شهادت عالم مجاهد آيت‏اللَّه "سيد محمد باقر صدر" توسط دژخيمان بعث عراق(1400ق)

آيت اللَّه سيدمحمدباقر صدر در 25 ذيقعده‏ي سال 1353 ق در شهر كاظمين در خانواده‏اي عالم‏پرور به دنيا آمد. وي در كودكي پدر را از دست داد و از آن پس تحت تكفّل برادر بزرگش، سيد اسماعيل، قرار گرفت. شهيد صدر در 12 سالگي راهي نجف اشرف گرديد و پس از چند سال، دوره‏ي عالي فقه و اصول را در نزد حضرات آيات سيد ابوالقاسم خويى و دايى خود شيخ محمدرضا آل ياسين گذراند. اين عالم بزرگوار در جواني به اجتهاد دست يافت و از 25 سالگي تدريس خارج اصول و سپس خارج فقه را آغاز كرد. آيت اللَّه صدر در طول نزديك به 30 سال تدريس، شاگردان مستعدّي تربيت كرد كه حضرات آيات سيدمحمد باقر حكيم، سيدمحمود هاشمي شاهرودي، سيدكاظم حسيني حائري، شيخ مهدي آصفي و... از آن جمله‏اند. همچنين كتاب‏هاي فراواني از شهيد صدر به يادگار مانده‏اند كه كتب فَلسَفَتُنا(فلسفه‏ي ما) و اقتصادُنا،(اقتصاد ما) سمبل قدرت نمايى ايدئولوژي اسلامي در برابر انديشه‏هاي وارداتي شرق و غرب بود. ايشان تفكيك مسأله‏ي رهبري فكري را از مسأله‏ي رهبري سياسي امكان‏پذير نمي‏دانست و همراهِ فعاليت‏هاي فكري، به فعاليت‏هاي سياسيِ جامعه نيز همت مي‏گماشت. اين مبارزات پرشور به ويژه پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و حمايت امام خميني از ايشان، خطري جدي براي بعثيان به شمار مي‏آمد و بدين سبب حاكمان عراق، حضور اين رادمرد صحنه‏ي دين و سياست را تحمل نكردند. سرانجام مزدوران حزب بعث عراق آيت اللَّه صدر را پس از چند روز بازداشت و اِعمال وحشيانه‏ترين شكنجه‏ها، به همراه خواهر فداكارش بنت الهدي، در روز 19 فروردين 1359 شمسي برابر با 24 جمادي‏الاولي 1400 ق در 47 سالگي به شهادت رساند. پيكر پاك اين دو عزيز در فضايي غم‏بار و بدون حضور مردم در نجف اشرف به خاك سپرده شد.

تاریخ رویداد : 24 جمادی الاول