باسلام خواهر عزیزم شرایط شما کاملا قابل درک است و ناراحتی و حتی خشمی که نسبت به همسرتان احساس می کنید طبیعی است ولی از آنجا که در این مواقع به خصوص دوران عقد سوءتفاهم های این چنینی بسیار پیش می آید صلاح بر این است که قبل از اینکه رفتارتان نسبت به هم دیگر تغییر کند یا اینکه کینه هایی از هم به دل بگیرید که روز به روز بر وستعتش اضافه شود بهتر است در مورد این موضوع با همسرتان صحبت کنید چون این حق طبیعی شماست که مطمئن باشید همسرتان به فرد دیگری دلبستگی و تعهد از هر لحاظ ندارد و آن موقع است که می توانید عشقی که نسبت به ایشان دارید را نثارش کنید. اما همیشه گفتن خانم یا آقا در این مواقع اوضاع را خرابتر می کند برای اینکه به سه نکته توجه نمی کنند. نمی دانند چی زمانی بگویند، چه بگویند و با چه لحنی که بتوانند تا روی همسرشان تاثیر بگذارند. به همین خاطر پیشنهاد می دهم مدتی با وجود ناراحتی تان از این موضوع صحبت نکنید تا اعتماد ایشان را کاملا به دست آورید و با اینکه سخت است همه ی کارهایی که یک عاشق واقعی برای معشوقش انجام می دهد انجام دهید. سپس زمان مناسبی که فقط خودتان حضور دارید ، آرام است برای کاری عجله ندارید و ... را انتخاب کنید و سپس از احساس خودتان نسبت به کارهایی که تا به حال در این مورد انجام داده است صحبت کنید البته بدون اینکه ایشان را قضاوت کنید. لحن و متن صحبت هایتان را با توجه به شخصیت خودتان و ایشان انتخاب کنید اما برای مثال می توانید اینطور شروع کنید. تو تنها کسی هستی که باهاش احساس راحتی می کنم تنها کسی که احساس می کنم کاملا دوستش دارم اما چند وقتییه یه احساس بدی نسبت به خودم پیدا کردم اونم این که یه چیزایی آزارم میده اگه اجازه میدی بیشتر در موردش صحبت کنم؟ و از آنجایی که دلم نمیخواد از دست تو ناراحت باشم یا یه حسی داشته باشم که رو رابطمون تاثیر داشته باشه ازت خواش میکنم اجازه بدی بهت بگم واگر در موردش اشتباه می کنم برای اولین و آخرین بار در موردش برام توضیح بدی که بتونم راحت باشم و حتی می توانید همه ی آن چیزی که منجر به این احساس شده را برایشان توضیح دهید و نشان دهید چه قدر نسبت به این ماجرا حساسید و روحتان آزرده خاطر خواهد شد.