شبهه ی ناصبی بودن فلسطینی ها

یکی از راه کارهای کهنه و رایج جبهه تفرقه برای تقویت دشمن، تهمت زدن به دوستان و رواج تصوّرات بی اساس در قالب شایعه است؛ چون هم گرایی و وحدت، همیشه به ضرر دشمن بوده است، بازار شایعه و اِفک از زمان پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) تا امروز، همواره گرم بوده است.
کافر معرفی کردن مسلمانان، یکی از مهم ترین شایعات در دهه های اخیر بوده است. جریان تفرقه می کوشد، برای ضعیف کردن جهان اسلام، شیعیان را رافضی های کافر و اهل سنّت را ناصبی های کافر معرفی کند! به همین منظور، نوشتار پیش رو به ردّ این القای موذیانه پرداخته است.
همگراییِ اسلامی میان شیعیان و اهل سنت برای آزاد سازی قبله نخست مسلمانان، باعث شده صهیونیست ها تحرّکات تفرقه افکنانه خود را بیشتر کنند. از سویی فلسطینیان را از خطر گسترش تشیّع در فلسطین تخریب و از سوی دیگر به ایرانیان و شیعیان این گونه تلقین کنند که فلسطینی ها، ناصبی و دشمن اهل بیت (علیهم السلام) هستند که نه تنها نباید به آنان کمک کرد؛ بلکه این اراده خداست که ظالمان را به جان ظالمان بیندازد و توسط یهود، فلسطینیان ناصبی بدتر از یهود از بین بروند!
هدف روشن است:
ایجاد فشار مذهبی در میان مردم و تخریب چهره مجاهدان. به همین دلیل، همان کسانی که در ایران، ناصبی معرفی می شوند، در فلسطین به عنوان گسترش دهندگان تشیّع و خطری برای اهل سنّت، ملامت می شوند!
برای مثال، ‌سایتی ضدّ شیعی به نام «الحقیقة» به شکل تخصّصی، شیعه هراسی و ایران هراسی را در «فلسطین» دنبال می کند و تلاش دارد شیعیان را دشمنان «مسجد الاقصی» معرفی کند. برای مثال، در ضمن مقاله ای با نام «التغلغل الشّیعی فی فلسطین» با ذکر برخی شواهد کلی که گویای پیوند فکری مجاهدان فلسطینی با «ایران» و اندیشه امام خمینی (ره) است، نتیجه گرفته که جنبش جهاد اسلامی، مسئول گسترش تشیّع در فلسطین بوده و این جنبش، برای فلسطین خطرناک معرفی شده است.

