگ و طعم‌دهنده طبیعی مثل میوه، شکلات و قهوه باشد بنابراین ما نگران سلامت مصرف‌کنندگان چنین بستنی‌هایی هستیم.
این همه محصول غذایی با رنگ‌های مصنوعی را در طول روز مصرف می‌کنیم مگر شیر و فرآورده‌هایش چه تفاوتی با دیگر محصولات دارند؟
تاکید می‌کنم استفاده از رنگ‌های شیمیایی در محصولات غذایی به‌خصوص در شیر و فرآورده‌های آن باید با بررسی و دقت شدید انجام شود. ممکن است تولید‌کنندگان این مواد مصنوعی را به فرآورده‌های شیرینی و شکلات اضافه کنند و محصولاتشان را در بازار مصرف خوب بفروشند اما در صنعت شیر و فرآورده‌هایش کسی اجازه ندارد هر چه نفع خودش است به محصول غذایی‌ای که قرار است به مردم عرضه شود اضافه کند زیرا این کار تقلب محسوب می‌شود.
پس چرا هنوز این همه بستنی تهیه‌شده از رنگ‌های مصنوعی در سطح شهر به‌فروش می‌رسند؟
باید راجع به شکل برخوردی جدی صورت گیرد. مردم خودشان باید مراقب سلامتشان باشند. سالم بودن و سالم ماندن باارزش است و اگر کسی با مصرف چنین مواد شیمیایی‌ای به بیماری جدی‌ای مبتلا شود اول نمی‌رود دنبال شکایت! بلکه باید تمام زندگی‌اش را تعطیل کند و به فکر درمان باشد. پس باز هم به اصل «پیشگیری بهتر از درمان است» می‌رسیم. تصمیم نهایی با خود مردم است که به فکر سلامت خودشان باشند یا به دلیل اشتهابرانگیز بودن این خوراکیها آنها را بخرند.
پس اگر خودمان در خانه بستنی تهیه کنیم، بهتر است، نه؟
نه چنین کاری لزومی ندارد. با اینکه اغذیه‌فروشی‌ها هم خوراکیها و تنقلات مطمئن به مردم عرضه نمی‌کنند، کارخانه‌های تولید بستنی باید از فیلتر‌های قانونی و کیفی به‌خصوصی عبور کنند که دانش‌آموختگان علم صنایع غذایی و تغذیه آنها را تدوین کرده‌اند بنابراین محصول آنها معتبر است.
شما سابقه تدوین قوانین استاندارد را در کارنامه خود دارید، ممکن است برایمان توضیح دهید چرا در صنایع لبنی اجازه استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی را نمی‌دهید اما برای خوراکی‌هایی مثل شیرینی و شکلات تا این حد سخت‌گیر نیستید؟
زیرا شیر و فرآورده‌های آن جزو غذاهای اصلی هستند و خوراکی‌هایی که نام بردید غذای اصلی محسوب نمی‌شوند، یعنی فرد آزاد است که آنها را مصرف کند یا نکند. اگر روزانه شیرینی و شکلات و سایر تنقلات مصرف نکنیم، مشکلی سلامتمان را تهدید نمی‌کند اما اگر گروه لبنیات را کنار بگذاریم یا لبنیات سالم در اختیار نداشته باشیم، سلامتمان به خطر می‌افتد.
منبع : هفته نامه سلامت
با شروع فصل تابستان، بازار بستنی‌فروشی‌ها داغ می‌شود. در میان انواع بستنی‌ها آنهایی که در رنگ‌های بسیار جذابی عرضه شده و به صورت قیفی یا لیوانی به شکل گلوله‌ای سرو می‌شوند اما و اگرهای فراوانی دارند. به سراغ خانم دکتر ثریا نواب‌پور، دامپزشک و کارشناس ارشد صنایع لبنی رفتیم و نکات جالبی را در مورد بستنی‌ها از ایشان شنیدیم.
خانم دکتر! اگر کسی در این تابستان گرم بخواهد به بستنی‌فروشی برود و از ظاهر محل، کارکنان و بهداشت این مکان هم مطمئن شود، از کجا باید متوجه شود که بستنی‌ای که می‌خرد سالم و بهداشتی است؟
به‌طور کلی تمام محصولات لبنی باید شناسنامه داشته باشند یعنی علامت استاندارد، پروانه بهره‌برداری و پروانه بهداشت روی بسته‌بندی محصول به چشم بخورد. اگر بستنی‌فروشی، بستنی را بدون بسته عرضه می‌کند باید مطمئن شوید بستنی‌های یخچالش را از کجا تهیه کرده است و اگر آن منبع اصلی شناسنامه ندارد، بستنی بهداشتی نیست.
