عوامل کاهش توجه و تمرکز

شایع ترین علت مشکل در توجه و تمرکز، اختلال بیش فعالی- کم توجهی است که در تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان وجود دارد و در بسیاری از مسائل مربوط به زندگی، از جمله درس خواندن مشکل جدی ایجاد می کند. اختلالات خلقی مثل افسردگی اساسی یا اختلال دو قطبی روی توجه و تمرکز تأثیر منفی دارند.
در تمامی اختلالات اضطرابی مشکلات توجه و تمرکز ممکن است از علائم جدی و با تأثیرات منفی باشد. حوادث و مشکلات محیطی و عوامل استرس زا ممکن است موجب شوند توجه و تمرکز کاهش یابد، مثل درگیری در منزل و مدرسه. بیماری های زیادی می توانند روی توجه و تمرکز تأثیر منفی داشته باشند. چه آن ها که مستقیماً سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می کنند، مثل تشنج، تومور، ضربه، خونریزی، عفونت؛ و چه آن هایی که تأثیر عمومی دارند ولی مغز را هم درگیر می کنند مثل دیابت، مشکلات کلیوی، مشکلات تیروئید، مشکلات کبدی، عفونت ها، تب، کمبود مواد غذایی و ویتامین، کم خونی و...
خستگی و بی خوابی از علل شایع کاهش توجه و تمرکز است که احتمال دارد به علت بیماری خاصی نباشد و فقط از یک روال زندگی نادرست ناشی شود.
وقتی اختلالات قابل تشخیص باشند، باید درمان مناسب شروع شود. اگر دلیل این اختلالات، استرس های محیطی است یا باید برطرف شود یا انطباق دانش آموز با آن بهتر شود؛ و اگر علت، روال نامناسب زندگی است، این روال اصلاح شود. گاهی هم مهارت توجه و تمرکز کردن کسب نشده و باید به دست آید.
افت عملکرد، یکی از مهم ترین عواملی است که روان پزشکان براساس آن اختالات روانی را در افراد تشخیص می دهند؛ بنابراین وقتی می گویم دانش آموزی به اختلال اضطرابی یا اختلال افسردگی دچار شده که در حیطه های مختلف از جمله عملکرد تحصیلی او با افت شدید مواجه باشیم؛ در این شرایط درمان ضروری است البته یک درمان قابل قبول، اعاده و حفظ عملکرد مطلوب را در نظر دارد و تلاش درمانگر در این جهت است که فرد با حداقل عواقب، عوارض و پس رفت بهبود یابد.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1386) موفقیت تحصیلی: نقش والدین در تحصیل فرزندان، تهران: نشر قطره، چاپ پنجم