اتوتروف‌ها و هتروتروف‌ها

اتوتروف‌ها و هتروتروف‌ها به کدام جان داران گفته می‌شود؟ آن‌ها را چگونه طبقه بندی می‌کنند؟ چه تفاوتی بین این دو رده از جان داران وجود دارد؟ ادامه‌ی مطلب را بخوانید تا در درباره‌ی اتوتروف در مقایسه با هتروتروف بیشتر بدانید.
هزاران اکوسیستم در اندازه‌های متفاوت بر روی سطح زمین وجود دارند. تمام موجودات زنده و نیز عوامل فیزیکی و شیمیایی مانند خورشید، خاک، اقلیم و آب، هرکدام بخشی از یک اکوسیستم هستند و همه‌ی این اکوسیستم‌ها به نوعی به هم مرتبط هستند. اکوسیتم اساساً مجموعه‌ی واحدی از عوامل حیاتی (زنده) و غیر حیاتی (غیر زنده) در یک ناحیه‌ی خاص است که از طریق چرخه‌ی غذایی و جریان انرژی به یک دیگر مرتبط هستند. خورشید منبع اساسی تقریباً تمام اکوسیستم‌های روی زمین است و انرژی حرارتی خورشید در اجزای مختلف اکوسیستم از طریق چرخه‌ی تغذیه و انرژی جریان می‌یابد. این اجزای حیاتی یا زنده‌ی اکوسیستم به دو دسته‌ی اتوتروف و هتروتروف تقسیم می‌شوند.

اتوتروف‌ها

اتوتروف‌ها جان دارانی هستند که با استفاده از انرژی خورشید در طی فرآیندی که فتو سنتز نامیده می‌شود، قادر به تولید غذای خود هستند. تمام گیاهان و برخی اشکال باکتری‌ها در این گروه قرار می‌گیرند. آن‌ها هم چنین در زنجیره‌ی غذایی به عنوان تولید کننده‌ها شناخته ‌می‌شوند، زیرا آن‌ها می‌توانند غذای خود را تولید کنند و این غذا مستقیماً یا غیر مستقیم توسط سایر اعضای چرخه‌ی غذایی مصرف می‌شود.
اتوتروف‌ها اعضای وابسته به خود اکوسیستم هستند که خود غذای مورد نیاز خود را می‌سازند و تأمین می‌کنند. آن‌ها به کمک انرژی نورانی یا از طریق واکنش‌های شیمیایی غیر آلی کمپلکس ترکیبات شیمیایی مانند کربو هیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها را از مولکول‌های ساده‌ی غیر آلی تولید می‌کنند. بسته به روشی که آن‌ها غذای خود را تولید می‌کنند، اتوتروف‌ها مجدداً به دو گروه تقسیم می‌شوند:
فتو اتوتروف‌ها – این‌ها بیشتر شامل گیاهان هستند که از نور به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کنند.
کمو اتوتروف‌ها – باکتری‌ها یا قارچ‌ها که غذای خود را از واکنش‌های شیمیایی غیر آلی به دست می‌آورند.

هتروتروف‌ها

جان دارانی که انرژی خود را از مولکول‌ها آلی که توسط اتوتروف‌ها ساخته شده‌اند، به دست می‌آورند به عنوان هتروتروف‌ها شناخته می‌شوند. این موجودات نمی‌توانند غذای خود را تولید کنند و به تولید کننده‌ها یا اتو تروف‌ها برای تأمین ترکیبات آلی که برای رشد خود نیاز دارند، وابسته هستند. از آن جایی که هتروتروف‌ها انرژی خود را از تولید کننده‌ها می‌گیرند، به عنوان مصرف کننده‌ها در زنجیره‌ی غذایی عمل می‌کنند. ترکیبات پیچیده‌ی آلی که توسط اتوتروف‌ها تولید می‌شوند به مواد ساده‌تری شکسته می‌شوند که بدین صورت انرژِی مورد نیاز هتروتروف‌ها را تأمین می‌کنند. همانند اتوتروف‌ها، هتروتروف‌ها نیز بسته به منبع تأمین انرژی به فتو هتروتروف‌ها و کمو هتروتروف‌ها طبقه بندی می‌شوند. مصرف کننده‌ها بسته به روش مصرفشان مجدداً به گروه‌های مختلفی طبقه بندی می‌شوند.
گیاه خواران – هتروتروفی که انرژی خود را از گیاهان می‌گیرد.
گوشت خواران – جانورانی که از جانوران دیگر تغذیه می‌کنند.
همه چیز خواران – جانورانی که غذای خود را از گیاهان و همین طور سایر جانوران تأمین می‌کنند.
پوده زیان – جان دارانی که انرژی خود را از تجزیه‌ی بقایای گیاهان و جانوران مرده به دست می‌آورند.

اتوتروف‌ها در مقابل هتروتروف‌ها

در ادامه، آن‌ها را با هم مقایسه می‌کنیم و به تکمیل بحث اتوتروف‌ها در مقایسه با هتروتروف‌ها می‌پردازیم.

شباهت‌ها

اتوتروف‌ها همانند هتروتروف‌ها موجودات زنده هستند و هر دو بخشی از اکوسیستم می‌باشند. اتوتروف‌ها و هتروتروف‌ها با هم، سطوح مختلف غذایی در هرم غذایی را تشکیل می‌دهند. هر دو، به نور خورشید و آب برای زندگی نیاز دارند و انرژی را از تبدیل مولکول‌های شیمیایی به دست می‌آورند.

تفاوت‌ها

تفاوت اصلی بین اتوتروف و هتروتروف این است که اتوتروف‌ها می‌توانند غذای خود را تولید کنند، در حالی که، هتروتروف‌ها نمی‌توانند. اغلب اتوتروف‌ها حاوی رنگ دانه‌ی کلروفیل هستند که نقش مهمی در تولید غذا دارد. کلروفیل تقریباً در هیچ کدام از هتروتروف‌ها وجود ندارد. اتوتروف‌ها انرژی خود را از طریق تبدیل مواد خام غیر آلی به ترکیبی آلی به دست می‌آورند، در حالی که، هتروتروف‌ها برای تأمین انرژی ترکیبات پیچیده‌ی آلی را به مواد ساده‌تر تبدیل می‌کنند.
و در نهایت، آن چه خواندید همه چیز درباره‌ی اتوتروف و هتروتروف بود. حرکت و انتقال مواد غذایی و انرژی از اتوتروف‌ها به سطوح مختلف هتروتروف‌ها، نوعی زنجیره‌ی غذایی را می‌سازد. اتوتروف‌ها و هتروتروف‌ها باهم بخش مهمی از همه‌ی اکوسیستم‌ها را تشکیل می‌دهند.