مرگ "ارنست همينْگْوِيْ" داستانسرا و نويسنده معروف امريكايي (1961م)
مرگ "ارنست همينْگْوِيْ" داستانسرا و نويسنده معروف امريكايي (1961م)
اِرنست ميلر هِمينگوِي نويسنده شهير امريكايى در 21 ژوئيه 1898م در ايالت شيكاگو امريكا متولد شد. وي از كودكي و دوران دبستان احساس كرد كه براي ادبيات مستعد است از اين رو از همان زمان، شروع به نوشتن مقالات ادبي و داستان در روزنامهاي كه خودِ شاگردان، آن را اداره ميكردند، نمود. او پس از پايان تحصيلات خود، در جنگ جهاني اوّل شركت جست و سپس خبرنگار جنگي گرديد. همينگوي پس از پايان جنگ و كسب مدال جنگي، نگارش آثار ادبي خود را ادامه داد و با نوشتن رمانهايى چون: خورشيد همچنان ميدمد و وداع با اسلحه، به عاليترين درجات شهرت رسيد. وي با نوشتن كتاب معروف زنگها براي كه به صدا در ميآيند به اوج افتخار رسيد. او در اين كتاب ثابت نمود كه ارزش آزادي موقعي معلوم ميشود كه مردم فقدان آن را احساس كنند. در همان زمان، همينگوي به دليل فروش تيراژ بالاي كتابهاي خود و ساخت فيلم از كتابهايش صاحب ثروت فراواني گرديد و موفق به دريافت جايزه اُسكار نيز شد. اكثر داستانهاي همينگوي با مرگ سر و كار دارد و قهرمانان آن، با مجاهدات زياد، بدون استثنا با مرگ گريبانگير خواهند شد. وي در بيشتر داستانهاي خود نتيجه ميگيرد كه انسان نبايد در كردار و رفتار خود حتي يك حركت برخلاف قانون انجام دهد چرا كه قانون، نقضْ ناكردني است. از سوي ديگر وي در برخي آثارش، ذوق ماجراجويى و لذت مغلوب كردن را عرضه ميكند كه هر دو سبك وي مورد تقليد نويسندگان قرار گرفت. وي اعتقاد داشت كه براي نويسنده نيز سبكي وجود دارد كه صورت قانون پيدا ميكند و او نبايد حركتي بيفايده انجام دهد تا آسيب ببيند. همينگوي سبك شخصي و خاصي را دنبال ميكرد اما نميتوان گفت كه اين سبك در همه كتابهاي او به كار رفته است. وي در سبك خود، ميان تضاد لذت بردن از زندگي و رنج بردنكه از آنجدا نيست، به تعادل شخصي دست مييابد. اين موضوع رانيز نبايد ناديده گرفت كه همينگوي دوره افسردگي و ملالي را احساس كرده كه زندگي امريكايى پس از بحران اقتصادي امريكا در سال 1929م به آن دچار شد و او را به شركت فعالانه در جنك كشانده و سخنگوي گروهي ساخته، كه، به نسل فدا شده معروف گشته است. درباره سبك خاص همينگوي گفتگوي بسيار شده است. سبكي كه او را از پيشينيان و معاصران ممتاز ميسازد، به سبب سادگي اعجابآور و مستقيم و كوبنده، كلمههاي محاورهاي، جملههاي كوتاه و بدون وابسته، نشانهگذاريهاي فراوان، مكالمههاي بدون تصنع و بدون رعايت صنايع لفظي، شرح حوادث همچنانكه واقع شده و كوچكترين نكتهاي از واقعيت از چشم دور نمانده است. وي در زمان حيات خود به شهرت و افتخار افسانهاي دست يافت و با دريافت جايزه نوبل ادبي در سال 1954م به خاطر نگارش كتاب پيرمرد و دريا، از نفوذي گسترده در ميان نويسندگان برخوردار گشت. همينگوي علاقه مفرطي به شكار داشت و اغلب اوقات به اين كار مشغول بود تا اينكه در نهم ژوئيه 1961 در حالي كه مشغول تميز كردن تفنگ شكارياش بود، گلولهاي شليك شد و به زندگياش خاتمه داد. بدين ترتيب ماجراي مرگ پدرش پس از 23 سال تجديد گرديد. اكثر آثار همينگوي به فارسي ترجمه شده است.
