آغاز قيام ملت ويتنام عليه سلطه استعماري فرانسه به رهبري "هوشي ‏مينه" (1945م)

فرانسوي‏ها از اوايل قرن نوزدهم ميلادي، پس از پيروزي در مقابل ديگر رقيبان استعمارگر در جنوب شرقي آسيا، تقريباً تمام سرزمين‏هايى كه امروزه سه كشور ويتنام، لائوس و كامبوج را تشكيل مي‏دهند، تحت سلطه خود قرار دادند و آن را هندوچين فرانسه ناميدند. در فاصله جنگ جهاني اول و دوم، شورش‏هاي پراكنده‏اي عليه سلطه فرانسويان به رهبري هوشي‏مينِ، كمونيست معروف ويتنامي آغاز گرديد. اين شورش‏ها در حين جنگ جهاني دوم به شهرهاي بزرگ ويتنام راه يافت و پس از وقفه‏اي 2 ساله به دليل دستگيري هوشي‏مينِ، ادامه پيدا كرد. با پايان جنگ، نيروهاي انقلابي ويتنام، بخش بزرگي از شمال ويتنام را در دست گرفتند و هوشي‏مينِ نيز در دوم سپتامبر 1945م، تشكيل حكومت دموكراتيك ويتنام را اعلام كرد. در اين حال علي‏رغم پيشنهاد مذاكره، دوستي و اتحاد ويتنام با فرانسه از جانب هوشي‏مينِ، فرانسوي‏ها كه مطامع استعماري گذشته خود را دنبال مي‏كردند، حاضر به مصالحه نشدند. از اين رو، جنگ‏هاي ويتنام بين فرانسويان و انقلابيون ويتنامي از شانزدهم نوامبر 1945م آغاز شد كه طي نه سال، صدها هزار نفر از نيروهاي طرفين كشته و زخمي شدند و در جريان آن خسارات سنگين مالي به بار آمد. فرانسوي‏ها سرانجام پس از تحمل چند شكست خفت بار، حاضر به مصالحه و مذاكره شدند و جنگ‏هاي دو طرف پس از امضاي قرارداد ژنو در 20 ژوئيه 1954م، در اول نوامبر 1954م پايان يافت. در اين ميان، هنگامي كه مذاكره درباره شرايط متاركه جنگ و تقسيم موقت ويتنام به دو بخش شمالي و جنوبي و انجام انتخابات پارلماني در حال انجام بود، با تحريك امريكايي‏ها بر ضد ويتنام شمالي، جنگي ديگر دامن‏گير اين سرزمين گرديد كه آن نيز با شكست مفتضحانه امريكا روبرو شد.

تاریخ رویداد : 16 نوامبر