کنترل درد در آرتروز

تسکین درد مفاصل در آرتروز تأثیر قابل توجهی بر فعالیت‌های روزانه‌ی بیمار دارد. هم چنین به این ترتیب به بهبود کیفیت کلی زندگی فرد کمک می‌شود. داروی تسکین درد در کنترل بیماری آرتروز چه نقشی دارد؟ برای یافتن پاسخ این سؤال این مقاله را بخوانید.

آرتروز و درد

استخوان‌های یک مفصل پوشش غضرفی دارند. غضروف برای استخوان همانند بالشتکی عمل می‌کند که با استفاده از آن حرکت مفصل بدون درد خواهد بود. آرتروز باعث آسیب رسیدن به غضروف، التهاب مفاصل، و در نتیجه ایجاد درد است. این بیماری در واقع موجب تورم، سفتی و درد در مفاصل بدن ما می‌شود. التهاب در مفاصل یا مناطق اطراف آن منجر به ایجاد درد می‌شود. بیش از 100 نوع مختلف آرتروز وجود دارد که بر یک یا چند مفصل موجود در بدن اثر می‌گذارد. هم چنین آرتروز می‌تواند عضلات و اندام‌های دیگر را تحت تأثیر قرار دهد.
علت یا اندام هدف هر چه باشد، شایع‌ترین علامت آرتروز درد است. درد علامت اولیه‌ی بسیاری از بیماری‌های دیگر نیز هست و از این رو تسکین درد یکی از ضروری‌ترین بخش‌های درمان است. درد نشانه‌ای است که بدن با استفاده از آن وجود مشکل را به شما اعلام می‌دارد. در منطقه‌ی آسیب دیده سیگنالی شیمیایی ایجاد شده و به مغز ارسال می‌شود. سپس مغز آن را به صورت درد درک می‌کند.
کنترل درد که به زبان انگلیسی به نام algiatry نیز شناخته می‌شود، شاخه‌ای از علم پزشکی است که با راه‌های از بین بردن درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران سر و کار دارد. در این علم از روش‌های مدیریت بر داروها گرفته تا تکنیک‌های تمدد اعصاب و روان درمانی، همگی به کار گرفته می‌شوند. بحث ما در این جا در مورد کنترل درد آرتروز از طریق داروهای تسکین درد است. این روش در درجه‌ی اول شامل مصرف موارد زیر است:

• مسکن‌ها
• ضد التهاب‌های غیر استروئیدی
• مهار کننده‌های COX - 2

درد آرتروز می‌تواند حاد یا مزمن باشد و بسیاری از انواع آرتروز در طول دوره‌ی این بیماری به شکل مزمن آن تبدیل می‌شوند. درد علاوه بر آن‌که بسیار ناراحت کننده است، بر سلامت کلی بدن اثر گذاشته و حرکات بدن را محدود می‌کند. در بسیاری از موارد نگرانی اصلی بیمار، به جای کنترل بیماری، کاهش درد است.
کنترل درد در شکستن دور باطل درد، استرس و افسردگی نقش مهمی دارد. تسکین درد با کاهش ناراحتی در مفاصل به افزایش تحرک و قدرت استخوان کمک می‌کند. با این حال تمامی اشکال درد باید تحت نظارت دقیق پزشک درمان شود. انواع مختلف ضد دردهایی که برای تسکین درد مزمن تجویز می‌شوند عبارتند از مسکن‌های ساده یا NSAIDها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی). در موارد حاد، تحت مراقبت تخصصی پزشکی استروئید تجویز می‌شود و به این ترتیب موقتاً درد و علائم ورم مفاصل تسکین می‌یابد.
اگر چه داروهای مسکن به تسکین درد کمک می‌کنند اما دانستن این موضوع مهم است که این داروها بیماری را کنترل نمی‌کنند. همان گونه که از نام داروهای مسکن پیدا است، این داروها باعث تسکین درد و کاهش التهاب می‌شود. برخی از انواع این داروها به کاهش علائمی هم چون تب و درد بدن نیز کمک می‌کنند. بنا بر این نحوه‌ی انتخاب یک مسکن مناسب برای افراد مختلف متفاوت است و به درجه‌ی التهاب مفاصل بستگی دارد.
در صورت عدم وجود تورم و در صورتی که درد تنها علامت موجود باشد، مسکن‌هایی از قبیل ترامادول یا پاراستامول را می‌توان با خیال راحت مصرف نمود. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDها) از قبیل ایبو پروفن، دیکلو فناک، ناپروکسن، ایند ومتاسین که در سراسر جهان با نام‌های تجاری مختلف ارائه می‌شوند، از طریق کاهش التهاب به از بین بردن درد کمک می کنند. مهار کننده‌های COX - 2 برای افراد مبتلا به ورم مفاصل تجویز می‌شوند. در مصرف این داروها احتمال بروز عوارض جانبی گوارشی نسبت به NSAIDها کمتر است.
مصرف مسکن‌ها معمولاً عوارض جانبی شایعی از قبیل افزایش اسید معده، درد شکمی، و خون ریزی دستگاه گوارش را به دنبال دارند. در برخی موارد مصرف این داروها باعث ایجاد تورم در پاها، افزایش فشار خون و بثورات جلدی آلرژیک می‌شود. آموزش نحوه‌ی مراقبت و کنترل ورم مفاصل به بیمار و ارائه‌ی مشاوره‌ی مناسب در مورد مصرف داروها از اهمیت خاصی برخوردار است. به این ترتیب می‌توان میان اثر دارو و عوارض جانبی مصرف آن تعادل برقرار کرد.
درمان به روش سرد و گرم کردن، ماساژ (تحت نظر کار شناس)، آرامش و ورزش متعادل، روش‌های مؤثری در کنترل درد ناشی از ورم مفاصل می‌باشند. تشخیص صحیح و درمان، به مراتب از تسکین درد مهم‌تر هستند. بهتر است برای کنترل علائم آرتروز و حصول اطمینان از سلامت کلی فرد، از درمان همه جانبه که شامل مصرف دارو، مکمل‌های تغذیه‌ای و تغییر روش زندگی است استفاده شود.