باسلام برادر گرامی از این بابت خوشحال باشید که با فردی ازدواج نکردید که حاضر نیست در مشکلات با شما بماند و به مقایسه نامزدش با افراد دیگر پرداخته . چه بسا اگر ازدواج می کردید با مشکلات بیشتری روبرو می شدید. اما نکته ی دوم اینکه شرایط شما را درک می کنم اما بهتر نیست به جای عذاب وجدان و احساس منفعل بودن ببینید در همین شرایط چه کاری از دستتان بر می آید؟ بهتر است گزینه هایی که می توانید انجام دهید هر چند مسخره به نظر برسند را یادداشت کنید و یکی را انتخاب کنید. یکی از آن موارد می تواند این باشد که برای کارشناسی ارشد اقدام کنید چه در رشته ی تحصیلی خودتان یا در یک رشته ی متفاوت و اگر مایل به ادامه تحصیل هستید به فکر مشاغل دانشگاهی باشید. وضعیت شما در این سن خیلی دور از انتظار نیست تقریبا اکثر افرادی که بعد از دوران لیسانس از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند شرایطی مشابه با شما دارند. یا شاید تمایلی به ادامه تحصیل و تدریس ندارید - اگر این طور است باید به فکر مهارت آموزی و فراهم کردن مقدمات آن باشید. مطمئن باشید اگر پدر و مادرتان تلاش شما را در این زمینه ببینند نه تنها شرمنده نخواهند بود بلکه در این راه کمکتان می کنندتا انشاءالله بتوانید شغلی را که مناسب شماست به دست آورید و جهت یک ازدواج موفق اقدام کنید.