1- شبهه ای 40 ساله

شهید مطهری در سال 1394 ه.ق. سخنانی داشته اند که در کتاب «آشنایی با قرآن» (1) آمده است:
یک وقتی شایع بود و شاید هنوز هم در میان بعضی ها شایع است. یک وقتی دیدم یک کسی می گفت: این فلسطینی ها ناصبی هستند. ناصبی یعنی دشمن علی (علیه السلام). ناصبی غیر از سنّی است، سنّی یعنی کسی که خلیفه بلافصل را ابوبکر می داند و علی (علیه السلام) را خلیفه چهارم می داند و معتقد نیست که پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شخصی را بعد از خود به عنوان خلیفه نصب کرده است. می گوید پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) کسی را به خلافت نصب نکرد و مردم هم، ابوبکر را انتخاب کردند. سنّی برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) احترام قائل است؛ چون او را خلیفه چهارم و پیشوای چهارم می داند و علی را دوست دارد؛ [امّا] ناصبی، یعنی کسی که علی (علیه السلام) را دشمن می دارد. سنّی مسلمان است؛ ولی ناصبی کافر است، نجس است. ما با ناصبی نمی توانیم معامله مسلمان بکنیم.
حال یک کسی می آید، می گوید این فلسطینی ها ناصبی هستند. آن یکی می گوید. این به آن می گوید. او هم یک جای دیگر تکرار می کند و همین طور. اگر ناصبی باشند، کافرند و در درجه یهودی ها قرار می گیرند. هیچ فکر نمی کنند که این، حرفی است که یهودی ها جعل کرده اند. در هر جایی، یک حرف جعل می کنند برای اینکه احساس هم دردی نسبت به فلسطینی ها را از بین ببرند. می دانند مردم ایران شیعه اند و شیعه، دوست دار علی و معتقد است،‌ هر کس دشمن علی باشد، کافر است. برای اینکه احساس هم دردی را از بین ببرند، این مطلب را جعل می کنند.
ما یکی از سال هایی که مکه رفته بودیم،‌ فلسطینی ها را زیاد می دیدیم. یکی از آنها آمد به من گفت: فلان مسئله از مسائل حج حکمش چیست؟ بعد گفت: من شیعه هستم، این رفقایم سنّی اند. معلوم شد داخل اینها شیعه هم وجود دارد. بعد خودشان می گفتند بین ما، شیعه و سنّی هست. شیعه هم زیاد داریم. همین «لیلا خالد» (2) معروف، شیعه است. در چندین نطق و سخنرانی خودش در مصر گفته [است] من شیعه ام؛ ولی دشمنِ یهودی، یک عدّه مزدوری را که دارد، مأمور می کند و می گوید: شما پخش کنید که اینها ناصبی اند. قرآن دستور داده در این موارد اگر چنین نسبت هایی به افرادی که جز شما هستند و مثل شما شهادتین می گویند شنیدید، وظیفه تان چیست.

2- دروغگویان از چه می ترسند؟

مائیر دغان رئیس سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) چندی قبل به نخست وزیر این کشور گزارشی داد که بر مبنای آن شماری از پیروان و رهبران سنی جنبش ضد صهیونیستی به مذهب تشیع گرویده اند.
وی در این گزارش می نویسد:
شیخ رائد صلاح، در شمال و شیخ ابراهیم مرمور در جنوب فلسطین از جمله رهبرانی هستند که با تغییر مذهب خود، به شیعه پیوسته اند. سنّی هایی که به مذهب شیعه روی آورده اند، در مناطق عربی نظیر کَفَرکنا، النّاصره، شفا عمرو، الخلیل، المثلث، یافا، مجد لاکرم و النقیب به صورت دوره ای به برگزاری «جلسات سرّی» مبادرت می ورزند.
سایت کانال هفت تلویزیون «یمن» نیز که وابسته به دولت علی عبدالله صالح است و توسط اسرائیلی ها اداره می شود، ‌در همان زمان نوشت:
بعد از جنگ سی و سه روزه سال 1385 ه.ش. هزاران جوان سنّی که درصدد فرار از بحران هایی که عرب ها با آن روبه رو هستند، می باشند به تشیع گرویده اند.
در همین ایام، دو جلد کتاب با عناوین «ص» و «شکارچی تروریست ها» توسط موساد منتشر شدند که در آن به چاره اندیشی اسرائیل در مواجهه با خطر گسترش شیعه پرداخته شده بود. کتاب «ص» بر اساس گزارش بیرتس هاییم ارولیه، استاد دین شناسی تطبیقی در «مدرسه عالی علوم دینی در قدس اشغالی» تنظیم گردیده که در نوزدهم اکتبر سال گذشته روانه بازار شد و در آن هشدار داده بود که تشیّع در مناطق عربی پرجمعیت، مخصوصاً در منطقه «النقیب» که شامل نیمه جنوبی «فلسطین» می شود، در حال گسترش است و روند گرایش جوانان اهل سنت به تشیع و نیز نرخ رشد جمعیتی 5/8% شیعیان، به زودی به تأسیس یک دولت شیعی در منطقه النقیب یا «بئرالسّبع» می انجامد و بنابراین باید برای آن فکری کرد.
در کنار این مسئله، گال تال، استاد یهودی پژوهش های اسلامی در «دانشگاه حیفا»، اعلام کرد شیعیان هر کجا که باشند، از جمله در فلسطین، درصدد سیاسی کردن دین و پوشاندن لباس سیاست به آن برای حضور در تمامی عرصه ها هستند و از این رو، او از لزوم همکاری حکومت های سکولار در «تل آویو»، «ریاض»، «قاهره»، «اردن» و سایر پایتخت های عربی برای مهار حرکت شیعه سخن گفت. (3)
روزنامه نیمه رسمی «یدیعوت آحارونوت» نیز چند ماه گذشته به نقل از منابع مطلع نوشت:
شیعیان فلسطینی، مهم ترین پشتیبانان گروه های سنّی فلسطینی در درون مرزهای 1967- شامل حماس و جهاد اسلامی- هستند.
و آفی دیختر، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی اعلام کرد:
عرب هایی که به اعضای تشکّل های مسلح فلسطینی یاری می رسانند، از عرب های شیعی یا عرب هایی که به صورت سری به این مذهب گرویده اند، می باشند.
وی از 73 عملیات در یک دوره 10 ساله- 1375 تا 1385 ه.ش.- علیه رژیم صهیونیستی خبر داد که در آن شیعیان یا گروه های مسلح مرتبط با آنان، نظیر حماس و جهاد اسلامی دخالت داشته اند. (4)

