آشنایی با نام های خداوند: الطّاهر

عدد ابجدی: 215 الطاهر  به معنی منزّه از صفات ممکنات است و مداومت بر این اسم برای حصول اخلاق فاضله و رهایی از اخلاق رذیله نافع است و همراه داشتن مکسَّر این اسم نیز همین فایده را دارد:
 

ط	ا	هـ	ر
ر	ط	هـ	ا
ا	ر	هـ	ط

  شکل شماره(1)

و اگر کسی هفت روز، روزه دارد که آخرین روز آن چهارشنبه باشد و در هر روز غسل کند و جامه ی پاک بپوشد و در خلوت روزی هزار و پنجاه و یک بار بگوید: «یا زاکِی الطّاهِرُ مِن کُلِّ اَفَةٍ بِقُدسِهِ» و خطی در اطراف خود کشد و بخور بسوزاند چون روز آخرِ دعوت (دعای مذکور) شود هفت تن از ارواح مسخّر او گردند و مطیع او شوند. مؤلّف گوید که این دعوت را جمعی ذکر کرده اند و لیکن راجع به تسخیر است و مشروع بودن آن جای تأمّل دارد!
 

پژوهه در مفهوم الطّاهر از مترجم

این اسم از اسمای خداوند به معنی «منزّه» و «پاکیزه» می باشد. یعنی هیچ نقصی در ذات اقدس حقتعالی مثل حدوث و زوال، تغییر و تبدیل، حرکت و سکون، شریک و نظیر، یا نیاز به زمان و مکان راه ندارد.

در اصطلاح فقه، "طاهر" غیر از آن که طهارت ذاتی دارد، مطهَّر و پاک کننده ی اشیا نیز هست. یعنی چون یکی از "اسماء الحُسنایِ الهی"«الطّاهر» است، انسان با اتّصال به عالَم غیب پاک و پاکیزه می گردد و در حدّ خویش به صفت طاهربودن مزیّن می گردد.

علامه ی بزرگوار "ملامهدی نراقی" در کتاب "جامع السعادات" از "معصوم" علیه السلام نقل می کند: "خداوند تبارک و تعالی برای اولیای خود از شرابهای بهشتی، شرابی معین نموده است، که چون بیاشامند مست جمال و لقای حضرت احدیت می گردند، و چون مست شوند به حالت وجد و مسرت فوق العاده درآیند، و چون مسرور شوند پاک و پاکیزه می گردند، و چون پاک و پاکیزه شدند، از شدت محبّت فانی و ذوب می گردند و چون فانی شدند از بندگان خالص خدا می گردند و چون از مخلصین شدند به دنبال طلب حضرتش برمی آیند و چون طلب کردند او را می یابند و چون او را یافتند به مقام وصال او می رسند و چون به مقام وصالش رسیدند متصل می شوند و چون متّصل شدند هیچ فرق و جدایی بین آنها و حبیبشان نیست."
   
منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم