باسلام برادر گرامی برای ازدواج دختر و پسر سن مشخصی را نمی توان ذکر کرد زیرا شرایط و موقعیت افراد متفاوت است برای مثال سن ازدواج در مناطق گرمسیر، به سبب بلوغ جنسی زودتر دختران و پسران و در مناطق روستایی به جهت ساده تر بودن زندگی و نبودن پیچیدگی های زندگی شهرنشینی و نیز حمایت بیشتر خانواده ها پایین تر است. اما از لحاظ روانشناختی چیزی که لازمه ی یک ازدواج موفق است دستیابی به دو چیز است 1- رسیدن به یک هویت پایدار فردی یعنی اینکه فرد خودش بداند از زندگی چه می خواهد و 2- داشتن نیاز به صمیمیت با یک جنس مخالف یعنی زمانی که فرد متوجه می شود دیگر افراد هم جنس، نزدیکان و حتی خانواده قادر نیستند برخی از نیازهای فرد را پاسخ دهند. اریکسون روانشناس معروف دوره های سنی در طول عمر را مشخص کرده و واضح ترین نیاز هر دوره را مطرح کرده وی سن 20تا 35 سالگی را سنی می داند که نیاز به صمیمیت در اوج قرار دارد و اگر فرد در این سن توانست به این نیاز به درستی پاسخ دهد می تواند رشد طبیعی را برای ادامه ی زندگی خود رقم بزند. اگر در جامعه ی خود هم نگاهی بیاندازیم می بینیم که این سن در شرایط ما هم صادق است و اگر پسر یا دختر در این محدوده ی سنی بتواند روی سایر جنبه ها هم کار کند مناسب ترین سن برای ازدواج است. البته در کنار این نیاز به زمان باروری به خصوص برای خانم ها هم باید توجه داشته باشیم که هر چه قدر یک خانم به مرز 30 سالگی نزدیک می شود احتمال به دنیا آوردن فرزند سالم در او کاهش می یابد. در کل انچه زمینه را برای ازدواج دختر و پسر آماده می کند علاوه برموارد بالا امکانات اولیه مادی، بلوغ شرعی، بلوغ جنسی، بلوغ فکری، رشد جسمی و روحی، رشد اجتماعی و شخصیتی، استقلال فکری، ثبات عاطفی و قدرت مدیریت بحران (مواجهه با مشکلاتی که در فرایند ازدواج ممکن است ایجاد شود و مقابله با بحران های زندگی) است که اگر این شرایط به طور نسبی و نه مطلق فراهم شد، شخص می تواند ازدواج کند. البته گاهی با وجود شرایط پیش گفته، موانعی از جمله تحصیلات عالی برای آقایان یا اتمام خدمت نظام وظیفه در ازدواج وجود دارد که می توان با طولانی تر کردن دوران نامزدی و عقد این مشکل را از بین برد.