با سلام و عرض ادب دوست عزیز شخصیت در هر سنی تحت اراده فرد تغییر خواهد کرد و اگر فردی نتواند خود را تغییر دهد صرفا به اراده خود این کار را نمی کند. از اینرو این موضوع را به شکل یک باور در خود در نیاورید ضمن آنکه درست است که در خانواده ای بی نظم بزرگ شده اید اما این به معنی محکوم بودن شما به بی نظمی نیست و اگر تاکنون نتوانستید منظم باشید به این خاطر بوده که نظم دغدغه اصلی شما نبوده و تنها بخشی از دغدغه ذهنی شما را به خو اختصاص داده چراکه چنانچه عنوان کردید توانسته اید نظم لازم را در خرج و مخارج خود داشته باشید و این نشان دهنده اهمیت این موضوع در زندگی شما است و در عین حال نشان می دهد شما توانمندی لازم برای برقراری نظم در سایر ابعاد را دارید. پس بیش از آنکه لازم باشد چیزی در مورد شیوه برنامه ریزی به شما بگویم لازم است توجه شما را به اثر باور ها بر روی فکر و عملکرد انسان جلب کنم . چراکه شیوه های برنامه ریزی به کرات در منابع مختلف بیان شده و می توانید از آن ها استفاده کنید. اما درمورد باورهای شما لازم است عرض کنم که در این شرایط ذهن شما به جای آنکه درگیر این باور باشد که من فرد بی نظمی هستم و خانواده بی نظمی دارم و تاکنون نتوانسته ام نظم لازم را برقرار کنم و ....... لازم است درگیر این فکر باشد که اکنون برای برقراری نظم چه کاری لازم است انجام دهم؟ مثلا الان که در حال خواندن این متن هستم پس از پایان کارم حدود ده دقیقه را به تمیز کردن میز کامپیوترم اختصاص می دهم. پس از خواندن این متن و اتمام کارتان به سراغ تمیز کردن میز خود بروید. اما نکته مهمتر آن است که از اکنون که تصمیم به این کار دارید انتظار نداشته باشید که در عرض چند روز تبدیل به فردی کاملا منظم شوید. اگر هدف خود را بزرگ انتخاب کردید و فرصت رسیدن به آن را محدود کردید با کمی ناکامی به راحتی از ادامه راه منصرف می شوید. طبیعی است که وقتی هر شیئی را پس از استفاده سر جای خود نگذارید مجبور خواهید هر چند روز یکبار زمانی را برای تمیز کردن اطراف خود قرار دهید. می توانید انتخاب کنید که همان لحظه شیئ را سرجایش بگذارید یا بعد از آنکه همه چیز یکجا جمع شد شروع به تمیز کردن کنید. این اتخاب بین دو گزینه است و هرکسی هب شیوه ای عمل می کند. با توجه به اینکه تا این لحظه از عمر خود را به این شیوه زندگی کرده اید انتظار نداشته باشید در مدت کوتاهی منظم شوید. به خود فرصت دهید تا تغییر ایجاد شود و در عین حال خود را با ملاکهای کمال گرایانه مقایسه نکنید تا در این مسیر ناکامی و ناامیدی منجر به انصراف شما از ادامه راه نشود. شما فردی خاص با ویژگی های خاص خود هستید که قابل مقایسه با هیچ فرد دیگری نخواهید بود و تغییراتی که در زندگیتان ایجاد می کنید هم مطابق با شرایط و توانمندی های شماست با فرد دیگری قابل مقایسه نخواهد بود.