ناشناس
با سلام .من 26 سالمه و در حال تحصیل ارشد برق هستم....
با سلام .
من 26 سالمه و در حال تحصیل ارشد برق هستم. لیسانس رو روزانه فردوسی مشهد خوندم و ارشد هم توی روزانه دولتی میخونم.تصمیم دارم رشته پزشکی رو بخونم . پایه درسی خوبی دارم 7 سال راهنمایی و دبیرستان رو سمپاد بودم و توی ریاضی قوی هستم .
دلیل این تصمیم اینه که اصولا آدمی هستم که از کمک کردن به مردم و خدمت به طبقه محروم خیلی احساس لذت میکنم و دوست دارم مشکلی از کسی حل کنم و به همین دلیل به کار طبابت و درمان علاقه مند هستم .
میدونم پزشکی هم سخته و هم 7 سال طول میکشه ولی در عین حال منم انگیزه بالایی دارم و احساس میکنم از پی این مشکلات برمیام.
در ضمن استخدام رسمی آموزش و پرورشم و توی هنرستان درس میدم .
وقتی فکر میکنم میبینم شغل فعلیم کارایی زیادی نداره و اون روحیه ی من رو نمیتونه ارضا کنه و فکر میکنم این شغل برای من با توانایی هایی که دارم خیلی کمه.
در ضمن خیلی رو این تصمیمم فکر کردم و اصلا تصمیم احساسی نیست و از روی عقل به این مساله نگاه میکنم .
این تصمیم من تا چه اندازه درسته ؟
مشاور: دکتر علیرضا فیروزفر
با سلام تصميمي بسيار سخت و پيچيده اتخاذ كرده ايد كه طلب تفكر بسيار و مشاورات بسيار است. بر اساس تحقيقات مشخص شده كه افراد موفق حداكثر تا ٣٠ سالگي حرفه و مسير خود را مشخص نموده اند. ولي افرادي پر انگيزه مانند شما نيز بوده اند كه دير شروع كرده اند ولي موفق بوده اند. بهرحال انگيزه با اينكه قسمتي از احساسات هيجاني در نظر گرفته ميشود ولي بسيار تاثير گذار است. اگر انگيزه ي اصلي شما خدمت به خلق است، در هر رشته اي ميتوان وارد شد و خدمت كرد. و انتخاب رشته پزشكي در سن ٢٦ سالگي بسيار حساس است. اگر علاقه ي اصلي رشته ي پزشكي است، سوالي كه مطرح ميشود اين است كه اين انگيزه چرا در مقطع كارشناسي ارشد بروز كرده ، و اين ميتواند قسمتي از اخساسات باشد. بهرحال در حال حاضر كشور ما كمبودي از لحاظ پزشكي عمومي ندارد ولي در هر رشته اي هرچند اشباع هميشه ميتوان خاص شد و خدمتي خاص ارايه كرد. در حد مشاوره بايد گفت كه تصميم بسيار سخت است و ميبايست تمام مراحل زندگي و اينده ي شغلي را در نظر گرفت، ولي تصميم نهايي با شماس. موفق و سربلند باشيد.
