ناشناس
باسلام و عرض ادب خدمت شما مشاور گرامی.دختری هستم...
باسلام و عرض ادب خدمت شما مشاور گرامی.
دختری هستم 25 ساله. با پسری اشنا شدم که 2 سال از من کوچکتر است آشناییت فقط به قصد ازدواج است. شرایطشون همه جوره خوبه کار ، خونه ، ماشین ، اخلاق و رفتار خوب ، تا الان که 5 ماه از آشنایی ما میگذره ثابت کرده که واقعا قصدش ازدواجه. مشکلش فقط سنش هست برام و اینکه الان سربازه و همزمان سرکارشم میره. روحیاتش خیلی به من نزدیکه و خیلی منطقیه تا الان شاید حتی من از اون چیزی هم یاد گرفته باشم از نظر عقلی و رفتاری میگم. من احساس میکنم واقعا باهاش خوشبخت میشم شاید واسه گفتن این حرف زود باشه. اون با خونوادش مطرح کرده و چندبار هم گفتن بیان خواستگاری یا حداقل نامزد بشیم اما من قبول نکردم چون مطمئنم خونوادم برای سن و سربازیش مخالفت میکنن. خواستگار هم دارم اما نمیتونم به کسی فکر کنم چون انتخابمو کردم... اولا لطف بفرمایید یه راهنمایی کنید منو راجع به حرفهایی که زدم و دوما این آقا به من گفتن قبل اینکه با من اشنا بشن با شخصی بودن به اندازه ی 6 ماه که دیدن تفاهم ندارن و ... که واقعا هم درست میگفتند از یکی از دوستانم که این آقا رو میشناسن اما این آقا ایشونو نمیشناسن شنیدم و مطمئن شدم که حقیقتو بهم گفتن. سوالی که دارم اینه که زیرو رو کردن گذشته طرف مقابلت چقدر خوب و چقدر بده؟ من جدیدا حساس شدم و همش دوست دارم کامل راجع به گذشته و روابطش حتی با اون خانوم سوال بپرسم. چقدر درسته این برخورد؟ ایشون تا الان خیلی خوب برخورد کردن اما حس میکنم سوال پرسیدن زیاد از حد در مورد گذشته آزارش میده چون وقتی از منم میپرسه من دوست ندارم راجع به گذشتم حرف بزنم. و اینکه چیکار کنم که دلم سیاه نشه چون خیلی به گذشتش و ارتباطش با اون دختر فکر میکنم. واقعا ارتباطش خیلی معمولی بوده اما من خیلی بهش فکر میکنم.... چیکار کنم؟؟؟؟ ممنوننننم
مشاور: خانم صفری
باسلام خواهر عزیزم به نظر می رسد خودتان شخصا در مورد ایشان به توافق رسیده اید و جای شک و شبهه ای برایتان باقی نمانده است به جز اختلاف سنی تان. که در صورت تناسب موارد مهم تر همچوم مواردی که خودتان مطرح کرده اید و وضعیت ظاهری و جسمانی شما(که ترجیح بر این است که خانم حداقل از نظر ظاهری به آقا بخورند و این تفاوت فاحش نباشد- که می توانید با ورزش و تغذیه ی صحیح این مورد را رفع کنید) و روحیه ی فروتنی خودتان و مقبول بودن و پختگی ایشان به عنوان همسر آینده تان بررسی شود و این تفاوت سنی به خودی خود مشکل ساز نیست. اما با توجه به حساسیت های خانواده تان می توانید از ایشان بخواهید پس از اتمام دوران سربازی شان جهت ازدواج اقدام کنند و در عمل به خانواده تان نشان دهند که توانایی استقلال و تشکیل یک ازدواج موفق را دارند و بعید می دانم اگر بتوانند خودشان با رفتار و تجارب قبلی شان این مورد را نشان دهند خانواده تان هم مخالفت جدی ای داشته باشند. اما نکته ی آخر - در مورد کنجکاوی در مورد گذشته شان می خواهید بدانید. اما قبل از اینکه پاسخ سوالتان را بدهم می خواهم بدانم فرض کنید در این مورد بخواهید یشتر بدانید و ایشان هم کامل برایتان توضیح دهند- و حتی جزئیات رابطه شان را هم بگویند- این موضوع چه کارکردی در زندگی آینده تان دارد؟ آیا به جز این است که ذهنتان موقتا آرام می شوند؟و با دانستن یک موضوع تازه ذهنتان به تکاپو می افتد و به خاطر کنجکاوی زنانه سوالات بیشتری به ذهنتان می آید و آرامش روحی تان به هم می خورد؟ مثلا فرض کنید متوجه شوید که چند بار با هم بیرون رفته اند؟ آیا ذهنتان سریع شروع به تولید سوالات بیشتر نمی کند؟ کجا رفتید؟ چی خوردید؟ اون سفارش می داد یا شما؟ دست هم را هم گرفته بودید؟ ساعت چند تا چند بیرون بودید؟ و هزاران نوع سوال دیگر.... و فهمیدن این موضوع تنها سبب می شود که در زندگی مشترک آینده تان احساس بدبینی نسبت به ایشان پیدا کنید و با پرسیدن این چنین سوالاتی ایشان را نسبت به رابطه قبلی شان حساس و حتی وادار به بررسی بیشتر آن کنید. به همین خاطر پیشنهاد من این است که وضعیت فعلی ایشان و حداکثر 2 سال پیش را ملاک انتخاب تان قرار دهید و لزومی هم ندارد حتی خودتان اگر در گذشته رابطه ای با جنس مخالف داشته اید به دلایلی که مطرح کردم بازگو کنید. ولی نکته مهم اینکه به دور از قضاوت- سرزنش و در یک فضای آرام حساسیت تان را نسبت به این موضوع نشان دهید مثلا ان حق طبیعی شماست که نشان دهید تکرار این موضوع پس از ازدواج را به هیچ وجه نمی توانید تحمل کنید.
