درخت زيتون به موجب نص قرآن مجيد درخت مقدس و مبارک است: « و التين و الزيتون و طور سينين... » ( سوره ي التين، آيات 1، 2 و 3 ) يعني: سوگند به انجير و زيتون و قسم به طور سينا که انسان را در نيکوترين تقويم آفريدم. حکيم ناصر خسرو قبادياني، درجايي که از باغ شريعت پيامبر( صلي الله عليه و آله ) سخن مي گويد، کلمات تين و زيتون را با الهام از همين آيات در شعر خود به کار مي برد:
تين و زيتون ببين در اين باغ *** وان شهر امين و طور سينين
ازاين رو گفته اند: « کسي که درخت زيتون مي نشاند مي بايد که پرهيزکار و زاهد باشد تا از آن درخت بار بسيار به دست آورد. »(1)
ضرب المثلي قديمي مي گويد: هر که درخت زيتون بکارد، نوه اش را به ثروت مي رساند.
در يونان قديم مرسوم بوده بر سر قهرمانان المپيک، تاجي از زيتون مي گذاشته اند.( هنوز اين رسم در مراسم اهداي مدال به قهرمانان المپيک ديده مي شود که تاجي از شاخ و برگ زيتون به نشان پيروزي، تحسين و خجستگي بر سر آنان مي گذارند. )
براي بيش تر ملل جهان، زبان نمادين تصوير کبوتر سفيدي که شاخه اي از زيتون به منقار دارد، به مفهوم صلح و دوستي است.
پينوشتها:
1- گل و گياه در ادبيان منظوم فارسي، ص 173.
منبع مقاله :ضابطي جهرمي، احمد؛ (1389)، پژوهش هايي در شناخت هنر ايران، تهران: نشر ني، چاپ اول.
/ج