تختی؛ پهلوان سیاسی

غلا مرضا تختی فرزند رجب متولد پنجم شهریورماه ۱۳۰۹ شمسی به شماره شناسنامه ۵۰۰ صادره از تهران در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدربزرگ او قلی نام داشت و شغل او بنکداری بود.
قلی در سفر مکه به دست راهزنان به قتل رسید. اما پدر تختی معروف به ارباب رجب ۳۰ هزار متر زمین و یخچال های طبیعی در جنوب تهران داشت. این زمین ها در زمان رضاخان برای احداث ایستگاه راه آهن تصرف گردید و بدین ترتیب خانواده تختی از هستی ساقط شد. این امر موجب نفرت تختی از خاندان پهلوی گشت.

تختی و ورزش

تختی ورزش را دوست می داشت. او هرگز خیال قهرمان شدن نداشت بلکه ورزش را فقط برای سلا متی و تندرستی بدن می خواست. خودش بارها گفته است: <فکر اینکه یک روزی قهرمان کشور یا قهرمان جهان بشوم خجالتم می داد.
او از همان ابتدا از قدرت بدنی خوبی برخوردار بود و پس از مدت ها تمرین و احساس آمادگی تصمیم گرفت که به اتفاق بچه های محل به زورخانه پولا د نزدیک منزل شان برود و تمرین جدی را آغاز کند.

● اعتقادات تختی؛ نهضت اسلا می

تختی در خانواده ای متدین و پایبند به اسلا م دیده به جهان گشود و همواره در تمامی مقاطع زندگی تا مرگ خود لحظه ای از اعتقاداتش دست نکشید. رسانه های داخلی ایران که هر یک به نحوی تحت فشار دستگاه جهنمی ساواک بودند یا برخی از سردمداران آنها با اینکه خود وابسته به رژیم و ساواک بودند، نیز به اعتقادات عمیقا اسلا می تختی اذعان می کردند. روزنامه کیهان پس از مرگ تختی در ۲۲/۱۰/۱۳۴۶ نوشت: <تختی عضو یک خانواده مذهبی و متدین و معتقد به اصول دینی بود.> ارتباطات مرحوم تختی با روحانیت به ویژه روحانیت مبارز، شاخصه دیگری برای دیانت و مسلمانی او است. او ارادت زیادی به آیت الله طالقانی و آیت الله زنجانی داشت. درددل هایش بیشتر پیش این دو نفر بود و درواقع آنها سنگ صبور او بودند.

● علنی شدن فعالیت سیاسی تختی

بعد از پیروزی و قهرمانی تختی در مسابقات جهانی یوکوهاما، او در گفت وگو با روزنامه کیهان علنا فعالیت سیاسی خود را ابراز کرد. انتشار این مطلب توسط روزنامه رودررو شدن تختی با شاه را در پی داشت. حقوق تختی قطع شد و ماموران ساواک او را بیش از پیش زیر نظر گرفتند.
با این حال تختی در انتخابات کنگره جبهه ملی شرکت کرد و در کنگره این جبهه که در دی ماه ۱۳۴۱ در تهران برگزار شد، به عنوان نماینده ورزشکاران و با یکصد رای عضو شورای مرکزی شد.

تختی و بازگشت دوباره به کشتی

تختی در بازگشت به میدان با شکست روبه رو شد اما شکست او نه تنها از محبوبیتش نکاست بلکه عشق و علا قه مردم را به او بیشتر کرد. تختی به خاطر مردم آمد و در ناآمادگی مغلوب شد و این دلیلی بود تا کیهان در ۲۱/۱۲/۱۳۴۰ از او و مقامش تجلیل به عمل آورد.

شرکت در آخرین دوره مسابقات

تختی در ۲۹/۱/۱۳۴۵ در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت کرد و با پیروزی بر تمام رقبا به عضویت مجدد تیم ملی درآمد. تولیدوی آمریکا ۱۹۶۶ آخرین منزل تختی در مسابقات کشتی است.

● مرگ پایان راه نیست

آخرین باری که تختی دیده شد، شبی بود که در هتل آتلا نتیک (هتل اطلس فعلی در خیابان طالقانی) اقامت داشت؛ در تاریخ ۱۷ دی ۱۳۴۶. او آخرین شب زندگی اش را در اتاق شماره ۲۳ هتل به سر برد. حدود ساعت ۳۰/۱۰ دقیقه صبح مامور پارکینگ هتل، متوجه پنچری یکی از لا ستیک های اتومبیل تختی شد و برای اینکه بتواند ماشین را قبل از خروج او آماده کند، از دفتر هتل خواست که سوئیچ ماشین را از تختی بگیرد. از دفتر هتل با اتاق تختی تماس گرفته شد اما هیچ یک از تماس ها جواب داده نمی شد. دفتردار هتل و یکی از مستخدمان به اتاق او رفتند و تلا ش کردند با کلید یدک در اتاق را باز کنند اما در اتاق با کلید از داخل قفل بود. به ناچار در را شکستند و با صحنه ای دلخراش مواجه شدند؛ پهلوان پرآوازه ایرانی، جهان پهلوان تختی، آرام و بی حرکت خوابیده بود.
درباره مرگ تختی اطلا عات ضدونقیضی وجود دارد. هنگام کالبدشکافی شکستگی عمیقی در پشت سر تختی دیده شد. این موضوع اینگونه توجیه شد که هنگام جابه جایی پیکر او از هتل سر او با زمین برخورد کرده و درواقع شکستگی مربوط به بعد از مرگ او است! خبر درگذشت تختی بعد از مدت کوتاهی در خارج از مرزهای ایران هم بازتاب پیدا کرد.
جلا ل آل احمد می نویسد: « یکی می گفت چیزخورش کردند... دیگری می گفت خفه اش کردند، یکی دیگر می گفت: به قصد کشت او را زده اند و بعد جسدش را به هتل برده اند! از آن همه جمعیت، هیچ کس حتی برای یک لحظه به احتمال خودکشی فکر نمی کرد. آخر جهان پهلوان باشی و در » بودن«خودت، جبران کرده باشی » نبودن« های فردی و اجتماعی دیگران را و آن وقت خودکشی؟» شاید ظریف ترین اشاره را روزنامه «توفیق» داشت که با کنایه ای زهرآلود نوشت: « تختی را خودکشی کردند»! و بدین سان تختی در ۳۷ سالگی با دیار فانی وداع کرد.
منبع مقاله:
www.akairan.com