3- مذهب واقعی مردم غزّه

بیشتر مردم «فلسطین»، پیرو مذهب شافعی هستند و اتفاقاً، ابوعبدالله محمد ابن ادریس شافعی، رهبر این فرقه، متولد «غزه» بوده است. شاید همین مسئله در علاقه مندی مردم «فلسطین» به مذهب شافعی تأثیرگذار بوده است. روشن است که پیروان مذهب شافعی در میان اهل سنت بسیار علاقه مند به اهل بیت (علیهم السلام) می باشند. (5)

4- گرایش به اهل بیت (علیهم السلام) در کلام رهبران فلسطینی

شهید نضال فرحات، از فرماندهان نظامی حماس و سازنده موشک های «قسّام» است که باعث ایجاد رعب و وحشت در قلب اسرائیلی ها شده است. فرحات در ضمن وصیت نامه پرشور خود می نویسد:
«... هذا الزّمان زمن المهدی، فأنا اُبایعه من الآن متی ظهر...؛ این زمان، زمان مهدی است؛ من از هم اکنون تا زمان ظهورش با او بیعت می کنم...».
شهید فتحی شقاقی، رهبر جهاد اسلامی «فلسطین» نیز می نویسد:
سرور جوانان اهل بهشت، حسین بن علی بن ابی طالب (علیهما السلام) در سپیده دم یک روز تاریخی، در صحرای کربلا، صحنه های درخشانی را به نمایش گذاشت که در حافظه تاریخ جاودانه مانده است و هرگز از یادها فراموش نخواهد شد. او با شهادت در راه حق و دادگری، نماد انسانیّت را به تمام معنا تجلی بخشید... در ادامه راه سرور شهیدان اهل بهشت، یکی از مردان حسینی تبار به نام «عزّالدین قسّام» در برابر تجاوزگران صلیبی، در برابر چهره زشت و نفرت آور استعمارگران انگلیسی و صهیونیسم وابسته به او ایستاد و مقاومت کرد و حسینی وار در کوهستان های فلسطین به شهادت رسید و به کالبد نیمه جان ملتمان روح تازه دمید و آتش خشم مقدسی افروخت... .

