تولد "جان ميلتون" شاعر و نويسنده بزرگ انگليسي (1608م)

جان ميلْتون، شاعر بزرگ قرن هجدهم انگلستان، در 9 دسامبر 1608م در لندن به دنيا آمد. او از كودكي به شعر و ادبيات علاقه‏اي ويژه پيدا كرد و در 21 سالگي اولين اثر مشهور خود را به نام سرود تولد مسيح(ع) سرود. وقايع دوران زندگي ميلتون او را به شدت آزار مي‏داد به طوري كه تصميم گرفت عليه بيدادگري قيام كند. ميلتون از سي سالگي وارد مبارزات شديد سياسي عليه پادشاه و استبداد و براي دفاع از آزادي قلم و بيان شد و اين مبارزه را بيست سال ادامه داد. با اين حال اين مبارزات به هدف مطلوب او نيانجاميد و او خسته و رنجور، گوشه انزوا گزيد و به خلق آثار هنري خويش پرداخت. در اين حال بود كه بر اثر نوشتن و مطالعه زياد، بينايى چشمان خود را از دست داد و با آغاز دوباره استبداد، سوزناك‏ترين اشعار خود را به نظم درآورد. ميلتون در سال 1660م، كور و خسته و نوميد، اثر جاويدانش با نام بهشت گمشده را سرود. وي در اين اثر، داستان عصيان شيطان در برابر خدا و سرگذشت آدم و حوا را به منظور توجيه مشيت الهي نسبت به بشر باز مي‏گويد. اين اثر، يكي از بزرگ‏ترين حماسه‏هاي منظوم جهان به شمار مي‏رود و از لحاظ استحكام كلام، در ادبيات انگليس بي‏نظير است، به طوري كه ميلتون را پس از شكسپير، در رديف اول قرار مي‏دهد. ويژگي شعر ميلتون، در استحكام، صراحت و ظرافت آنهاست. تعادل و تركيب شعر با موضوع و هماهنگي آن دو با هم با پيچيدگي‏هاي اوزان، در تمامي آثار ميلتون به چشم مي‏خورد. ميلتون، شعر آزاد را با چنان استحكام و صراحت و ظرافتي مي‏سازد كه هيچ يك از معاصرانش به آن دست نيافته‏اند. اشعار مختلف او، ادراك بي‏نظيرش را در پيچيدگي‏هاي اوزان خوش‏آهنگ نشان مي‏دهد. آهنگي كه از تعادل ساختمان و تركيب استادانه شعر با بيان موضوع، اعم از خطابه‏نويسي يا داستان‏پردازي، حاصل مي‏شود. نثر ميلتون نيز بسيار فصيح و استوار است و هنر نمايشي او نيز در حد قابل قبولي قرار دارد. نفوذ عظيم ميلتون در آثار نويسندگان انگليسي و آلماني نيز به خوبي ديده مي‏شود. به طور كلي، شعر ميلتون، ثمره وقوف كامل او بر ادبيات يوناني و لاتيني است كه بر اثر استعداد و نبوغ خاص شاعر، به ادبيات انگليسي مي‏پيوندد و با آن تكامل مي‏يابد. ميلتون آثار ديگري نيز دارد كه بهشت بازيافته، روح شادمان و روح اندوهناك نيز از آثار معتبر جهان به شمار مي‏روند. جان ميلتون سرانجام در هشتم نوامبر 1674م در شصت‏وشش سالگي درگذشت، در حالي كه هرگز نتوانست آن‏چه را مي‏خواست، به چشم ببيند.