در گذشته بستنی‌هایی با طعم شاتوت، زعفران، کاکائو، نسکافه و نهایتا طالبی و وانیل را می‌دیدیم اما چند وقتی است که یخچال بستنی‌فروشی‌ها مثل یک جعبه مداد رنگی است، این بستنی‌های خوش‌رنگ را تایید می‌کنید؟
فروشندگان و تولید‌کنندگان چنین بستنی‌هایی ادعا می‌کنند بستنی میوه‌ای می‌فروشند. اگر بستنی با میوه تهیه شده باشد، باید قطعات میوه در آن دیده شود، این رنگ‌های غلیظ در بستنی‌هایی که شما به آنها اشاره کرده‌اید، مطمئنا از منابع گیاهی گرفته نشده‌اند چون اصلا رنگ‌های گیاهی چنین شدت و طیف‌هایی ندارند. استفاده از افزودنی در شیر و فرآورده‌های آن ممنوع است و رنگ و طعم‌دهنده شیمیایی هم افزودنی محسوب می‌شوند و اگر تولید‌کننده‌ای می‌خواهد این عوامل اشتهابرانگیز را به محصولاتش اضافه کند، باید رنگ و طعم‌دهنده طبیعی مثل میوه، شکلات و قهوه باشد بنابراین ما نگران سلامت مصرف‌کنندگان چنین بستنی‌هایی هستیم.
این همه محصول غذایی با رنگ‌های مصنوعی را در طول روز مصرف می‌کنیم مگر شیر و فرآورده‌هایش چه تفاوتی با دیگر محصولات دارند؟
تاکید می‌کنم استفاده از رنگ‌های شیمیایی در محصولات غذایی به‌خصوص در شیر و فرآورده‌های آن باید با بررسی و دقت شدید انجام شود. ممکن است تولید‌کنندگان این مواد مصنوعی را به فرآورده‌های شیرینی و شکلات اضافه کنند و محصولاتشان را در بازار مصرف خوب بفروشند اما در صنعت شیر و فرآورده‌هایش کسی اجازه ندارد هر چه نفع خودش است به محصول غذایی‌ای که قرار است به مردم عرضه شود اضافه کند زیرا این کار تقلب محسوب می‌شود.
پس چرا هنوز این همه بستنی تهیه‌شده از رنگ‌های مصنوعی در سطح شهر به‌فروش می‌رسند؟
باید راجع به شکل برخوردی جدی صورت گیرد. مردم خودشان باید مراقب سلامتشان باشند. سالم بودن و سالم ماندن باارزش است و اگر کسی با مصرف چنین مواد شیمیایی‌ای به بیماری جدی‌ای مبتلا شود اول نمی‌رود دنبال شکایت! بلکه باید تمام زندگی‌اش را تعطیل کند و به فکر درمان باشد. پس باز هم به اصل «پیشگیری بهتر از درمان است» می‌رسیم. تصمیم نهایی با خود مردم است که به فکر سلامت خودشان باشند یا به دلیل اشتهابرانگیز بودن این خوراکیها آنها را بخرند.
پس اگر خودمان در خانه بستنی تهیه کنیم، بهتر است، نه؟
نه چنین کاری لزومی ندارد. با اینکه اغذیه‌فروشی‌ها هم خوراکیها و تنقلات مطمئن به مردم عرضه نمی‌کنند، کارخانه‌های تولید بستنی باید از فیلتر‌های قانونی و کیفی به‌خصوصی عبور کنند که دانش‌آموختگان علم صنایع غذایی و تغذیه آنها را تدوین کرده‌اند بنابراین محصول آنها معتبر است.
شما سابقه تدوین قوانین استاندارد را در کارنامه خود دارید، ممکن است برایمان توضیح دهید چرا در صنایع لبنی اجازه استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی را نمی‌دهید اما برای خوراکی‌هایی مثل شیرینی و شکلات تا این حد سخت‌گیر نیستید؟
زیرا شیر و فرآورده‌های آن جزو غذاهای اصلی هستند و خوراکی‌هایی که نام بردید غذای اصلی محسوب نمی‌شوند، یعنی فرد آزاد است که آنها را مصرف کند یا نکند. اگر روزانه شیرینی و شکلات و سایر تنقلات مصرف نکنیم، مشکلی سلامتمان را تهدید نمی‌کند اما اگر گروه لبنیات را کنار بگذاریم یا لبنیات سالم در اختیار نداشته باشیم، سلامتمان به خطر می‌افتد.
منبع : هفته نامه سلامت
/ج