5- سیدالشّهداء (علیه السلام) در شعر معاصر فلسطین

برخلاف شایعاتی که منتشر شده است، شاعران بسیاری در «فلسطین»، مبارزه خود را با اسرائیل با حادثه «کربلا» مقایسه کرده و سرور و سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را الگوی خود معرفی می کنند. برای نمونه،‌ شعری از متوکّل طه را با هم مرور می کنیم:
اُبشّرکم بالبلد
و لا ایّ شیءٍ بهذا البلد
سوی القتل سیّده و القود
و انّ الذی سوف یبقی
سیقتله ذله و الکمد
یقول: لماذا دماء الشّوارع تسطع للآخرین
و کلّ قتیلٍ هنا کربلاء تنوح
و عنوان رعب
و اصل الکبد؛
بشارت می دهم شما را به سرزمین
به هیچ چیز از این سرزمین
جز قتل آزادگان و بردگانش
و آنکه زنده می ماند
ذلت و غصّه می کشد او را
می گوید: چرا خون خیابان ها در همه جا پراکنده است
و هر کشته ای در اینجا، کربلایی نوحه خوان است
در حالی که نماد ترس دشمن
و حقیقت مصیبت برای اوست.
اسماعیل هنیه، نخست وزیر دولت قانونی «فلسطین»، در پیامی به ملت «ایران» در روز «قدس» سال 1387 ه.ش. چنین بیان کرد:
هنوز دعای خمینی کبیر که از خداوند منّان مسئلت می کردند توفیق سفر به قدس شریف و اقامه نماز در آن را پیدا کنند، در گوشمان طنین انداز است. فرصت را مغتنم شمرده، از خدای بزرگ می خواهیم که با فراهم آوردن این فرصت برای رهبر معظم انقلاب اسلامی، رئیس جمهور، رئیس مجلس و دیگر مسئولان جمهوری اسلامی ایران برای اقامه نماز در قدس آزاد شده و رها از لوث دشمن اسرائیلی، این آرزوی قلبی حضرت امام (ره) را تحقق بخشد.

6- از زبان استشهادیون فلسطینی

رضا امیرخانی، نویسنده و رئیس «انجمن قلم ایران»، در گزارش سفر خود به «لبنان» می گوید:
در لبنان خدمت سیدحسن نصرالله رسیدم. ایشان یک روحانی را به من معرفی کرد که در فلسطین رفت و آمد داشت...
ایشان گفت: یک بار که به غزّه رفتیم، دو نفر از استشهادیون را دیدیم، آنها گفتند که عازم عملیات هستیم و ما را نصیحتی بکن، من آیات و روایاتی در خصوص جهاد و شهادت برایشان خواندم. مدتی که برایشان صحبت کردم، گفتند: ما شما را از لبنان نیاوردیم تا حرف های تکراری برایمان بگویی، از امام حسین (علیه السلام) برایمان بگو. (6)
خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس، با بیان اینکه ملت «فلسطین»، به همه کسانی که در کنار آنها ایستاده اند، وفادار می مانند، گفت:
به هیچ وجه به دروغ ها و شایعاتی که پراکنده می شود، توجه نکنید؛ زیرا ما برادران شما و شما برادران ما هستید.
وی همچنین از مقام معظم رهبری،‌رئیس جمهور، دانشجویان و همه آحاد ملت «ایران» تشکر و قدردانی کرد و گفت:
به شما وعده می دهم که بعد از پیروزی، در قدس و در کنار یکدیگر خواهیم بود و آن روز نزدیک است. (7)

پی نوشت ها :

1. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج 4، ص 32.
2. کسی که در آن زمان چند فروند از هواپیماهای اسرائیلی را ربوده بود.
3. شاید بتوان همکاری مصر و برخی کشورهای عربی منطقه با اسرائیل در تکمیل حلقه محاصره حماس را در راستای این سیاست ارزیابی کرد.
4. الجهنی، مانع بن حماد، الموسوعة المسیرة فی الادیان و المذاهب المعاصره، ج 2، ص 124.
5. می توانید برای مشاهده اسناد موجود در این باره به کتاب «الموسوعة المسیرة فی الادیان و المذاهب المعاصرة»، نشر «الندوة العالمیة»، چاپ «عربستان سعودی» مراجعه کنید.
6. روزنامه کیهان، پنج شنبه دوم آبان ماه 1387 و ماه نامه شرق.
7. سخنرانی خالد مشعل در دانشگاه تهران، 1387/11/14 (به نقل از خبرگزاری فارس).

منبع مقاله :
شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (1391)، دانشستان سرزمین های درگیر در واقعه ی شریف ظهور، ج 1، تهران: موعود عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دوم