نویسنده: ژان. لوک. داریگل مترجم: ساعد زمان
ماساژپوست سر، اقدام بسیار سودمندی است که اگر یک شخص متبحر و با تجربه آن را انجام بدهد (نظیر یک آرایشگر ورزیده، متخصص کنیزوتراپی و غیره) تأثیر مفید آن بیشتر خواهد شد. البته، شرایط همیشه به گونه ای نیست که امکان استفاده از چنین موقعیت هایی وجود داشته باشد. بنابراین، این امکان نیز وجود دارد که پوست سر خود را با حرکات کوچک، اساسی و خیلی ساده ماساژ بدهید.
الف- ممنوعیت ها
ماساژ پوست سر، یک عمل صد در صد بی ضرر (در صورتی که به چربی مو، شوره ی چرب یا ریزش موی ناشی از بیماری سبوره مبتلا هستید) نیست، زیرا در این گونه موارد، خطر تحریک غدد چربی، تشدید ترشح آن و طبیعتاً افزایش بیش از حد چربی وجود دارد. در چنین مواردی، به شما توصیه می کنم این ماساژ را شخصاً انجام ندهید. فقط یک متخصص ورزیده می تواند اقداماتی را برای به تحریک در آوردن پوست چرب سر شما انجام بدهد.ب - عمل خود ماساژ
این نوع ماساژ، در رابطه با افرادی انجام می شود که دارای مو و پوست سر خشک هستند، با این کار، جریان خون در پوست سر تحریک شده و ریشه ی مو به خاطر دریافت بیشتر عناصر مغذی لازم برای فعالیت سلولی، بهتر تغذیه می شود (خصوصاً سلول های تار مو). هر چند پوست سر دارای عروق زیادی است، اما اگر دچار سختی شود، جریان خود در آن تضعیف شده و به خوبی تغذیه نخواهد شد. بنابراین، جلوگیری از سخت شدن پوست سر هدف مهمی است که می توان از طریق ماساژ به آن دست یافت.پوست سر، به خاطر یک دلیل ساده به وفور دچار سختی می شود. تعداد عضلات در قسمت فوقانی جمجمه ناچیز است و پوست عملاً روی استخوان جمجمه قرار دارد. ماساژ پوست سر به آن امکان می دهد تا از جمجمه جدا شده و نرمی قبلی خود را دوباره به دست بیاورد. این وضعیت، به پوست امکان می دهد که مبادلات تغذیه ای خود را انجام داده جریان خون در آن بهتر به حرکت در آید و اعصاب آن، برای این که سلول های جوانه ای به شکل مناسبی تغذیه شود، از خود واکنش نشان بدهد.
از نظر جریان های گردشی خون، ماساژ باعث انبساط عروق شده و احساس گرما را به سرعت در طول ماساژ ایجاد می کند.
ج- تکنیک خود ماساژ
ماساژ باید با قسمت نرم نوک انگشتان انجام شود زیرا در اینجا مالش پوست سر مورد نظر است، تا یک ماساژ واقعی. بنابراین، تنها باید فشار ملایمی به پوست سر وارد کرد (مراقب باشید از ناخن ها استفاده نکنید زیرا ممکن است پوست سر آسیب ببیند).انگشتان دو دست را در حالی که کمی با هم فاصله دارد روی سر بگذارید. سپس فشار ملایمی به پوست سر آورده و با انگشتان خود به آرامی و بدون اینکه روی پوست بلغزد، پوست سر را تکان بدهید. این پوست سر است که باید جدا از جمجمه حرکت کند نه انگشت ها. فشار انگشت ها را بایستی در طول این حرکت حساس، به تدریج که پوست سر خود را آزاد می سازد متغیر ساخت.
پس از چند لحظه انجام این کار روی یک منطقه از پوست سر، احساس گرمایی در آن محل به وجود می آید. در این حالت، کار را روی منطقه ی دیگری ادامه دهید، بدون آنکه انگشتان خود را روی پوست سر بلغزانید. این ماساژ ظریف و حساس را باید تا حد امکان با ملایمت انجام داد.
به این ترتیب، می توان به تدریج، از قسمت جلوی سر به سمت عقب آن پیشروی کرد (هر بار که یک منطقه را به حرکت در می آورید، باید کاملاً انگشتان خود را برداشته و روی مناطق دیگر بگذارید). کار را از منطقه ی بالای پیشانی شروع کرده سپس قسمت فوقانی سر، شقیقه ها و بالای گوش ها را ماساژ بدهید و سرانجام، کار را با ناحیه گردن خاتمه بدهید.
برای این که دستتان زیاد خسته نشود، توصیه می کنم آرنج های خود را روی یک میز بگذارید. به این ترتیب، فشار انگشتان شما نیز به شکل بهتری تقسیم و تنظیم می شود.
منبع مقاله :
داریگل، ژان لوک، (1373)، بهداشت و زیبایی مو(مراقبتها و درمان طبیعی برای مو و پوست سر)،ترجمه ساعد زمان، تهران: نشر ققنوس، چاپ هشتم